صاحب‌خبر - رضا عباسپور روزنامه‌نگار اعزام کاروان وزنه‌برداری ایران به رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی جهان در شهر بوگوتای کلمبیا، همین‌طور در پیش بودن مجمع انتخاباتی این مجموعه برای تعیین رئیس آینده وزنه‌برداری، بهانه‌ای شد تا بعد از مدت‌ها با سجاد انوشیروانی سرپرست حال حاضر فدراسیون وزنه‌برداری و نایب قهرمان دسته فوق سنگین پیشین وزنه‌برداری جهان و المپیک گفت‌و‌گو کنیم. انوشیروانی نیز اگرچه در این چند روز شبانه‌روزی به‌دنبال مهیا کردن هزینه‌های سنگین میلیاردی اعزام کاروان وزنه‌برداری به رقابت‌های جهانی کلمبیا بود، اما مثل همیشه با آرامش و فراغ بال پاسخگوی سؤالات ما بود. ما هم سعی کردیم دغدغه این روزهای وزنه‌برداری که جزو اولویت‌های اصلی سیستم مدیریتی وزنه‌برداری نیز به شمار می‌رود را از انوشیروانی جویا شده و نهایتاً نقطه نظرات فنی سرپرست فدراسیون وزنه‌برداری را منعکس نماییم. حال وزنه‌برداری بدتر از چیزی‌ است که فکر کنید! سرپرست فدراسیون وزنه‌برداری در آغاز صحبت‌هایش با بیان این مطلب که اوضاع و احوال وزنه‌برداری در سراسر کشور اصلاً خوب نیست و این برمی‌گردد به بی‌توجهی و سوء‌مدیریتی که در گذشته وجود داشته و به ما ارث رسیده است، در این خصوص تأکید دارد: «یک حقیقت را به هیچ وجه نمی‌شود مخفی کرد. آن حقیقت حال وزنه‌برداری ایران است که اصلاً حال خوبی نیست. بی‌تعارف باید بگویم که ما در فقیرترین و ضعیف‌ترین شرایط وزنه‌برداری را تحویل گرفتیم چه از نظر مالی، چه از لحاظ ابنیه و امکنه و چه از نظر تجهیزات و امکانات در پایین‌ترین شرایط کیفی و کمی قرار داریم. این هم ارثیه‌ای است که به ما رسیده و ما چاره‌ای نداریم جز اینکه آستین‌ها را بالا زده و با اتحاد، همت و همبستگی خانواده فهیم وزنه‌برداری با کار و برنامه‌ریزی شبانه‌روزی مشکلات را برطرف کرده و از این مخاطرات فرصت‌های طلایی برای وزنه‌برداری ایران بسازیم.» برای بازسازی وزنه‌برداری نیاز به زمان و اعتماد متقابل داریم سجاد انوشیروانی سرپرست فدراسیون وزنه‌برداری معتقد است: «با وجود تمامی مشکلات و کمبودهای ریز و درشتی که به آن اشاره کردم، ما امروز که سکان هدایت وزنه‌برداری را به دست گرفتیم، چاره‌ای نداریم جز اینکه باقدرت، نیرو و انگیزه جوانی، همین‌طور استفاده از ظرفیت‌ و ایده‌های نو و کارآمد وزنه‌برداری ایران را از نو بسازیم تا بار دیگر بتوانیم مدعی این باشیم که در دنیا حرفی برای گفتن داریم. قطعاً برای رسیدن به این هدف اول در خانواده وزنه‌برداری نیازمند اعتماد متقابل هستیم. بعد از آن باید با یک برنامه‌ریزی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت، ابتدا وزنه‌برداری را در استان‌ها و شهرستان‌های سراسر کشور زنده و پویا کنیم و بعد هم برویم دنبال گرفتن کرسی‌های تأثیرگذار در سیستم بین‌المللی و