خبرگزاری شبستان_گیلان، مائده فلاحتکارضیابری: امشب شب تاسوعاست، شب برادر، شب قمر بنی هاشم، شب ابالفضل العباس، شب یل ام البنین، شب علمدار، شب سپهدار، شب عمو عباس، شب وفا، شب سلطان ادب، شب جانبازی، اصلا امشب شب درماندگی و شب تحیر است. امشب شب تاسوعاست، شب قمر بنی هاشم، شبی که نوای" یا قمر بنی هاشم" و " سالار زینب" در جای جای گیلان به گوش می رسد.

مردم متدین استان گیلان از شامگاه شنبه(15مرداد) با حضور در دسته های عزاداری و با مرثیه سرایی مداحان اهل بیت(ع) و ریختن اشك ماتم، به سوی اماکن مقدس و خیابان‌ها در حال حركت هستند تا بدین طریق عشق و ارادت خویش را به سالار شهیدان و 72 تن از یاران با وفایش و مظهر جوانمردی و ولایت مداری حضرت ابوالفضل عباس(ع) را به نمایش بگذارند.

حضور همه قشرهای جامعه به ویژه كودكان، نوجوانان و جوانان در آیین های عزاداری و دسته های سوگواری از جلوه های ویژه این مراسمات معنوی است.

همزمان با فرارسیدن ایام تاسوعا و عاشورای حسینی شهرهای مختلف گیلان سراسر غرق ماتم و عزا است و بیرق های سیاه عزاداری در هر کوی و برزنی نشان از عمق دلدادگی مردم ولایتمدار این استان دارد.

روز تاسوعای حسینی، روز جوانمردی و ایثار فردی از تبار خورشید است که در سلوک عشق شگفتی آفرید و دلسوختگان آل طاها در سراسر ایران با حضور عاشقانه در مساجد، تکایا و حسینه ها به یاد آن علمدار کربلا، مرثیه غم می‌خوانند و اشک ماتم می‌ریزند.

آری یوم‌العباس که از راه می رسد دیگر دلدادگان حسینی تاب نشستن ندارند و دل‌های بی‌قرار سودای عشق عباس(ع) و حسین(ع)را در سر دارند؛ جان‌هایی که تشنه معرفت‌اند می‌آیند تا خود را از اقیانوس بی‌کران کرم فرزندان امام علی(ع) سیراب کنند و همچون شمع حرمخانه در اندوه جان‌فشانی‌های شهدای کربلا بسوزند.

و امشب نیز بار دیگر هیئت های مذهبی وحدت خود و شیوه‌های درست عزاداری سرور و سالار شهیدان را به نمایش گذاشتند و ارادتمندان حضرت قمر بنی‌هاشم(ع) با ندای ای اهل حرم میر و علمدار نیامد، سقای حسین سرور و سالار نیامد در اماکن مذهبی و خیابان‌ها به عزاداری پرداخته و در ماتم وفادارترین جلوه هستی عباس بن علی(ع) بر سر و سینه زدند و اشک ماتم ریختند.

گفتنی است؛ عباس بن علی با كنیه «ابوالفضل» و «ابوفاضل» و لقب های قمربنی هاشم، سقا، صاحب لواء الحسین، علمدار، ابوالقِربه، عبدصالح و باب الحوایج، فرزند امیرالمومنین امام علی(ع) و ام البنین در 4 شعبان سال 26 هجری قمری در مدینه متولد شد.

ایشان در مكتب امام علی(ع) و برادرانش امام حسن و حسین(ع) تربیت یافت و در واقعه عاشورا به عنوان فرمانده و پرچمدار سپاه امام حسین(ع) و سقایی خیمه های اطفال و اهل بیت امام حضور داشت.

ایشان در واقعه كربلا همراه امام حسین(ع) و یاران باوفایش بود و در روز عاشورا به علت بستن آب بر روی امام و یاران ایشان از سوی دشمن تصمیم گرفته شد تا حضرت عباس(ع) برای آوردن آب به فرات برود، مشك ها را برداشت و چون به كنار فرات رسید یاران ابن زیاد به وی حمله كردند.

حضرت ابوالفضل(ع) با دلاور مردی و رشادت های خویش دشمنان را هلاك كرد وقتی به فرات رسید دست بر داخل آب كرد ولی به علت تشنگی كودكان كربلا آب را نخورد و مشك را پر از آب كرد.

وقتی كه مشك را از آب پر كرد دشمنان از هر طرف او را تیرباران كردند و در همین حال كسی بر او حمله كرد و دست راست او را قطع كرد و حضرت مشك را با دست چپ گرفت.

در حالی كه حضرت به حرم اباعبدالله فكر می كرد تا بر تشنگان آب برساند در این حال شخص دیگری حمله كرد و دست چپ حضرت را قطع كرد و حضرت بر زمین افتاد و مشك را بر دهان گرفت. در این حال عمر سعد، ندا داد كه مشك را تیرباران كنند در این زمان بود كه عمودی آهنین بر فرق سر حضرت فرود آوردند.

امام حسین(ع) بر بالین خون آلود حضرت عباس(ع) حاضر شد، و فرمود: «اكنون كمر من شكست» و اینگونه بود كه با در آغوش قرار گرفتن برادرش، این دلاورمرد اسلام به دیدار حق شتافت و اكنون مرقد مطهر حضرت ابوالفضل العباس(ع) در نزدیكی مرقد مطهر برادرش امام حسین(ع) در كربلاست.