به گزارش مسیر اقتصاد در آبان ماه سال گذشته، ده‌ها کشور اروپایی متعهد شدند که به جنگل‌زدایی پایان دهند، انتشار کربن دی اکسید و متان را محدود کنند و سرمایه‌گذاری عمومی در مسیر زغال سنگ را متوقف کنند. همچنین به طور خاص در مورد زغال سنگ، ۴۶ کشور بیانیه انرژی پاک را امضا کردند و متعهد شدند که صدور مجوزهای جدید برای پروژه‌های تولید برق با سوخت زغال سنگ را متوقف کنند.

اما کمتر از یک سال بعد، کشورهای توسعه‌یافته اکنون در تلاش هستند تا تولید انرژی مبتنی بر زغال‌سنگ را از سر بگیرند.

زغال سنگ تنها گزینه مقرون به صرفه برای تولید برق در اروپا است

بر اساس گزارشی از بنیاد تحقیقات آبزرور[۱]، اختلالات عرضه انرژی قیمت گاز مایع را حتی بالاتر برد و زغال سنگ را به عنوان تنها گزینه مقرون به صرفه برای تولید برق در بسیاری از مناطق اروپا، از جمله بازارهای اروپای غربی و آمریکای شمالی، تبدیل کرد.

به گزارش واشنگتن پست، معادن زغال سنگ و نیروگاه‌هایی که در ۱۰ سال گذشته، در آلمان تعطیل شده بودند در حال تعمیر هستند و انتظار می‌رود این کشور تا زمستان حداقل ۱۰۰ هزار تن زغال سنگ در ماه بسوزاند در حالی‌که هدف آلمان حذف تدریجی تمام برق تولید شده از زغال سنگ تا سال ۲۰۳۸ بود.

سایر کشورهای اروپایی مانند اتریش، لهستان، هلند و یونان نیز شروع به راه‌اندازی مجدد کارخانه‌های زغال سنگ کرده‌اند. در همین حال، واردات زغال سنگ چین نیز افزایش یافته و از تیر ماه ۲۴ درصد، ماه به ماه افزایش وارادات داشته‌اند. زیرا تولیدکنندگان برق، واردات زغال سنگ را برای تأمین و تولید برق در اوج تقاضا یعنی تابستان افزایش داده‌اند. چین با ۳۰۳۷ نیروگاه زغال سنگ دارای بیش‌ترین تعداد نیروگاه زغال سنگ است و در حالی‌که آلمان، بزرگ‌ترین اقتصاد اتحادیه اروپا، ۶۳ نیروگاه زغال سنگ دارد.

این وضعیت منجر به افزایش مصرف جهانی زغال‌سنگ شده است و اگرچه توقف سرمایه‌گذاری در نیروگاه‌های جدید زغال سنگ محدودیتی برای رشد ایجاد خواهد کرد اما این مسئله تنها بازار زغال سنگ را تنگ‌تر می‌کند. به عنوان نمونه زغال سنگ حرارتی، که از آن برای تولید برق استفاده می‌شود از پایان سال ۲۰۲۱ تا کنون ۱۷۰ درصد افزایش قیمت داشته است.

کاهش رشد تولید ناخالص داخلی منطقه یورو در پی توقف صادرات گاز روسیه

آلمان یکی از کشورهایی است که از بحران انرژی آسیب دیده است چرا که دولت‌های متوالی در برلین سیاست حداکثر کردن وابستگی کشور به نفت و گاز روسیه را دنبال کردند و تقریباً به طور کامل انرژی هسته‌ای را با دو راکتور نهایی که قرار است در سال ۲۰۲۲ خاموش شوند، کنار گذاشتند. در نتیجه، اکنون آلمان به شدت متکی به گاز طبیعی است و این سوخت ۲۵ درصد از کل مصرف انرژی اولیه کشور را تشکیل می‌دهد. اگرچه آلمان ذخایر قابل توجهی از گاز طبیعی را دارد که می‌توان از طریق فرکینگ[۲] به آن دسترسی پیدا کرد، اما برلین این فناوری را ممنوع کرده است. به این معنی که آلمان باید ۹۷ درصد گاز خود را عمدتاً از روسیه، هلند و نروژ وارد کند.

به گفته اقتصاددان اروپایی در بدترین سناریویی که در آن روسیه تمام صادرات خطوط لوله را متوقف می‌کند، رشد تولید ناخالص داخلی منطقه یورو احتمالاً در سال ۲۰۲۲ به میزان ۲.۲ درصد کاهش می‌یابد که کاهش مقادیر آن در آلمان ۳.۴- درصد و در ایتالیا ۲.۶- درصد است.

پیش گرفتن زغال سنگ از انرژی بادی برای تولید برق در آلمان

در آلمان، ۴۴ درصد گاز برای گرمایش ساختمان ها در سال ۲۰۲۰ استفاده شد، در حالی‌که فرآیندهای صنعتی ۲۸ درصد گاز مصرف کردند. گاز بهترین و ارزان ترین ماده اولیه برای تولید کود نیتروژن مصنوعی است که آلمان تأمین کننده اصلی آن است. گاز همچنین در پالایش، تولید مواد شیمیایی و تولید بسیاری از مواد دیگر استفاده می‌شود. جایگزینی کامل همه این‌ها با انرژی‌های سبز اگر غیرممکن نباشد دشوار خواهد بود.

با آشکار شدن بحران انرژی، آلمان به بزرگ‌ترین مصرف‌کننده زغال سنگ جهان در سال ۲۰۲۱ تبدیل شد که این افزایش استفاده از زغال سنگ برای تولید برق، از انرژی بادی نیز پیشی گرفت و با توجه به این شرایط می‌توان گفت که آلمان به گروه کشورهایی می‌پیوندد که از اهداف آب و هوایی خود عقب‌نشینی می‌کنند.

منبع: اویل پرایس

پی‌نوشت:

[۱] Observer

[۲]  Fracking

انتهای پیام/ انرژی