امروز بعد از ظهر، مراسم عزاداری‌ای در خانه کارگر به مناسبت ۲۸ صفر و درگذشت سید اعلاء شفیعی، عضو خانه کارگر جمهوری اسلامی، برگزار شد. 

به گزارش ایلنا، در این مراسم علی ربیعی، علیرضا محجوب، حسین کمالی، حسن صادقی، اعضای شورای مرکزی خانه کارگر و اعضای هیئت‌های اجرایی خانه کارگر حضور داشتند.

بخش‌هایی از صحبت‌های علی ربیعی در این مراسم را در ادامه می‌خوانید:

*حضور ما در مراسمِ ختم دوستانمان تذکاری است به ما که یادمان باشد این مسیر برای همه ماست. 

*بیشترین دوستی من با سید اعلاء مربوط به سال ۵۶ است. در آن زمان ما اعلامیه‌های حضرت امام را پخش می‌کردیم و تلاش داشتیم انسجامی به حرکتهای کارگری در کارخانه‌ها بدهیم. 

*این اعتراضات را جنبش‌های کارگریِ با گرایش اسلامی انجام دادند. تلاش‌های سید اعلاء تا پیروزی انقلاب و بعد از آن نیز ادامه داشت. 

*ما بعد از انقلاب با جریانی مواجه شدیم که معتقد بود انقلاب باید حرکت مسلحانه‌ی طولانی را پشت سر بگذارد تا انقلاب شود. آن‌ها با ناقص خواندن انقلاب اسلامی تلاش داشتند تا با ایجاد فضای ناآرام، جامعه را به سمتی ببرند تا زمینه‌ی به قدرت رسیدن خودشان را با آن افکار کوته‌نگرانه فراهم کنند. آن‌ها بر ناقص بودن انقلاب تاکید داشتند و با این تعبیر سعی کردند به کارخانه‌ها بیایند و در مرحله‌ی بعد نیز شروع به ترور کردند. بخشی از آثار زیان‌بار این حرکات هنوز هم در جامعه باقی است. تولید خشونت موجب‌عدم رشد سریع دمکراسی شد. 

*سید اعلا و بسیاری از دوستان ما در آن زمان در معرض ترور قرار گرفتند. دوستانِ ما در وفای به عهد خود ایستادند و سید اعلا بدون هیچ طلبکاری از انقلاب تا آخر در کنار کارگران ماند. او مرد آرام و دلسوزی بود. سید اعلاء کانون محبت و دوستی و واسطه‌ی خیر بود. 

*ما امروز بیش از هر دوره‌ی دیگری به الگوی این افراد و این شخصیت‌ها نیاز داریم. به افرادی که دیگران زیر سایه‌اش بایستند. سید اعلاء در همان حد خود سایه‌وار ایستاد و ما امروز باید نهادها و آدم‌هایی را بجوییم که زیر سایه‌اشان آرام بگیریم. 

*سید اعلاء شخصیتی معتدل بود؛ او مردی حق‌خواه و معتدل بود و ما امروز به چنین الگوهایی بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم. 

*شخصیت خانه کارگر متاثر از شخصیت اعضای آن است. خانه کارگر جریان حق خواه و مظلوم‌خواهی است اما در این مسیر اعتدال‌طلب است. 

*متاسفانه امروز حرکتهای اعتدالی از هر سو مورد حمله قرار می‌گیرند؛ ما موافق جریان حق‌خواهی هستیم اما در کنار آن موافق ثبات جامعه و پیشرفت و حرکتی آرام نیز هستیم. 

*تجلی چنین دیدگاهی را امروز می‌توان در خانه کارگر دید. میان‌داری همراه با تلاش برای ستاندن حقوق کارگران و محرومان با تاکید بر حرکتی آرام. 

*متاسفانه ثبات‌خواهی از هر سو مورد هجوم است؛ چه آن‌ها که تغییرات اجتماعی را نمی‌بینند و چه آن‌ها که فکر می‌کنند با خشونت باید حرف خود را به کرسی بنشانند. امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند عقلانیت هستیم؛ ما به تغییر برخی رویه‌ها و سیاستها، ایجاد گفتگوی اجتماعی و فهم مشترک و دلسوزی و مدارا با نسل‌های جدید نیازمندیم.