به گزارش ایسنا، علی پاکدامن در حاشیه مراسم رونمایی از کتاب«سلام پهلوان» در جمع خبرنگاران ضمن همدردی با زلزله زدگان خوی، در مورد وضعیت تیم ملی شمشیربازی سابر برای حضور در جام جهانی لهستان و توقعاتی که از سابر ایران وجود دارد، بیان کرد: جام جهانی لهستان برای ما مهم است. ما سالی ۱۰ مسابقه داریم و بقیه کشورها دو تا تیم ملی دارند. این در حالی است که تمام مسابقات را ما با یک تیم می رویم. قاعدتا می‌توانیم خودمان را دو بار در سال هم به اوج برسانیم. سه مسابقه جام جهانی اسپانیا، قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان برای ما مهم است و اگر در قهرمانی آسیا فینالیست شویم و در قهرمانی جهان و جام جهانی مادرید جزو هشت تیم باشیم، سهمیه المپیک را می گیریم.

او در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه در جام جهانی الجزایر مدال نقره تیمی را گرفتید برای جام جهانی لهستان امکان کسب مدال وجود دارد یا خیر و آیا این توقع به جا است؟ گفت: در جام جهانی الجزایر نیز هیچ کسی توقع مدال نگرفتن از ما نداشت. در سال ۲۰۱۶ که در جام جهانی سنگال مدال طلا گرفتیم و یا در سال ۲۰۱۸ در مسابقات پادووا ایتالیا مدال نقره گرفتیم اما کسی توقع مدال نداشت. ما مشکلی با توقع داشتن نداریم و در هر مسابقه برای کسب مدال می رویم و در هر مسابقه پتانسیل کسب مدال داریم و باید فقط تمرکزمان را حفظ کنیم. 

او در پاسخ به این پرسش که چرا در بخش انفرادی نتیجه لازم را نمی گیرند؟  تصریح کرد: در بخش انفرادی، ۹۹ و ۹ دهم درصد بازیکن است و در  دو مسابقه تونس و فرانسه که نتوانستم نتیجه بگیرم به خودم بر می‌گردد. پورسلمان فراتر از سرپرست کار کرد و با این هزینه های ارزی، پنج نفر به فرانسه و سه نفر به تونس اعزام کرد. این در حالی بود که گرجستان یک بازیکن در مسابقات تونس داشت و ازبکستان هم نماینده‌ای نداشت. 

کاپیتان تیم ملی شمشیربازی سابر ایران در پاسخ به این پرسش که چقدر امکان دارد برای دومین مرتبه سهمیه تیمی المپیک را بگیرید و نبود پیمان فخری و مجتبی عابدینی تاثیرگذار خواهد بود؟ تصریح کرد:  نبودن پیمان فخری بی تاثیر نیست اما همه چیز به بازیکن بر می‌گردد. ما نزدیک ۱۰ سال کنار آقای فخری مسابقه دادیم اگر واقعا قرار باشد سهمیه نگیریم، ضعف در خودمان است. آقای فخری باشد، راحت تر سهمیه می گیریم و راهمان هموارتر می شود و کسی روی دست آقای فخری نیامده است. البته امین قربانی هیچ چیزی کم از آقای فخری ندارد و زحمت زیاد می‌کشد و بار نتیجه نگرفتن ما به او منتقل می شود. 

انتهای پیام