تنها سه روز دیگر تا آغاز رقابت‌های جام ملت‌های فوتبال زیر ۲۳ سال آسیا زمان باقی است. رقابت‌هایی که امید‌های ایران با هدایت مهدی مهدوی‌کیا در آن حاضر می‌شوند. تیمی سراسر امید و انگیزه که برای نخستین بار درگیر کشمکش‌های فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک نیست و به‌زعم غلام پیروانی، سرمربی سابق امید‌های ایران به همین دلیل مهم و البته همکاری باشگاه‌ها می‌تواند نتیجه‌ای در خور توجه کسب کرده و در مسیر موفقیت گام بردارد.
مسابقات جام ملت‌های فوتبال زیر ۲۳ سال آسیا در حالی یازدهم خردادماه در ازبکستان آغاز می‌شود که امید‌های ایران این بار با شرایطی متفاوت از همیشه راهی این رقابت‌ها می‌شوند.
همین‌طور است. یکی از بزرگ‌ترین معضل‌های این تیم کشمکش‌های همیشگی بر سر مالکیت آن بود. درگیری‌های فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک اجازه پیشبرد کار را نمی‌داد، حال آنکه این بار تعاملات انجام شده مشکلات بسیاری را از سد راه برداشته است و دیگر شاهد اختلاف‌نظر‌ها یا حتی لجاجت‌های بی‌مورد نیستیم. کمیته با سپردن کار به دست فدراسیون در نقش ناظر ظاهر شده و تمامی تصمیمات با موافقت طرفین بوده و همین باعث شده تا کیا به دور از حاشیه‌های مدیریتی تیمش را مهیای حضور در این رقابت‌ها کند.
عدم همکاری باشگاه‌ها هم البته یکی از موارد مهم بود. هرچند که این بار جز یکی دو مورد، شاهد عدم همکاری باشگاه‌ها نبودیم.
بله. اینکه شما یکی از گزینه‌های مدنظر خود را در اردو نداشته باشید، می‌تواند ناراحت‌کننده باشد، اما مشکل‌ساز نه. در مسیر بازی‌های آسیایی گوانگژو وقتی گزارشگر شبکه از من به عنوان سرمربی تیم امید ایران درخصوص مسابقات پرسید، صراحتا گفتم اگر کار را با حضور در بین هشت تیم به پایان برسانیم، شاهکار کردیم. جواب من تعجب خیلی‌ها را به دنبال داشت، اما گفتم ما بذری نکاشتیم که انتظار یک دروی خوب داشته باشیم. امیرحسین پیروانی، بیژن طاهری و طباطبایی به عنوان کادر فنی در کنار من شاهد بودند که ما ۲۵ بازیکن به اردو دعوت می‌کردیم، اما فقط ۱۲ بازیکن به اردو می‌آمدند، آن هم ۱۲ بازیکنی که در لیگ بازی نکردند. ۱۵ روز تمرین داشتیم در این ۱۵ روز بازیکنان را چنان خسته تحویل می‌گرفتیم که فقط می‌توانستیم ریکاوری کنیم نه تمرین با برنامه!
البته امید‌های ایران در گوانگژو بدشانسی هم آوردند.
بله. ما در بازی با کره برای کسب عنوان سوم، چهارمی در ۲۰ دقیقه سه تعویض اجباری انجام دادیم. آن هم سه مهره کلیدی. کریم انصاریفرد، آرش افشین و کمال کامیابی‌نیا. خب با این شرایط چه کاری از دست شما برمی‌آید؟ تعجبی نداشت که بازی را سه بر یک جلو بودیم، سه بر چهار واگذار کردیم. به ایران که آمدیم، کمیته فنی و کفاشیان توضیح خواستند. گفتم کره و ژاپن خوب زمین را شخم زدند، خوب بذر کاشتند، خوب آبیاری کردند و دور از کرم خدا بود، خوب درو نکنند. خدا عادل است. آن‌ها خوب کار کرده بودند، خوب اردو رفته بودند، بازی تدارکاتی برگزار کرده بودند، نتیجه‌ای را هم که می‌خواستند گرفتند. ما چه کرده بودیم که انتظار کسب نتیجه داشتیم؟
اما تیم مهدوی‌کیا تدارکات خوبی داشت و با این حساب می‌توان گفت برای کسب نتیجه جای امیدواری دارد؟
هر چند نباید فراموش کنیم فوتبال کمی شانس هم لازم دارد، اما تیم مهدوی‌کیا خوب تمرین کرد و ان‌شاءالله خوب هم نتیجه می‌گیرد. برای موفقیت یک تیم باید مسئولان، کادر فنی، مربیان و بازیکنان همه با هم مچ باشند؛ تیم کیا این هماهنگی را دارد. مهدوی‌کیا مربی کار بلدی است که امیداریم نتیجه کارش را ببیند. موفقیت مهدوی‌کیا موفقیت فوتبال ایران به خصوص مربیان ایرانی است. موفقیت او ملت را شادمان می‌کند.
