به گزارش خبرگزاری فارس، اعتراضات به قتل نوجوان سیاه‌پوست به دست پلیس در ایالت میسوری همچنان ادامه دارد و با گسترش تظاهرات، اعتراض‌ها بیش‌تر به جنگ خیابانی شبیه شده است. معترضین خواستار محاکمه عامل قتل «مایکل براون» و اتخاذ تدابیری برای پیشگیری از تکرار چنین رویدادهایی هستند. در پاسخ، پلیس برای سرکوب مردم از تجهیزات نظامی استفاده می‌کند که غالباً در میدان جنگ کاربرد دارد.

در همین رابطه گفت‌وگویی داشتیم با «دان دبار» فعال ضدجنگ و تحلیلگر سیاسی مستقر در نیویورک، که می‌گوید گارد ملی که اکنون به «فرگوسن» اعزام شده‌ است، در حقیقت شبه‌نظامیان دولت فدرال هستند. وی همچنین معتقد است تنها راه پایان دادن به وضعیت کنونی، ایجاد «تغییرات سیستماتیک» در آمریکا است.

در ادامه متن کامل گفت‌وگوی وی با خبرگزاری فارس آمده است:

فارس: لطفاً درباره آخرین وضعیت میدانی در منطقه فرگوسن توضیح بدهید؟

دان دبار: آن‌چه من در این منطقه می‌بینم مرا به یاد مناطق جنگی و تحت اشغال نظامی می‌اندازد. گارد ملی که در حقیقت شبه‌نظامیان دولت فدرال هستند، اوایل روز دوشنبه به منطقه اعزام شده‌اند تا به پلیس محلی کمک کنند. با این حال، خود نیروهای پلیس محلی هم یونیفرم‌ها و تجهیزاتی دارند که هیچ شباهتی به پلیس ندارد، بلکه شبیه به سربازان ارتش است: خودروهای زرهی، لباس‌های ضدگلوله، و انواع و اقسام تجهیزاتی را دارند که پلیس شهری در شرایط عادی به هیچ عنوان نباید از آن‌ها استفاده کند.

چند روز پشت سر هم مقررات منع آمد و شد در منطقه برقرار بود. مردم را به خاطر این‌که از خانه‌های خود بیرون آمده بودند، دستگیر می‌کردند و یا به آن‌ها می‌گفتند به خانه‌هایشان برگردند. برخی خبرنگاران را تهدید به شلیک گلوله می‌کردند. یکی از این خبرنگاران از وضعیت فیلم‌برداری می‌کرد که افسری به او گفت: "دوربینت را خاموش نکنی، یک گلوله توی صورتت خالی می‌کنم." و اسلحه‌اش را به سمت خبرنگار نشانه رفت.

گزارش‌های متعددی از همین وضعیت داشتیم، که نیروهای پلیس اسلحه‌های خود را به طرف خبرنگاران گرفته و با تهدید، مانع فعالیت آن‌ها شده‌اند. وضعیت به گونه‌ای است که به نظر نمی‌آید در آینده نزدیک بهتر از این بشود.

چرا پلیس از تجهیزات نظامی علیه معترضان استفاده می‌کند؟ آیا مردم از اسلحه یا چیزهای مشابه استفاده کرده‌اند؟

دان دبار: جالب است که واقعیت میدانی در فرگوسن را با آن چیزی مقایسه کنید که دولت و رسانه‌ها می‌گویند. همین موضوع تبدیل به موضوع بحث در جلسه‌های دولتی شده است: این‌که چرا پلیس با اسلحه‌ها و تجهیزات نظامی با معترضان برخورد کرده و همین‌طور این‌که چرا برخی از مردم در شهرهای بزرگ‌تر، کوکتل مولوتف به سمت پلیس پرتاب کرده‌اند و حتی تک‌تیراندازها به نیروهای پلیس شلیک کرده‌اند. اما نیروهای پلیس تحت فشارهای ملی نمی‌توانند به این حملات پاسخ بدهند.

فارس: در عین حال، در منطقه کوچک فرگوسن به هیچ عنوان چنین مسائلی نبوده است، مردم حداکثر سنگ‌هایی را که داشته‌اند به طرف پلیس پرتاب کرده‌اند، نه چیز بیش‌تری، اما باز هم پلیس با همان تجهیزات نظامی مقابل مردم ایستاده است؟

دان دبار: شما مقایسه کنید؛ از یک طرف، در اوکراین یک سری افراد دور میدانی جمع می‌شوند و هدف نهایی آن‌ها سرنگون کردن دولت کشور است. از طرف دیگر، مردم یک منطقه دست به اعتراض مسالمت‌آمیز می‌زنند چون یکی دیگر از فرزندانشان را کشته‌اند. اما در هر دو موقعیت، پلیس با امکانات نظامی با مردم برخورد می‌کند.

بنابراین مردم در فرگوسن و عملاً همه شهرهای دیگر آمریکا جان خود را به خطر انداخته‌اند، چون پلیس در 28 ساعت یک جوان غیرمسلح سیاه‌پوست را می‌کشد! مردم هر کاری از دستشان برمی‌آمده، تا کنون انجام داده‌اند، اما بی‌فایده بوده است. بنابراین تا کار متفاوتی انجام نشود، مثل همین تظاهرات و اعتراضات، جان مردم در خطر است و وضعیت همین‌گونه باقی خواهد ماند.

بنابراین مردم این منطقه می‌دانند که آمدنشان به خیابان برای تظاهرات به همان اندازه خطرناک است که بگذارند فرزندشان هر روز برای رفتن به محل کار یا مدرسه یا حتی بازی با دوستانشان از خانه خارج شود. چرا که فرزندانشان هم هر لحظه ممکن است به دست پلیس کشته شوند.

 فارس: به نظر شما برای مقابله با نژادپرستی در آمریکا بهترین راه چیست؟ آیا همین تظاهرات‌ها می‌تواند کاری از پیش ببرد؟

دان دبار: مسئله در دو کلمه خلاصه می‌شود: "تغییرات سیستماتیک." مردم باید تلاش کنند در سیستم حکومتی آمریکا، در قوانین حاکم، و در شیوه تصمیم‌گیری دولت تغییرات سیستماتیک و ساختاری ایجاد کنند. اما مشکل این است که آمریکا بر پایه نسل‌کشی و توسعه برده‌داری تأسیس شده و بعد با همین نوع خشونتی که اکنون از پلیس می‌بینید به کار خود ادامه داده است. نظام زندان‌داری در آمریکا در حقیقت زندگی سیاه‌پوستان را معامله می‌کند. نه تنها این مشکلات، ساختاری و سیستماتیک است، بلکه در عمق وجود جامعه آمریکا نهادینه شده است.

باید یک انقلاب بزرگ در آمریکا رخ بدهد تا این‌گونه رفتارها، کشتارها و در حقیقت جنگ بنیادی علیه سیاه‌پوست‌ها متوقف شود. من نمی‌دانم برای رخ دادن این انقلاب، باید سازمان ملل با حافظان صلح خود آمریکا را اشغال کند، یا باید نظام اقتصادی کشور تخریب کامل بشود و از بنیاد دوباره بازسازی شود، یا هر دوی این اتفاقات با هم بیفتد. اما این انقلاب باید صورت بگیرد، و بی‌شک با نظامی که اکنون بر آمریکا حاکم است، چنین اتفاقی تا ابد به دست حاکمان نخواهد افتاد.

انتهای پیام/ق