آریا   طاری

چند روز پس از امضای قرارداد با محمد محبی، استقلالی‌ها مهدی قایدی را نیز با قرارداد یک ساله قرضی جذب کردند تا دو وینگر به سبد نقل و انتقالاتی‌شان اضافه شده باشد. خبر معافیت رسمی سیاوش یزدانی نیز به تازگی منتشرشده و به نظر می‌رسد او نیز مثل مرادمند به استقلال برمی‌گردد. به نظر می‌رسد استقلال در این فصل تیمی بیش از حد شلوغ شده و این مساله کار را برای مربی خارجی تیم سخت می‌کند. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که آبی‌ها فصل گذشته با یک ترکیب به مراتب خلوت‌تر، قهرمانی رقابت‌های لیگ برتر را از آن خودشان کردند.

اولین بازی این فصل استقلال، یک پیام بسیار مهم در خودش داشت. اینکه ساپینتو هنوز ترکیب اصلی تیمش را نشناخته و اساسا فاصله زیادی برای شناختن این ترکیب دارد. به طور کلی نباید انتظار زیادی هم از این مربی داشت. چراکه استقلال دائما در حال بازیکن خریدن است و سرمربی پرتغالی باید مدام خودش را با ایده‌های جدید تطبیق بدهد. در همین روزهای گذشته استقلال محمد محبی را به خدمت گرفته، مهدی قایدی را به ایران برگردانده و مشکل خدمت سیاوش یزدانی را حل کرده است. اگر این سه بازیکن در ترکیب اصلی این تیم قرار بگیرند، چیزی حدود «30 درصد» ترکیب بعد از فصل بدنسازی و حتی بعد از شروع لیگ برتر به این تیم ملحق شده‌اند. اضافه شدن این بازیکن‌ها تیم را بسیار شلوغ می‌کند. استقلال همین حالا نفرات بسیار زیادی دارد و فهرستش به طور کامل از بازیکنان بزرگسال پر شده است. این تیم در قلب دفاع عارف غلامی، روزبه چشمی، رافائل سیلوا، محمدحسین مرادمند و احتمالا سیاوش یزدانی را در اختیار دارد. با این حساب اگر این تیم هر هفته با سه مهاجم مرکزی بازی کند، باز هم دو نیمکت‌نشین همیشگی در بین این نفرات خواهد داشت. در کناره‌های زمین جعفر سلمانی، صالح حردانی، ابوالفضل جلالی و رضا میرزایی در عضویت استقلال هستند و جالب اینکه باشگاه به صورت پنهانی با نفرات دیگری هم مذاکره می‌کند. استقلال در این فصل دو یا نهایتا سه هافبک میانی را در ترکیب خواهد داشت اما مهدی مهدی‌پور، زبیر نیک‌نفس، سعید مهری، آرش رضاوند، امید حامدی‌فر، سبحان خاقانی، امیرعلی صادقی و محمدحسین زواری همگی در عضویت این باشگاه هستند. در خط حمله، اوضاع به مراتب آشفته‌تر است. تیمی که نهایتا بین دو تا سه مهاجم در ترکیب اصلی نیاز دارد، نفراتی مثل سجاد شهباززاده، آرمان رمضانی، ارسلان مطهری، کاوه رضایی، محمد محبی، مهدی قایدی، پیمان بابایی و کوین یامگا را در اختیار دارد. حضور همزمان 9 مهاجم در تیم، نه‌تنها برای یک مجموعه ایده‌آل نیست، بلکه حتی می‌تواند ضربه بزرگی به استقلال بزند.

اگر یک فرمول در استقلال جواب داده و منجر به قهرمانی این تیم شده، چرا مدیران باشگاه در این فصل مشغول نقض آن هستند؟ استقلال فصل گذشته به جای دنبال کردن هیاهوی نقل و انتقالات، مسیر خاص خودش را داشت و با جذب چند بازیکن به ظاهر متوسط اما به شدت آماده، 30 هفته تمام طعم شکست را نچشید. روی کاغذ به نظر می‌رسید امیرحسین حسین‌زاده، علیرضا رضایی، زبیر نیک‌نفس و کوین یامگا، بازیکنان متوسطی هستند اما همین نفرات در طول فصل نقش مهمی در موفقیت‌های استقلال داشتند. باشگاه با یک پنجره نقل و انتقالات آرام، منطقی و مطمئن، توانست مسیرش را برای موفقیت در لیگ برتر هموار کند. فرهاد مجیدی هم از همان شروع فصل، ترکیب اصلی تیمش را شناخته بود. بازیکنان تیم با اعتماد به نفس بسیار زیادی بازی می‌کردند و خیلی زود به هماهنگی رسیدند. برای تکرار چنین اتفاقی اما استقلال به چند ماه زمان بیشتر نیاز دارد. چراکه ساپینتو برای انتخاب ترکیب اصلی در این تیم بسیار شلوغ، مشکل خواهد داشت. او تازه به فوتبال ایران ملحق شده و شناخت زیادی از این بازیکن‌ها ندارد. مدیران باشگاه هم به خیال خودشان در حال لطف کردن به این مربی هستند و دست او را برای این فصل باز می‌گذارند اما در عمل خرید این تعداد بازیکنی برای تیمی که حتی در لیگ قهرمانان آسیا حضور ندارد، تنها منجر به بالا رفتن حواشی تیم، نارضایتی نیمکت‌نشین‌ها و دشوار شدن روند ارتقای هر بازیکن خواهد شد.

مربیان فوتبال اساسا تیم‌های شلوغ را دوست ندارند. چراکه شلوغی بیش از حد تمرین‌ها فرصت کار کردن با هر بازیکن به صورت اختصاصی را از آنها می‌گیرد و روند پیشرفت هر بازیکن به صورت فردی را کند می‌کند. چنین تمرین شلوغی حتی برای پیاده کردن ایده‌های تاکتیکی نیز مشکل‌ساز خواهد بود. در فوتبال ایران هم همیشه تیم‌های خلوت، بهتر نتیجه گرفته‌اند. برانکو در محرومیت از نقل و انتقالات و با یک تیم 13 نفره، بهترین نتایج تاریخ پرسپولیس را به دست آورد و اتفاقی مشابه این نیز در تیم‌های مختلف رخ داده است. آبی‌ها اما دست به یک ریسک تاریخی زده‌اند. ریسکی که تمرین و اردوی این تیم را حتی از بازار تهران نیز شلوغ‌تر کرده است!