به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، از ابتدای خلقت، بزرگی و ناشناخته بودن کهکشان‌ها بشر را شیفته خود کرده و انسان‌ها همیشه و در همه نسل‌ها به دنبال شناخت بیشتر آن بوده‌اند. رصدخانه فضایی به ابزارهایی مانند تلسکوپ گفته می‌شود که در فضای بیرونی و خارج از جو زمین مستقر شده و برای رصد سیارات دوردست، کهکشان‌ها و دیگر اشیای فضایی به‌کار می‌روند. تلسکوپ‌های فضایی در مداری به دور زمین در چرخش هستند و یا در یکی از نقاط لاگرانژی زمین-ماه و یا زمین-خورشید قرار گرفته‌اند. تلسکوپ هابل یک نمونه از تلسکوپ‌های فضایی‌ است.

تلسکوپ فضایی هابل ۳۰ سال گذشته در یک برنامه مشترک بین ناسا و سازمان فضایی اروپا توسط شاتل دیسکاوری به فضا پرتاب شد. نام این تلسکوپ از نام کیهان‌شناسی به نام «ادوین هابل» گرفته شد. هابل یکی از بزرگترین و پرکاربردترین تلسکوپ‌ها به شمار می‌آید. هابل اولین تلسکوپی است که می‌توان آن را در فضا تعمیر کرد و تاکنون حدود پنج بار روی آن تعمیرات صورت گرفته است.

عکس‌های خاص این تلسکوپ، تا مدت‌ها مورد بحث مجامع علمی جهان قرار گرفته است. هابل با وجود اینکه همه توجهات رصدخانه فضایی به تلسکوپ جیمز وب معطوف شده است، همچنان به ثبت تصاویر خاص خود ادامه می‌دهد. این تلسکوپ به تازگی تصویری از یک برخورد کهکشانی عجیب‌وغریب ثبت کرده که در فاصله ۶۷۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد.

کشمکش گرانشی این دو کهکشان شکلی شبیه یک حلقه را به وجود آورده که هسته‌های آن نسبتاً نزدیک یکدیگر به‌نظر می‌رسند و دنباله‌شان به صورت دایره است. این برخورد با نام Arp-Madore ۴۱۷-۳۹۱ در صورت فلکی جوی (Eridanus) در نیم‌کره سماوی جنوبی قرار گرفته است. تصویر حاضر اثر قدرتمند گرانش بر کهکشان‌های بزرگی را نشان می‌دهد که با مجموعه اجرام خود در حال ادغام‌شدن با یکدیگر هستند.

انتهای پیام/