درست بعد از بازی دوستانه با
پرسپولیس که برتری امید‌های ایران را به دنبال داشت، کیا به شاگردانش گفت، می‌توانید به المپیک صعود کنید. فکر می‌کنید این ترفندی برای بالابردن روحیه تیم فوتبال زیر ۲۳ سال ایران بود یا این تیم توان چنین کاری را دارد؟
چراکه نه. مهدوی‌کیا تیم خوبی دارد. امید‌های ایران جنگنده، باانگیزه، پرامید و شجاع بازی می‌کنند. اینکه از دقیقه یک تا ۹۰ حمله کرده و در عین حال منطقی حواست به خط دفاع باشد، یعنی با هدف و برنامه می‌جنگید نه از سر احساسات. این رمز موفقیت یک تیم است. شما همدلی را در تیم می‌بینید. حتی در بازی‌های تدارکاتی. این تیم می‌تواند آینده خوبی را رقم بزند.
دور مقدماتی با کسب نتایج درخور توجهی به پایان رسید و امید‌های ایران به عنوان صدرنشین از گروه خود صعود کردند. بازی با تاجیکستان سه بر دو به پایان رسید، اما نپال و لبنان با نتایج پر گل چهار بر صفر و دو بر صفر تن به شکست دادند. با توجه به این نتایج چه انتظاری باید از امید‌ها در جام ملت‌های زیر ۲۳ سال آسیا داشت؟
شما نمی‌توانید بازی با نپال، لبنان و حتی تاجیکستان را با دیدار‌هایی که تیم کیا در جام ملت‌های آسیا در پیش دارد، مقایسه کنید. باید منطقی بود. شما خیالتان بابت تیم مهدوی‌کیا راحت است. ایران همیشه سالم بازی کرده، یعنی بازیکنان ما رنج سنی را رعایت کردند، اما آیا حریف با این شرایط به میدان می‌آید؟ ضمن اینکه شما نمی‌توانید تیم‌های مرحله مقدماتی را با حریفانی، چون قطر، امارات، استرالیا، عربستان، ازبکستان و ترکمنستان مقایسه کنید. بازی‌ها در این مرحله سخت است و هر بازی شرایط خاص خود را دارد. همه تیم‌ها خوب هستند و برای کسب نتیجه می‌آیند. اما به هیچ عنوان شما نمی‌توانید بازی لبنان یا نپال را با قطر مقایسه کنید. این اشتباه محض است.
با توجه به اینکه فوتبال ایران کاملاً نتیجه‌گراست، فکر می‌کنید در مواجهه با ناکامی احتمالی این تیم چه راهی باید در پیش گرفت؟
اول اینکه من به تیم مهدوی‌کیا ایمان دارم. او می‌تواند یک نسل تازه برای فوتبال ایران بسازد، چراکه اصولی کار کرده و می‌کند، اما حتی در صورت عدم کسب نتیجه باز هم نباید ناامید شد، چون این تیم در مسیر موفقیت گام برمی‌دارد. تیم ملی به زودی از ستاره‌ها خالی می‌شود و شما باید به فکر جایگزین باشید. متأسفانه ما اول خوشی داریم و آخر ناخوش، اما اگر این تیم را حتی در صورت ناکامی احتمالی رها نکرده و روی آن کار کنیم، می‌توانیم به نتایج خوبی دست یابیم. تیم کیا حتی اگر ۵ درصد هم نتیجه بگیرد باید آن را حفظ کرد و به آن بها داد. بخواهیم یا نخواهیم همین امید‌ها هستند که فردا روز قرار است در ترکیب تیم بزرگسالان به میدان بروند. پس باید از آن‌ها حمایت کرد، حتی در صورت ناکامی احتمالی.
به عنوان کسی که سابقه هدایت امید‌های ایران را دارد و امروز نیز امید زیادی به تیم تحت هدایت کیا دارد، فکر می‌کنید مهم‌ترین دلیل عدم موفقیت تیم زیر ۲۳ ساله‌های ایران در همه این سال‌ها چه بوده است.
اختلاف سلیقه بین کمیته ملی المپیک و فدراسیون و همچنین عدم همکاری باشگاه‌ها. این تنها و مهم‌ترین دلیل عدم ناکامی امید‌های ایران است، چراکه ما پتانسیل و استعداد‌های خوبی داریم، اما همگام و همدل نیستیم و تا حمایت نباشد و اختلاف‌نظر‌ها را کنار نگذاریم، نمی‌توانیم به موفقیت دست یابیم.
نظر شما