ایشان در تاریخ یکم خرداد 1324 شمسى و در روز عاشورا، در یکى از روستاهاى حومه اسدآباد از توابع همدان متولد شد. دروس فارسى و قرآن را در مکتب پدر مرحوم خود حاج شیخ حسن مروج که از علماى سرشناس و مشهور آن منطقه بود، آموخت، سپس به همدان رفت و دروس مقدماتى و ابتدایى را در حوزه علمیه مرحوم آیت ‏اللّه‏ آخوند ملا على گذراند، آنگاه به کرمانشاه رفت و تحصیلات خود را تا رسائل در حوزه آیت ‏اللّه‏ بروجردى ادامه داد. ایشان در سال 1334 به ‏لحاظ سخنرانى و انتقاد از بى‏بند و بارى نظام حاکم به دست ساواک دستگیر شد و پس از 24 ساعت با دادن تعهد آزاد شد و مجددا در سال 1342 دستگیر شد.  

 آثار هنرى و قلمى ایشان:

ایشان در کنار دروس حوزوى به مطالعه کتب فنى و هنرى پرداخت و در رشته‏هاى فنى، الکترونیک، هنرى، تئاتر تحقیق کرد و به مدت سى سال برنامه‏ هاى نمایشى ترتیب داد، که عده‏اى از افراد گروه ایشان شهید و چند تن در زمان حاضر در صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران ایفاى نقش مى‏کنند.  

 اختراعات:

ایشان موفق به طراحى و ساختن وسایل الکترونیکى و الکتریکى نسبتا چشم‏گیرى شده است که فقط عناوین آن ذکر مى‏شود:

1 ـ مهر الکترونیکى مخصوص ائمه جماعات؛

2 ـ تابلو مخصوص مساجد؛

3 ـ آژیر زلزله.

 تألیفات:

1 ـ مجموعه‏اى از نمایشنامه‏هاى مذهبى، اخلاقى، اجتماعى و تاریخى وطنى که در دست تدوین دادند؛

2 ـ فیلم نامه عشق مقدس.

نمایشنامه‏هاى به اجرا درآمده ایشان از این قرار است:

1 ـ شهداى راه توحید؛

2 ـ فقط یک جو همت؛

3 ـ محکومى در محکمه؛

4 ـ رادمرد ناشناس؛

5 ـ معلم طاغوتى؛

6 ـ بچه بى‏دردسر؛

7 ـ عمار و یاسر؛

8 ـ فرشته‏ هاى نجات؛

9 ـ غلام بذله‏گو؛

10 ـ راز کتاب‏ها؛

11 ـ ارباب خسیس؛

12 ـ میهمان ناخوانده؛

13 ـ دیوها؛

14 ـ قاسم موتمن؛

15 ـ هیولاى جهل.