حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، نماینده مجلس دهم  با اشاره به سفر نخست‌وزیر عراق به ایران و اهمیت مسایل مرزی و درخواست ایران برای مدیریت مرزهای عراق در تمامی نقاط اظهار کرد: معتقدم دو کشور ایران و عراق باید یک سامان نهادی به مناسبات‌شان دهند. عوامل اختلافی در رابطه را کاهش دهند و در عین حال کمک کنند از ظرفیت های لازم حداکثر استفاده را کنند.

به گزارش ایسنا، بخش هایی از گفت و گوی فلاحت پیشه را در ادامه می خوانید:

• روابط ایران و عراق در سطح اقتصادی ۱۲ برابر روابط اقتصادی ایران با ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپاست. روابط ایران با ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا به اندازه مناسبات یک ماه ایران و عراق هم نیست و نکته جالب این‌که در داخل ایران بخش اعظم حق ماموریت‌ها و مناصبی که لوکس محسوب می‌شوند مربوط به کشورهای اروپایی است.
• در عراق برخی کشورهای رقیب ایران هم‌زمان ۲۲ وابسته اقتصادی در سفارت‌خانه‌هایشان دارند در حالی که ایران یک وابسته اقتصادی دارد. در زمان مسئولیتم ۲۸ سفر مرزی داشتم و چندین بار به مرز زمینی ایران و عراق رفتم از خسروی به بغداد و عتبات عالیات. قصدمان این بود که امنیت مرزها را نشان دهیم و در آن جا توصیه‌هایی هم کردیم که اگر بتوان ۱۵ مرز آبی و خاکی خود را سامان دهیم .
• عراق به محل چالش‌های منطقه‌ای تبدیل شده است و مسئولان عراقی باید به این مسایل و تبعات آن برای کشورهای همسایه از جمله ایران توجه بیشتری داشته باشند، کشوری که تا این حد چالش امنیتی دارد دچار توسعه نمی‌شود و مناسباتش با همسایگان نوسان دارد.
• از سویی معتقدم ایران هم باید قضایای سیاسی ـ امنیتی خودش را تا حد امکان متفاوت از مسایل بغرنج منطقه پیش ببرد. اخیرا برخی در ایران مصاحبه‌هایی می‌کنند که به جریان‌های کردی در کل ترکیه اتهاماتی می‌زنند در حالی که نباید وارد چنین بازی شد.
• اگر مسایلی با عراق است، باید با دولت مرکزی این کشور مطرح شود. معتقدم سفر نخست‌وزیر عراق به ایران به لحاظ اقتصادی و سیاسی می‌تواند بخشی از چالش‌های سیاسی و امنیتی را حل کند.
• هم‌چنین باید موافقت‌نامه‌هایی میان دو کشور شکل گیرد که امکان تفسیری و بهانه‌گیری در آن وجود نداشته باشد. واقعیت این است که عراق با همه ظرفیت‌های اقتصادی‌اش مسایل و مشکلات جغرافیای سیاسی و جمعیتی اش هم ممکن است آسیب‌هایی را داشته باشد اما این مسوولان ایران هستند که باید این آسیب‌ها را حل کنند یا مانع از ورود آنها به ایران و آسیب زدن به منافع ملی شوند.
• ایران هیچ گاه مناسبات سازنده با اقلیم را کنار نگذاشته است و این واقعیتی غیرقابل انکار است، چه در جنگ تحمیلی و چه بعد از آن مناسبات ایران با منطقه اقلیم کردستان عراق بسیار خوب بوده است ولی تا حد زیادی اکنون دچار چالش شده است.
• بخشی از آن به این دلیل بوده که مقتضیات امنیتی ایران دیده نشده است و بخشی دیگر از زیرکی کشورهای منطقه بود که مسایل قومی خود را به عراق و ایران منتقل کردند.
• دولت عراق و اقلیم این آمادگی را دارند که چالش‌های خود را با ایران رفع کنند و ایران باید از تجربه مناسباتش در این رابطه استفاده کند و اجازه ندهد جنبه‌های مثبت رابطه با عراق و اقلیم کردستان آسیب ببیند.
• مناسبات گسترده ایران با اقلیم در اوج اختلافات هم کاهش نیافته است و کشورها باید عوامل مثبت تعاملات را تقویت کنند. در قضایایی که اخیرا شکل گرفته واقعیت این است که موضوع کردی ایران متفاوت از چالش‌های امنیتی ترکیه و سوریه و عراق با کردهاست.
• از این نظر که تاریخ و مناسبات دولت‌های مختلف در ایران با کردهای ایران متفاوت بوده است. الان جریان روژآوا در سوریه به گونه‌ای است که به راحتی به دولت مرکزی سوریه اعتماد نخواهد کرد، این جمعیت بزرگ از کردها در سوریه از شناسنامه برخوردار نمی‌شدند مگر اینکه نسب کردی خودشان را انکار می کردند.
• در ترکیه به شکلی تحقیرآمیز کردها را نوعی ترک کوهی می‌خوانند که ۲۵ استان ترکیه به این خاطر در چالش است. دولت ترکیه نیز به دلیل عدم شناسایی کردها چالش دارد یا در عراق مساله کردی به حدی در چالش است که در جنگ تحمیلی دو جناح دموکرات و اتحادیه میهنی در خیلی از اهداف با ایران مشترک بودند و به همین دلیل در عراق به کمتر از خودمختاری قانع نبودند.
• این در حالی است که کردهای ایران خود را اولین جمعیت ایران و مرکز قومی ایران می‌دانند و خود را بدون ایران تصور نمی‌کنند. بنا بر این، شبیه‌سازی کردهای ایران با مناقشات کردی که در سه کشور دیگر منطقه در جریان است، به ضرر منافع ملی است.
• متاسفانه همان‌طور که گفتم خیلی از کشورهای منطقه زیرکانه سعی کردند به گونه‌ای موضوع کردی را در کل منطقه تسری دهند تا مساله شان صرفا مساله آنها نباشد و به این شکل ایران را گرفتار کردند.