خاتون بابا حسنی در گفتگو با خبرنگار مهر به مناسبت هفته مبارزه با مواد مخدر با اشاره به اینکه نگرانی اصلی ما در مبارزه با مصرف مواد مخدر، مصرف‌کنندگان تفننی و خانواده‌های انکارکننده هستند اظهار داشت: افرادی که گاه‌گاهی مواد مصرف می‌کنند و به‌اصطلاح مصرف‌کننده تفننی هستند، اگر فکر می‌کنند می‌توانند هر وقت بخواهند مصرف را قطع و مواد را کنار بگذارند سخت در اشتباه‌اند.

مسئول بهداشت روان شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه افزود: شاید یکی از حساس‌ترین گروه‌ها، مصرف‌کننده‌های تفننی باشند که تقریباً ۱۰ برابر مصرف‌کننده‌های دائمی با مواد درگیرند و با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند و این افراد بیش از همه گروه‌ها نیاز به کمک‌های اورژانسی و نیروهای کمکی دارند.

وی با بیان اینکه آمار دقیقی از مصرف‌کننده تفننی وجود ندارد گفت: این افراد با این فکر که هر وقت اراده کنند مصرف می‌کنند و هر وقت اراده کنند مواد را کنار می‌گذارند اقدام به مصرف مواد در میهمانی‌ها، پارتی‌ها و شاید مراسم عروسی می‌کنند.

وی اضافه کرد: این افراد اکثراً دنبال مجالسی هستند که در آن مواد و مشروب وجود دارد و به ندرت به مهمانی یا مکان‌هایی که خبری از مواد و مشروب نیست، رغبت نشان می‌دهند.

بابا حسنی تصریح کرد: هرچند این افراد خود را مصرف‌کننده موقت می‌دانند و در ذهنشان اینگونه است که در فاصله‌ای دور یا نزدیک آن را کنار خواهند گذاشت، اما نه آن‌ها مصرف را کنار می‌گذارند و نه تفننی باقی می‌مانند؛ بلکه به سمت مصرف‌کننده دائمی و وابستگی پیش خواهند رفت.

وی با بیان اینکه رفتارهای اطرافیان در این زمان بسیار اهمیت پیدا می‌کند اضافه کرد: فاجعه زمانی رخ می‌دهد که اطرافیان این افراد را درک نکنند و به‌جای پذیرش، ملایمت و گفتگوی صمیمی و به دور از تنش و مشاجره، اقدام به تحقیر، سرزنش، بازخواست و مقایسه آن‌ها با دیگران کنند، یا در محل کار به علت سو رفتار اقدام به اخراج آن‌ها از کار شود.

وی افزود: رفتار ناپخته و بدون آگاهی و از روی احساسات می‌تواند اضطراب فرد را بیشتر و عملکرد فرد در محیط و محل کار را ضعیف‌تر و در نتیجه مصرف را بالاتر و اعتیاد و وابستگی را محتمل‌تر کند و شکاف بین فرد را با خانواده و کل جامعه بیشتر کند.

بابا حسنی با بیان اینکه گفتگوی استراتژیک والدین با فرزندان از قوی‌ترین مؤلفه‌های خودکنترلی در برابر مصرف مواد است گفت: به نظر نمی‌رسد که در خانواده‌ها پیرامون اعتیاد کمترین گفتگویی اصولی صورت بگیرد و هر جا هم‌صحبتی باشد تنها نوعی بحث و مشاجره یا به‌صورت هشدار کلی است که عملاً بی‌فایده است.

مسئول بهداشت روان شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه توصیه کرد: بهتر است در مورد مواد مخدر با آرامش و بدون مشاجره، حمله و مقصر جلوه دادن هیچ‌کدام از اعضای خانواده به‌صورت کاملاً خنثی و بدون سوگیری صحبت کرد.

وی بیان داشت: یکی از مهم‌ترین مشکلات این است که در خانواده‌مان در مورد اعتیاد حرف نمی‌زنیم و این یک تابو است که هرگونه حرف زدن خانوادگی پیرامون آن را ممنوع و غیرقابل‌تحمل کرده است.

بابا حسنی اظهار داشت: وقتی پدیده‌ای واقعی در خانواده یا جامعه یا در سطح ملی تابو شود و در برابرش سکوت کنیم اولین اتفاقی که می‌افتد این است که از حیطه رسمی خارج می‌شود.

وی اضافه کرد: از سویی موضوعاتی که برای انسان کشش و جذابیت دارند یعنی علی‌رغم وضعیت آسیب‌زننده آن‌ها انسان از انجام دادن یا حرف زدن یا استعمال آن لذت می‌برد، وقتی از حوزه رسمی خانواده یا جامعه خارج شود، وضعیت مخفی پشت پرده یا پستویی پیدا می‌کنند و فقط از انظار خارج می‌شود.

بابا حسنی گفت: مصیبت هم از همین‌جا شروع می‌شود که هر آنچه برای انسان جذاب و لذت‌بخش باشد، اگر به خلوت رانده شود افسارگسیخته عمل خواهد کرد و فرصت برای رشد قارچ گونه پیدا می‌کند و از طرفی دیگر امکان کنترل و کاهش شدت و حدت آن از دسترس خارج می‌شود و خانواده‌ای که می‌توانست با همبستگی جمعی بالا و روابط سلسله مراتبی پذیرفته‌شده درونی، موضوع را به‌خوبی مدیریت کند، خود می‌شود انکارکننده اصلی مشکل و زمانی لب می‌گشایند که کار از کار گذشته باشد و یک معتاد به جامعه اضافه‌شده است.

۲۶ ژوئن برابر با پنج تیرماه توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به نام روز جهانی مبارزه با مواد مخدر نامگذاری شده است و هفته مبارزه با مخدر از این روز آغاز می‌شود که هدف از این نامگذاری ابراز عزم سیاسی ملت‌ها در امر مبارزه با پدیده خانمان سوز مواد مخدر، کنترل آن و انجام اقدامات بین‌المللی در خصوص مبارزه با قاچاق مواد مخدر است.