روزنامه ایران: پس از او «گوردون براون» که تنها سه سال بر این مسند نشست، خود را رویاروی بحران اقتصادی دید. «دیوید کامرون» نیز سال 2016 بعد از آن کرسی نخست‌وزیری را ترک کرد که اسناد فاش شده پاناما نشان داد دست به پولشویی زده است. بخت «ترزا می» هم چندان بلند نبود و در تمامی سه سال نخست‌وزیری‌اش در کش و قوس برگزیت بود. اما بداقبال‌تر از همه آنها «بوریس جانسون» است که در سه سال گذشته هر روز را با چالشی جدید سپری کرده است. او سه‌شنبه شب در ادامه این چالش‌ها، در حالی سر بر بالین گذاشت که استعفای دو نفر از اصلی‌ترین وزرایش را روی میز کارش داشت. او صبح دیروز نیز اندکی بعد از بیدار شدن، استعفای دیگری را روی میز کارش دید.

به گزارش سایت شبکه خبری «بی بی‌سی»، سه‌شنبه شب تنها در فاصله 10 دقیقه، «بوریس جانسون» دو استعفانامه دریافت کرد: استعفانامه‌های «ریشی سوناک»، وزیر دارایی و «ساجد جاوید»، وزیر بهداشت. دو استعفایی که صبح چهارشنبه شمار آنها با استعفای «ویل کویئنس»، وزیر امور کودکان و خانواده به عدد 3 رسید و البته به‌دنبال هر یک از این استعفاها، مشاوران و دستیاران هر کدام از این وزرا نیز کناره‌گیری خود را از سمت‌شان  اعلام کردند. «ریشی سوناک» در استعفای خود به طور تلویحی دولت «جانسون» را متهم به بی‌صداقتی کرد و نوشت: «مردم حق دارند از دولت انتظار صداقت داشته باشند.» «ساجد جاوید» هم در استعفا نامه خود نوشت، رهبری حزب در راستای «منافع ملی» عمل نمی‌کند و بنابراین ترجیح داده است استعفا کند. علاوه‌بر این استعفاها، عصر سه‌شنبه نیز «بیم افولامی»، نایب رئیس حزب محافظه کار استعفای خود را از این سمت اعلام کرد. این استعفاها ساعتی پس از آن رخ داد که نخست‌وزیر انگلیس در مصاحبه‌ای در شبکه تلویزیونی «بی بی‌سی» تأکید کرد، اشتباه کرده که به «کریس پینچر»، سمت معاونت رئیس حزب محافظه کار و مسئولیت نظارت بر عملکرد نمایندگان محافظه‌کار در پارلمان را داده است. او سپس اذعان داشت، هنگامی که به «پینچر» سمت داد، از رسوایی جنسی او خبر داشت، اما آن را نادیده گرفت. این در حالی است که او پیشتر گفته بود، اطلاعی از این رسوایی‌ها نداشته است.

تشویق به افزایش استعفاها
در پی اعلام این استعفاها، رهبران احزاب اپوزیسیون از اعضای کابینه انگلیس خواستند در اعتراض به وضعیت موجود و افزایش شمار استعفاها در دولت انگلیس، آنان نیز به موج استعفاها پیوسته و به عبارتی فضا را طوری پیش ببرند که انتخابات زودهنگام برگزار شده و نخست‌وزیری جدید روی کار آید. اما واقعیت این است که هرچند بسیاری در انگلیس خواهان آن هستند که «جانسون» کلید خانه شماره 10 داونینگ استریت را تحویل دهد، اما وی تا زمانی که اعضای ارشد حزب محافظه کار که سمت‌هایی در دولت دارند، پشت او را خالی نکنند، در مسند خود باقی خواهد ماند. یکی از این افراد که می‌تواند نقشی کلیدی داشته باشد، «لیز تراس»، وزیر خارجه است که بسیاری معتقدند، توانایی آن را دارد که خود به جای «بوریس جانسون» بر کرسی نخست‌وزیری انگلیس بنشیند. اما خود او اخیراً بصراحت اعلام کرده بود که «صد درصد» پشت نخست‌وزیر است. «دومینیک راب»، «مایکل گو»، «تریس کافی» و «بن والاس» نیز تأکید کرده‌اند که دست از حمایت از «جانسون» برنخواهند داشت.
با این حال همان طور که سایت مجله «تایم» در تحلیلی نوشته است، این وقایع حتی اگر به تنهایی باعث کناره‌گیری «جانسون» نشود، او را بشدت ضعیف می‌کند. زیرا استعفای «سوناک» در حساس‌ترین زمان ممکن برای اقتصاد انگلیس رخ داده است و خانواده‌های این کشور تحت فشارهای بسیاری هستند و سطح استانداردهای زندگی در انگلیس پایین آمده است. «پولیتیکو» نیز در تحلیلی ضمن تأکید بر تضعیف دولت «جانسون» با استعفاهای اخیر نوشت، «جانسون» بعد از نتایج ضعیفی که حزب محافظه کار در دو انتخابات میاندوره‌ای اخیر کسب کرد، در داخل حزب خود نیز دچار چالش‌های جدی است. طوری که نمی‌تواند آنها را نادیده بگیرد. بویژه که بسیاری از سران محافظه کار معتقدند، دوران قدرت او به پایان رسیده و باید به فکر رهبر جدیدی باشند. رگه‌های چنین درخواستی را می‌توان از لابلای سخنانی که «اندرو میچل»، از نمایندگان حزب محافظه کار و رئیس سابق مجلس عوام گفت، جست‌وجو کرد. او گفت این استعفاها در واقع «پایان جانسون» است. زیرا او «نه خلق و خوی یک نخست‌وزیر این کشور را دارد و نه شخصیت آن را.»

انتهای پیام/