تصمیم‌ساز جهانی. ما سوای ضعف در بخش زیرساختی و فضاهای استاندارد وزنه‌برداری در استان‌های کشور، از نظر علمی و آموزشی هم خیلی از سیستم آموزشی و علمی دنیا عقب افتادیم. ما اگرچه مدعی هستیم استارت مدال‌آوری در المپیک با افتخارآفرینی وزنه‌برداری زده شده است اما در عمل به‌خاطر بی‌توجهی به مربیان و داوران و آنهایی که با دل و جان در خدمت وزنه‌برداری بوده‌اند، این رشته المپیکی را نابود کرد‌ه‌ایم! حقیقتاً اگر وزنه‌برداری رشته المپیکی نبود و عشق و علاقه پیشکسوتان و مربیان دلسوز و عاشق شهرستانی و استانی به این رشته وجود نداشت، تا به امروز هیچ اثری از افتخارات وزنه‌برداری در ورزش ایران وجود نداشت. » استان‌ها حمایت شوند، موتور وزنه‌برداری راه می‌افتد نایب قهرمان وزنه‌برداری جهان و المپیک در خصوص کم‌توجهی در ادوار گذشته به بحث پشتوانه‌سازی در وزنه‌برداری ایران و برنامه‌ریزی که او برای آینده در این بخش دارد، می‌گوید: «ما در بخش پشتوانه‌سازی هم درست مثل کم توجهی که در موضوع زیرساخت‌ها و فضاهای استاندارد و تخصصی وزنه‌برداری داشتیم، خیلی ضعیف و کم‌توان عمل کردیم. شاید آنچه که می‌گویم به مذاق مسئولان پیشین وزنه‌برداری خیلی خوش نیاید، اما چون وظیفه دارم و در قبال جامعه وزنه‌برداری مسئول هستم باید حقایق را بازگو کنم. دوستان مسئول در گذشته متأسفانه در بخش پشتوانه‌سازی هم بسیار ضعیف کار کردند. زیرا ما امروز در بخش پشتوانه‌های قدرتمند برای حضور در تیم ملی وزنه‌برداری بزرگسالان با مشکل اساسی مواجه شدیم و بواقع دستمان در این بخش خالی است! واقعاً در 8 سال گذشته هیچ کار زیربنایی برای استعدادیابی و ساخته و پرداخته شدن نسلی مثل نسل طلایی سال 2010 به بعد نشده است. وزنه‌برداری رشته‌ای است زمانبر که باید مشکلات و کمبودهایش اولویت‌بندی می‌شد و طبق اولویت از قبل مشخص می‌شد چه برنامه‌ای برای ارتقا و نسل‌سازی در دستور کار داریم؟ ما در سفرهای استانی که داشتیم حقیقتاً شرمنده می‌شدیم به‌خاطر کمبودهای عجیب و غریبی که وجود داشت. ما حتی در برخی استان‌های سازنده خود مثل مازندران یا حتی همین پایتخت تهران و ... به قدری از نظر تجهیزات، اماکن تخصصی و سالن‌های تمرینی و تجهیزات تخصصی این رشته با مشکل و کمبود مواجه هستیم که دیگر نمی‌شود اصلاً در آن مجموعه به‌دنبال ساختن استعداد و پشتوانه برای وزنه‌برداری بود! ما الان اگر بخواهیم به استانی میزبانی بدهیم، اصلاً نه زیرساخت دارد و نه تجهیزات برای برگزاری مسابقات داخلی. این حقیقت تلخی است که باید همه از آن مطلع و آگاه باشند. قطعاً اولویت اصلی و مهم ما اول بحث ساخت و ساز ابنیه و امکنه تخصصی وزنه‌برداری در استان‌ها و شهرستان‌های سراسر کشور است. سپس تجهیز سالن‌ها و هیأت‌های وزنه‌برداری استانی ما برای اینکه دست‌شان برای سرمایه‌گذاری در وزنه‌برداری و رسیدگی به مربیان برای