شناسهٔ خبر: 57544864 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: انتخاب | لینک خبر

قرایی مقدم، جامعه‌شناس در گفتگو با «انتخاب»:

‌می‌گویند حرف مردم را می‌شنویم، ولی آقایان، شنیدن عمل هم می‌خواهد

قرایی مقدم، جامعه‌شناس درخصوص ایده خود برای پایان مسالمت‌آمیز اعتراضات، می‌گوید که هر روز که یک نفر کشته می‌شود، یک بهانه‌ای به دست معترضان می‌دهند. بر این اساس جز گوش دادن به حرف جوانان، بنده راهی نمی‌بینم. جوانان عنوان می‌کنند که این ما هستیم که زندگی را می‌سازیم، خودمان هستیم که تصمیم می‌گیریم و انتخاب می‌کنیم، دوران ریش سفیدان تمام شده است. وی ادامه داد: «آقایان بار‌ها تکرار کرده‌اند که حرف مردم را می‌شنویم، حتی آقای رئیس جمهور هم عنوان کردند، ولی شنیدن عمل هم می‌خواهد.»

صاحب‌خبر -
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

یک جامعه‌شناس می‌گوید جز گوش دادن به حرف جوانان، راهی برای خروج از بحران وجود ندارد.

امان‌الله قرایی مقدم، جامعه‌شناس در گفت و گو با «انتخاب» گفت: «برای شنیدن صدای مطالبات مردم نیاز به تغییر و تحولات زیادی است. مسئله حجاب الان تمام شده و مسائل دیگری مطرح شده است. خواست جوانان و معترضان تغییرات بنیادی است. حرف آن‌ها را بشنوید و عمل کنید.»

وی ادامه داد: «آقایان بارها تکرار کرده‌اند که حرف مردم را می‌شنویم، حتی آقای رئیس جمهور هم عنوان کردند ولی شنیدن عمل هم می‌خواهد.»

این جامعه‌شناس با تاکید بر اینکه از سال‌ها قبل بروز چنین وضعیتی را هشدار داده بودیم، گفت: «از 20 سال پیش بنده مقاله‌هایی با عناوینی همچون در "افکار خود خانه تکانی کنید"، "آتشی در نیستان"، "خانه از پایبست ویران است" و "جوانان با پوشش خود فریاد می‌زنند" را در مطبوعات مختلف نوشتم ولی گوش نکردند. حالا کار به جایی رسیده که به قول فوکو، اعتماد عمودی ضعیف شده است. هر چه مسئولان می‌گویند، مردم دیگر قبول نمی‌کنند و این هرچه بگذرد بر اساس تحقیقات جامعه‌شناسی، گسترده‌تر هم می‌شود. بدین معنا که افراد دیگری که بی‌تفاوت و حتی گاهی مخالف هستند را به درون خود می‌کشد.»

قرایی مقدم افزود: «در طول دهه های گذشته، فضا هیزم اعتراضات فراهم شده است و همه اینها را از 20 سال قبل نوشتیم و مستند هم است. اما آن زمان گوش نکردند و الان هم که قول می‌دهند، بازهم گوش نمی‌دهند.»

وی ضمن تاکید براینکه جامعه‌شناسی پیش‌بینی می‌کند، عنوان کرد: «در تاریخ 19 خرداد سال 80 در روزنامه «آفتاب یزد» عنوان کردم که بیگانگی با فرهنگ ملی از کودکستان آغاز می‌شود. وقتی فرهنگ ملی را از بین بردید و در یک ماه 30 هزار معلم با تجربه را از کار برکنار کردید و در مدارس، جوان به اصطلاح خودی را به عنوان معلم پرورشی گذاشتید، اقتدار مشروع را از بین بردید. مقالات بسیاری در این زمینه دارم و هشدار داده بودم ولی گوش شنوایی نبود، فکر کردند جامعه‌شناسی حرف الکی می‌زند در حالی که اینها برای ما که سابقه جامعه‌شناسی داریم، روشن بود. وقتی حرف‌های دیگر شنیده نشود، همه اتفاقاتی که الان شاهدش هستیم، صورت می‌گیرد. اینها را گوش نکردند و حالا به دردسر افتاده‌اند.»

این جامعه شناس بیان کرد: «مسئله آزادی است. آزادی هم شوخی نیست. بر این اساس جز گوش دادن به حرف جوانان، بنده راهی نمی‌بینم. جوانان عنوان می‌کنند که این ما هستیم که زندگی را می‌سازیم، خودمان هستیم که تصمیم می‌گیریم و انتخاب می‌کنیم.»

لینک کوتاه کپی لینک

نظر شما