ابوالفضل عمویی در گفت وگو با عصر ایران با بیان این مطلب گفت: تعدد افراد حاضر در آنجا به جهت توان کارشناسی که دارند که از بخش های مختلف کشور هستند می تواند به توان فکری که در مذاکرات از سمت ایران به کار گرفته می شود کمک کند .

وی ادامه داد: مواضع طرف های اروپایی را که مطالعه می کنیم ‌و اخباری و گفت وگوهای که آنجا صورت می گیرد نشان می دهد که چارچوب نظرات ایران از جهت اینکه اولویت رفع تحریم هاست مورد توجه قرار گرفته است و این می تواند مسیر روشنی را در ادامه مذاکرات به ما نشان دهد.

وی افزود: در عین حال نباید ساده اندیش باشیم چون مسائل پیچیده ای در مذاکرات وجود دارد. هنوز طرف آمریکایی اراده قطعی خودش را برای لغو موثر تحریم ها نشان نداده است و امیدواریم با تغییر رویکرد سابق، آمادگی خودشان را برای کنار گذاشتن فشار حداکثری علیه مردم ما نشان دهند .

وی در پاسخ به این سوال که آیا جمهوری اسلامی بحث گام به گام را خواهد پذیرفت گفت: ایده گام به گام عمدتا یک ایده رسانه ای است و تا الان کسی آن را ارائه نکرده است این ایده جدی نیست به جهت اینکه ارائه نشده است و با چارچوب فعلی مذاکرات هم همخوانی ندارد چراکه مذاکرات مربوط به لغو تحریم ها و اجرای کامل برجام است و از این جهت با آن مسیر همخوانی ندارد طرف آمریکایی باید آمادگی خودش را برای لغو موثر تحریم ها و دسترسی ایران به منابع مالی و عدم تکرار شرایط منفی نشان دهد.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که منظور از لغو تحریم ها، کدام تحریم هاست، گفت: تحریم های ایران ابعادمختلفی دارد؛ جنبه تبادلات بانکی، و در بحث نفت موضوع فروش، حمل و نقل، بیمه کشتی های نفتی، دسترسی به بنادر بین المللی مسائلی است که وجود دارد و بدون رفع اجزا تحریمی، تحریم موثر نیست. فرض بر اینکه اجازه فروش نفت به ایران داده شود اما اگر اجازه حمل و نقل داده نشود نمی توانیم درآمد موثری را در حوزه نفت داشته باشیم .

عموی در پاسخ به این سوال که آیا می توان منتظر خبر خوبی از این دور از مذاکرات باشیم گفت: من به ادامه مذاکرات خوش بین هستم ولی مسائل پیچیده است مسیری که آغاز شده می تواند موفق شود به شرطی که طرف مقابل اراده خودش را نشان دهد. آمریکایی ها فعلا در سکوت خبری هستند اقدام موثری از طرف آنها دیده نمی شود و از این جهت ابهام در مواضع آنها می تواند مذاکرات را پیچیده کند.

***

کیهان: آمریکا در حال گدایی مذاکره از ایران است

کیهان به نقل از ایندیپندنت عربی نوشت: ایران، مسیری را که چند ماه قبل به سمت مذاکرات هسته‌ای در وین بسته بود، دوباره باز کرد.

تهران با توقف مذاکرات وین به‌خاطر برگزاری انتخابات و تغییر رئیس‌جمهوری و تشکیل تیم جدید برای مذاکره، با اعصاب آمریکا و اروپا و خاورمیانه [گاوهای شیردهی مثل بن‌سلمان] بازی کرد و در عین حال به برنامه خود به شکل سازمان یافته ادامه می‌دهد، مثل غنی‌سازی ۶۰ درصدی اورانیوم و محدود کردن بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در کنار توسعه موشک‌های بالستیک و افزایش نفوذ منطقه‌ای خود. اکنون نیز که تهران به بازگشت به مذاکرات وین تصمیم گرفته است، تلاش خواهد کرد تا زمان آغاز مذاکرات برگه‌های بیشتری در سطح منطقه جمع‌آوری کند.

در چنین اوضاعی، واشنگتن به‌گونه‌ای رفتار می‌کند که انگار بازگشت به مذاکرات غیرمستقیم را از تهران گدایی می‌کند و همچنان بر راه حل دیپلماتیک اصرار دارد. علت این است که دولتمردان اصلی دولت بایدن، دولتمردان درجه دوم در دولت باراک اوباما بوده‌اند و در مسیری که اوباما و جان کری در مذاکره با تهران پیمودند، همراه آنان بودند. به همین علت بر حفظ توافق هسته‌ای به هر قیمتی اصرار دارند و در نتیجه، در برابر اقدامات تهران در منطقه که خلاف منافع آمریکا و متحدان منطقه‌ای‌اش است، سکوت می‌کنند تا مشکلی برای دستیابی به توافق ایجاد نشود.

جو بایدن و آنتونی بلینکن و جیک سالیوان در ابتدا بر دستیابی به توافقی گسترده‌تر و شامل‌تر با تهران اصرار کردند و برجام را به توقف برنامه موشکی و رفتار تهران در منطقه که بسیاری آن را بی‌ثبات‌کننده می‌دانند، ارتباط دادند. ولی زمانی که تهران حاضر نشد درباره هیچ موضوعی خارج از چارچوب برجام و لغو تحریم‌ها مذاکره کند، دولت آمریکا عقب‌نشینی کرد به این بهانه که بررسی همه مسائل، زمان زیادی طول می‌کشد و بهتر است پس از بازگشت متقابل به برجام، مسائل دیگر بر اساس آن مطرح شود.

ایران می‌داند دست کشیدن از برنامه موشکی و کنارگذاشتن نفوذ منطقه‌ای، به معنای پایان عمر طرح تشکیل امپراتوری‌اش در منطقه است. همچنین محور ایران در منطقه گمان می‌کند دوره سروری آمریکا در منطقه به سر آمده است و این کشور دیر یا زود از منطقه خارج خواهد شد همانطور که افغانستان را ترک کرد و اکنون «چین و روسیه و ایران» ابرقدرت‌های جهان هستند!

اما واقعیت این است که بازگشت به توافق هسته‌ای، دیگر برای غرب و متحدانش کافی نیست زیرا توانایی‌های تهران فراتر از دوره امضای برجام است. ایران چیزی را که ندارد و می‌گوید به دنبال آن نیست -یعنی سلاح هسته‌ای- را در مقابل پذیرفته شدن نفوذش بر یمن و عراق و سوریه و لبنان به غرب می‌فروشد.