پشتوانه‌سازی باز باشد. به‌دنبال این هستیم با گرفتن اسپانسر و اعتبارات عالی و قابل توجه دولتی به امید خدا از سال آینده با خرید تجهیزات روز و استاندارد وزنه‌برداری، شروع کنیم به واگذاری هالتر و صفحات وزنه‌برداری به استان‌ها و مراکز پشتوانه‌سازی وزنه‌برداری در شهرستان‌های مستعد تا آرام آرام در یک دوره زمانی 4 تا 5 ساله بتوانیم نسل و پشتوانه‌هایی طلایی مثل نسل طلایی سال 2010 به بعد با مشارکت استان‌ها و مربیان سازنده وزنه‌برداری بسازیم و تحویل تیم ملی بدهیم.» نباید به بودجه وزارت و کمیته بسنده کنیم سرپرست وزنه‌برداری معتقد است که هزینه‌های اعزام و برگزاری اردو و مسابقات و ... در وزنه‌برداری به قدری زیاد است که دیگر نمی‌توان به بودجه محدود وزارت و کمیته ملی المپیک بسنده کرد: «این را ما می‌دانیم که هزینه‌های فدراسیون به قدری بالا رفته است که دیگر نمی‌توان روی بودجه محدود کمیته المپیک و وزارت ورزش محدود شد و بسنده کرد. ما با همین نگاه از وقتی کار را دست گرفتیم با استفاده از ظرفیت برندهای بزرگ و چهره‌های شاخص وزنه‌برداری کارهای خوبی انجام دادیم و قدم‌های بزرگی در این بخش برداشتیم که به امید خدا بزودی و با سپری کردن مقدمه کار، اسپانسرهای قوی و قدرتمندی را کنار خودمان خواهیم داشت که در برنامه‌ریزی و اهدافی که داریم بازوی توانمندمان خواهند بود. تا به امروز در وزنه‌برداری اسپانسرها فقط در حد خرید البسه و پرداخت یک بخش کوچکی از هزینه‌ تیم‌های اعزامی کنار ما بودند اما هدف‌مان این است مثل کشتی یا رشته‌های موفق دیگر در بخش اسپانسرینگ از برندهای قوی و قدرتمند استفاده کنیم. باید 2025 قهرمان جهان شویم انوشیروانی درخصوص اعزام تیم ملی وزنه‌برداری با هزینه سنگین میلیاردی به رقابت‌های جهانی 2022 کلمبیا و حرف و حدیث‌ و حواشی منفی که بابت اعزام بانوان به این رویداد بین‌المللی وجود دارد، می‌گوید: «ببینید، اولویت فدراسیون وزنه‌برداری و کادرفنی از اعزام تیم مردان و زنان به کلمبیا، ابتدا کسب امتیاز حداکثری برای المپیک پاریس است، بعد از آن دنبال مدال هستیم. به همین دلیل هزینه 5 میلیاردی اعزام به جهانی کلمبیا را به جان خریدیم تا از رقابت برای سهمیه المپیک عقب نمانیم. این را قبول دارم که اعزام دختران به رقابت‌های جهانی با توجه به اینکه در گروه B و C رقابت می‌کنند و شانس مدال هم نیستند، خیلی منطقی به نظر نمی‌رسد. اما چون جهانی کلمبیا میدان گزینشی المپیک است و استراتژی ما کسب حداکثری سهمیه المپیک در پاریس است، چاره‌ای نداشتیم جز اعزام دختران به این رویداد جهانی. سوای آن ما برای بازی‌های آسیایی 2023 هانگژو و رقابت‌های آسیایی و جهانی سال بعد هم روی تعدادی از دختران‌مان با ارتقای رکوردی 15 تا 20 کیلوگرم برای کسب مدال حساب باز کردیم. به همین دلیل فشار هزینه‌های سنگین را به جان خریدیم تا برنامه و