به گزارش خبرگزاری آنا به رگ‌های زیر پوست پا که بزرگ و متورم شده و پیج خورده‌اند واریس گفته می شود. وجود این رگ‌ها رایج بوده و در اکثر افراد مشکلی ایجاد نمی‌کنند. دو نوع سیستم عروقی اصلی در پاها وجود دارد که عبارتند از:
- رگ عمقی: عضلات پاها در حین راه رفتن باعث فشردگی رگ‌های عمقی که بیشتر خون موجود در پاها را به سمت قلب بازمی‌گردانند، میشوند.
- رگ‌های سطحی: این‌ها رگ‌های موجود در زیر پوست هستند که اهمیت کمتری داشته و می‌توانند باعث واریس شوند.
همه‌ی این رگ‌ها، دریچه‌های یک‌طرفه‌ای برای جریان خون به سمت قلب دارند. مشکل در این دریچه‌ها باعث بازگشتن خون به داخل رگ و افزایش فشار در زمان ایستادن خواهد شد. این فشار اضافی باعث اتساع رگ شده و رگ‌ها خوب بسته نمی‌شوند؛ خون از طریق این رگ‌ها به داخل پا برمی‌گردد و باعث ایجاد رگ‌های واریسی می‌شود. افزایش فشار در این رگ‌ها باعث ایجاد رگ‌های عنکبوتی نیز خواهد شد و نواحی به وجود می‌آورد که شبیه به کبودی هستند.
چه عواملی باعث واریس می شوند؟
ضعیف یا معیوب بودن دریچه‌ی رگ‌ها می‌تواند باعث واریس شود. سرخرگ‌ها خون را از قلب به سایر قسمت‌های بدن می‌رسانند. سیاهرگ‌ها، خون را از قسممت‌های مختلف بدن به قلب بازمی‌گردانند. برای بازگرداندن خون به قلب، رگ‌های پا باید با گرانش زمین مقابله کنند.
انقباض عضلات پا همانند پمپ عمل کرده و دیواره‌های منعطف رگ‌ها، کمک می‌کنند تا خون به قلب بازگردد و سپس بسته میشوند تا خون دوباره به داخل آن‌ها برنگردد. اگر این دریچه‌ها ضعیف شوند یا آسیب ببینند، خون به داخل رگ‌ها برمی‌گردد و داخل رگ‌ها جمع می‌شود و باعث گشاد شدن رگ‌ها یا پیچ خوردن آن‌ها می‌شود.
عوامل خطر واریس چیست؟
واریس و رگ‌های عنکبوتی عمدتاً ارثی بوده و ماهیت موروثی دارند. زنان بیشتر در معرض ابتلا به واریس قرار دارند و بیش از 50% از زنان به این مشکل مبتلا میشوند. عوامل هورمونی مانند: بلوغ، بارداری، یائسگی، مصرف قرص‌های پیشگیری از بارداری و HRT روی این بیماری تأثیر دارند.
بارداری: احتمال ابتلا به واریس در سه ماهه‌ی اول بارداری در زنان باردار بسیار بالا است. بارداری باعث افزایش هورمون‌ها و حجم خون می‌شود که باعث بزرگ شدن رگ‌ها خواهد شد. علاوه بر این، بزرگ شدن رحم نیز باعث فشار بر رگ‌ها می‌شود. واریس ناشی از بارداری معمولاً 3ماه بعد از زایمان برطرف می‌شود. با این حال در بارداری‌های بعدی، احتمالاً رگ‌های مشکل‌دار، باقی بمانند.
سن: افزایش سن باعث پارگی و فرسودگی دریچه‌های رگ‌ها که جریان خون را کنترل می‌کنند می‌شود. نهایتاً این فرسودگی باعث می‌شود که مقداری خون از طریق دریچه‌ها به داخل رگ برگردد و جمع شود.
چاقی: اضافه وزن داشتن باعث فشار اضافی بر رگ‌ها می‌شود.
نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت: تحرک داشتن به جریان خون کمک می‌کند.
علائم واریس چیست؟
بسیاری از فاراد هیچ علامتی مربوط به واریس ندارند به جز اینکه این رگ‌ها مشخص هستند و ظاهر بدی دارند. رایج‌ترین علائم واریس علاوه بر زشتی ظاهری، عبارتند از: درد، ناراحتی و سنگینی پاها که معمولاً در اواخر روز بدتر هستند. گاهی اوقات قوزک پا نیز ورم می‌کند. این علائم، خطرناک نیستند اما در صورت ایجاد مشکل قابل درمان می‌باشند.
اگرچه واریس می‌تواند به مرور زمان بدتر شود، اما به تدریج پیش می‌رود. در برخی از افراد این فشار زیاد بر رگ‌ها باعث آسیب به پوست اطراف قوزک پا می‌شود و این نواحی قهوه‌ای شده و در برخی موارد با اسکارهای سفیدرنگی همراه خواهند بود. اگزما (بثورات پوستی قرمزرنگ)، نیز می‌تواند بروز کند. اگر این تغییرات پوستی پیشرفت کنند، یا اگر پوست آسیب ببیند، زخم ایجاد خواهد شد. در نتیجه تغییرات پوستی علامت خوبی برای مراجعه به پزشک و ارجاع به متخصص واریس هستند. کلینیک‌های تخصصی پانسمان زخم پا در زمینه‌های مختلف وجود دارند، که پانسمان کردن را تحت نظر متخصص و توسط پرستاران ماهر انجام می‌دهند. پزشک به جای ارجاع شما به جراح، ابتدا شما را به این کلینیک‌ها ارجاع خواهد داد.
