به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی (س) در حالی که از نوفل لوشاتو و فرسنگ ها فاصله، قیام مردم ایران را رهبری می کردند اما از همه آنچه در کشور اتفاق می افتد، مطلع می شدند و بر مسائل اشراف کامل داشتند. ایشان در هفدهم آذر ماه سال 57 مطابق با هفتم محرم 99 در نامه ای که مخاطب آن در صحیفه امام مشخص نشده است، بر ضرورت ادامه مبارزه تاکید کردند. متن نامه امام به شرح زیر است:

"بسمه تعالی

7 محرّم 99

به عرض عالی می‌ رساند، مرقوم شریف که حاکی از سلامت مزاج محترم و حاوی تفقد از اینجانب بود موجب تشکر گردید. سلامت و سعادت جنابعالی را خواستار است.

مطالبی که مرقوم شده بود و مطالبی که در نامه توسط حضرت آقای صدوقی‌ بود همانهایی است که وسیلۀ دست است برای خاموشی مردم. ولی از همه آسانتر آن است که شخصی که منشأ همۀ انقلابات است برود، با بودن او کاری نمی‌ شود کرد. جنابعالی‌ به حرف این اشخاص که برای ماندن او طفره می‌ زنند گوش ندهید. ما تکلیفی داریم که باید ادا کنیم، چه پیروز شویم یا نه. از خداوند تعالی اصلاح امور را خواستارم. والسلام علیکم و رحمة‌اللّه‌.

روح‌ اللّه‌ الموسوی الخمینی"

صحیفه امام؛ ج 5، ص 190