فرهیختگان: اگر جای امیر قلعهنویی و اعضای کادرفنی تیم ملی باشیم بازی دیشب تراکتور در آسیا را بارها و بارها نگاه میکنیم. چرا؟ چون تصویر شفافی از وضعیت فعلی شجاع خلیلزاده است که با پذیرش یک واقعیت مشکل دارد. پذیرفتن اینکه او دیگر در حد یک بازیکن ملیپوش نیست و توانایی پر کردن خلاهای موجود در خط دفاعی تیم ملی را ندارد.
شجاع دیشب بار دیگر ثابت کرد که برای بازی کردن تیم ملی بیش از حد افت کرده و حتی دفاع تراکتور هم با وجود او چندان مطمئن نیست. کند بودن خلیلزاده مخصوصا در دقایق پایانی بازی باعث میشود که او در بسیاری از صحنهها جا بماند و عمق خط دفاع به پاشنه آشیل تیم تبدیل شود.
خلیلزاده حالا ۳۵ ساله است و در جام جهانی هم ۳۷ ساله خواهد شد. اما نکته مهم اینجاست که در جام جهانی دیگر خبری از تیمهای بحرانزده قطری یا مهاجمان کرهشمالی و قرقیزستان نیست. موضوعی نگرانکننده و مهم که البته قلعهنویی توجه چندانی به آن ندارد و میتواند خط دفاع ما را در جام جهانی به یک زنگ تفریح برای رقبا تبدیل کند.