درمان واریس
درمان واریس می‌تواند شامل مراقبت‌های فردی، جوراب‌های فشاری، یا جراحی و عمل باشد. عمل‌های موجود برای درمان واریس معمولاً به صورت سرپایی انجام میشوند، یعنی همان روز درمان می‌توانید به خانه برگردید.
اسکلروتراپی
اسکلروتراپی درمانی برای واریس است که در آن مایعی در بخش‌های مختلف رگ تزریق می‌شود. سپس با استفاده از کمی پنبه، پانسمان یا جوراب‌های فشاری، رگ‌ها فشرده میشوند. این ماده‌ی تزریق شده باعث به‌هم چسبیدن دیواره‌ی رگ‌ها و نابود شدن رگ در عرض چند هفته می‌شود. پس از آن خون باید از طریق رگ‌های دیگر جریان یابد. رگ‌های بیشمار دیگری در پاها وجود دارند که می‌توانند به جای این رگ‌های واریسی عمل کنند.
مزایای اسکلروتراپی عبارتند از اینکه می‌توان چندین رگ را همزمان درمان کرد و اینکه این درمان کم‌تهاجمی است. معایب اسکلروتراپی عبارتند از اینکه بعد از درمان باید به مدت چندین روز جوراب فشاری (جوراب واریس) بپوشید و گاهی اوقات هم رگ‌های جدید ریز یا لکه‌های رنگی (موقتی) ایجاد خواهند شد.
لیزردرمانی اندوونوس
امروزه متخصصین برای درمان رگ‌های واریسی بزرگ (رگ‌های خرطومی) اغلب از روش‌های اندوونوس استفاده می‌کنند، یعنی نیازی به عمل کردن رگ (استریپینگ) نبوده و می‌توان رگ را از داخل درمان کرد. این درمان را می‌توان با بی‌حسی موضعی انجام داد. بیمارانی که تحت درمان با لیزر اندوونوس قرار می‌گیرند، بعد از درمان می‌توانند راه بروند و خودشان کلینیک را ترک کنند و در مقایسه با جراحی استریپینگ، عوارض کمتر و درد بعد از عمل خفیف‌تری خواهند داشت. در ابلیشن اندوونوس، لایه‌ی درونی رگ معیوب آسیب دیده است و در نتیجه رگ مسدود می‌شود و جلوی بازگشت خون گرفته می‌شود. دو روش برای سوزاندن وجود دارد که عبارتند از: روش لیزری و روش VNUS.
در طول درمان، متخصص واریس یک کاتتر لیزری مخصوص را وارد رگ می‌کند و داروی بی‌حسی طی چندین مرحله تزریق می‌شود. سپس لیزر تابیده می‌شود تا نوک کاتتر داغ شود. این کار باعث انقباض دیواره‌های رگ شده و بعد از چند روز رگ بسته خواهد شد.
آمبولاتوری فلبکتومی
فلبکتومی عبارت است از خارج کردن رگ واریسی از طریق ایجاد برش کوچکی در پوست و بیرون کشیدن رگ با سوزن قلاب‌شکل. آمبولاتوری به این معناست که بلافاصله بعد از درمان می‌توانید راه بروید. همه نوع واریسی را نمی‌توان با فلبکتومی درمان کرد. در کلینیک متخصصین واریس، از این روش برای خارج کردن رگ‌های واریسی بزرگ و سطحی استفاده می‌شود.
اثر واریس بر کیفیت زندگی
واریس اغلب خطرناک نیست و مشکلات طولانی‌مدتی ایجاد نخواهد کرد. برخی از افراد مبتلا به واریس، پادرد و گرفتگی پا خواهند داشت که نشانه‌ای برای مراجعه‌ی آن‌ها به پزشک است.
بسیاری از افراد نگران ظاهر رگ‌های واریسی هستند و ممکن است به خاطر پاهایشان افسرده و مضطرب شوند و بخواهند برای گفت‌وگو درباره‌ی نگرانی‌های درمان واریس به یک مشاور مراجعه کنند. اما این نکته را بدانید که درمان زیبایی برای واریس تحت پوشش بیمه نخواهد بود و کل هزینه‌ی درمان را باید خودتان بپردازید.
عوارض واریس
عوارض واریس که نادر هستند عبارتند از:
- زخم. ممکن است زخم‌های دردناکی در نزدیکی رگ‌های واریسی و روی پوست، مخصوصاً در اطراف قوزک پا ایجاد شوند. معمولاً قبل از ایجاد زخم نقاط تغییر رنگ یافته‌ای روی پوست ایجاد خواهند شد. اگر احساس کردید که مبتلا به زخم پا شده‌اید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
- لخته‌های خون. گاهی رگ‌های عمقی پا بزرگ شده و باعث درد و تورم پا میشوند.
- خونریزی. گاهی اوقات رگ‌های نزدیک سطح پوست پاره میشوند؛ اگرچه این امر باعث خونریزی کم خواهد شد، اما نیازمند مراجعه به پزشک است.
انتهای پیام/ ر
نظر شما