شناسهٔ خبر: 55585213 - سرویس بین‌الملل
نسخه قابل چاپ منبع: ایکنا | لینک خبر

امام حسین(ع) و یارانش مصداق بارز نفس مطمئنه هستند + فیلم

نفس مطمئنه نزد امام حسین(ع) و اصحابش(سلام الله علیهم) موجب شد که آنها به سمت مبارزه با دشمنان پیش روند، زیرا در شب عاشورا با دعای امام حسین(ع) پرده‌ها از جلوی چشمان یارانش کنار رفت و هر کدام مقام و منزلت خود را نزد خداوند متعال در بهشت مشاهده کردند.

صاحب‌خبر -

حجت الاسلام والمسلمین سید خلیل باستان، مدرس دانشگاه

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدخلیل باستان، پژوهشگر علوم قرآنی و مدرس دانشگاه در درس‌گفتار «مبانی قرآنی نهضت حسینی» که به مناسبت ماه محرم الحرام به همت خبرگزاری ایکنا در استودیوی مبین سازمان قرآنی دانشگاهیان وابسته به جهاد دانشگاهی به زبان عربی و با زیرنویس فارسی تولید شده است، ضمن مرتبط خواندن سوره فجر به امام حسین(ع) تأکید کرد، یاران امام حسین(ع) هم نظیر امام در روز عاشورا به نفس مطمئنه نائل شده بودند.

بیشتر بخوانید:

مشروح بیانات او در ادامه می‌آید:

به نام خداوند بخشنده و مهربان و سپاس پروردگار دو عالم و درود بر اشرف انبیاء حضرت مصطفی محمد(ص) و خاندان او.

به بحث خود درباره سوره فجر ادامه می‌دهیم. به معنای الشفع و الوتر رسیدیم. اقوال مختلف علما را در این باره گفتیم. در بخش قبلی به معنای هر دو تعبیر اشاره کردیم اما معنای سوم گفته می‌شود الشفع به معنای مردم و الوتر حضرت رسول اکرم(ص) است و جایی هم گفته می‌شود که الشفع روز قربانی یعنی عید قربان و الوتر روز عرفه است. اینها از جمله معانی است که درباره این دو کلمه گفته می‌شود.

همان طور که اشاره کردیم گفته می‌شود الشفع، حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) و الوتر، حضرت رسول اکرم(ص) است.

در آیه بعدی آمده است که «هل فی ذلک قسم لذی حجر» منظور از ذی‌حجر اهل خرد است. حجر اصل آن به معنای منع است؛ عاملی که انسان را از ارتکاب ظلم، معصیت و گناه باز می‌دارد و صاحبان این سوگند از اهل خرد هستند.

به هر حال نکات دیگری در آیات بعدی این سوره وجود دارد. خداوند متعال می‌فرماید: «یا ایتها النفس المطمئنه» منظور از نفس کیست؟ قرآن کریم سه نوع نفس را به ما معرفی می‌کند: یکی نفس امارة، دومی نفس لوامه و سومی نفس مطمئنه است که ارزش، عزت و بهای بزرگی نزد خداوند متعال دارد. این نفس مطمئنه‌ای است که امام حسین(ع) در روز عاشورا به آن رسید و در حالتی به امام حسین(ع) نسبت داده می‌شود، که فرمود «فرزندانم را یتیم کردم تا به تو برسم». این نفس مطمئنه است که مشتاق دیدن خداوند متعال است. او و یارانش همان طور که گفته می‌شود، در ايام عاشورا در جنگ روز عاشورا، اصحاب امام حسین(ع) با خوشحالی برای مرگ از یکدیگر سبقت می‌گرفتند؛ زیرا آنها در شب عاشورا با دعای امام حسین(ع) پرده‌ها از جلوی چشمشان کنار رفت و هر کدام مقام و منزلت خود را نزد خدا در بهشت مشاهده کردند و از همین رو لحظه به لحظه برای شهادت از یکدیگر سبقت می‌گرفتند  تا سریع‌تر به آن مقام دست یابند و این نفس مطمئنه نزد امام حسین(ع) و اصحابش(سلام الله علیهم) موجب شد که آنها به سمت مبارزه با دشمنان پیش روند؛ بدون اینکه از شمشیر، تیزی و برندگی و داغی آن بترسند و آنها به مقام شهادت نائل شدند و به بهشت رسیدند و خداوند آن را در اعلی علییین قرار داد و ما ان شا الله در راه امام حسین(ع) و اصحاب او یعنی در مسیر شهادت و اعتلای اسلام و دین به اذن پروردگار گام برداریم و سلام و رحمت خداوند بر شما باد.

<div id="video-display-embed-code_2607372"><script type="text/JavaScript" src="https://iqna.ir/fa/news/play/embed/4077316/2607372?width=400&height=300"></script></div>
انتهای پیام

نظر شما