هدفی که دنبالش هستیم را به‌دست آوریم. استراتژی بلند‌مدت ما قطعاً با برنامه‌ریزی که گفتم، قهرمانی در رقابت‌های جهانی 2025 و برگرداندن عنوان قویترین مرد جهان به وزنه‌برداری ایران است. قطعاً این توقع، توقع بیجایی از وزنه‌برداری ایران نیست. ما در صورتی که طبق برنامه و زمانبندی مد نظر کار را جلو ببریم، می‌توانیم این اهداف را برای وزنه‌برداری و ورزش کشور عملیاتی کنیم. در بخش مردان هم ما در مسابقات جهانی کلمبیا سوای بحث سهمیه، دنبال مدال نیز هستیم. چون اردوهای خوب و استانداردی برای بچه‌ها برپا کردیم و توقع داریم آنها نیز عملکرد خوبی روی تخته داشته باشند. اگرچه تمام داشته ما در حال حاضر همین‌هایی هستند که به کلمبیا اعزام شدند، اما من امیدوارم از حافظ قشقایی گرفته تا مصطفی جوادی، کیانوش رستمی، رضا دهدار، مهدی کرمی، علی داودی و آیت شریفی همه روی سکو بروند و مدال کسب کنند. مطمئناً همه آنها شایسته کسب مدال جهانی هستند و ما هم برایشان دعا می‌کنیم تا دست پر با امتیاز حداکثری المپیک و مدال برگردند به کشور. امسال به‌خاطر مشکلات و موانعی که سر راهمان بود، نتوانستیم تقویم خوبی برای مسابقات و‌ رویدادهای داخلی بچینیم. اما سال آینده مطمئن باشید اگر درخدمت جامعه وزنه‌برداری باشم، حتماً تقویمی منظم و پرو‌پیمان برای وزنه‌برداری خواهیم داشت که همه چیز در زمان خود و بدون تداخل با رویدادی دیگر حتی در رده پیشکسوتان داشته باشیم.» ZOOM برای کرسی بین‌المللی با همتایان خارجی تعامل می‌کنیم سرپرست فدراسیون وزنه‌برداری در خاتمه اشاره‌ای هم به برگزاری انتخابات داخلی و کنفدراسیون آسیا دارد: «قطعاً تا روز 15 دی ماه که از وزیر ورزش برای سرپرستی فدراسیون حکم دارم، سعی می‌کنیم فضا را برای برگزاری مجمع انتخاباتی وزنه‌برداری مهیا کنیم. در بخش بین‌المللی خصوصاً در انتخابات کنفدراسیون آسیا بیش از تقابل و جدال با رقبا به‌دنبال رفاقت و تعامل با همتایان خارجی خود هستیم. این درست است که وزنه‌برداری ایران در دنیا سرآمد است و جزو برندهای جهانی این رشته المپیکی اما ما هیچ وقت دنبال خودنمایی و برتری‌جویی بر همتایان خارجی خود برای کسب کرسی‌های مهم بین‌المللی نیستیم. از روزی که سکان هدایت وزنه‌برداری را دست گرفتم، به اتفاق عزیزانی که همراهم هستند، سعی کردیم تا پله پله راه خود را برای قرار گرفتن روی کرسی‌های تأثیرگذار بین‌المللی باز کنیم. الان هم اگرچه نیم‌نگاهی به صندلی‌های مهمی همچون ریاست، دبیرکلی، نایب رئیسی و هیأت اجرایی داریم اما سعی می‌کنیم با معرفی نفرات شناخته شده در انتخابات آتی کنفدراسیون آسیا، روی کرسی‌های فنی و آموزشی تمرکز کرده و از آنها برای بهتر شدن شرایط‌مان در آینده استفاده کنیم. به قول معروف اول باید برادری خود را به رفقای خارجی ثابت کنیم، بعد دنبال کسب کرسی‌های بزرگ و مهم در آسیا و جهان باشیم.»∎​