به گزارش خبرنگار مهر، مراسم تودیع ایوب دهقانکار و معارفه علی رمضانی به‌عنوان مدیرعامل جدید موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، عصر امروز چهارشنبه ۵ آبان در محل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار می‌شود.
علی رمضانی فارغ التحصیل کارشناسی و کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی از دانشگاه تهران است و در حال حاضر رساله دکترای خود را در این‌رشته می‌نویسد. مدیریت گروه فرهنگ پژوهی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و مشاور طراحی و برنامه ریزی ریاست این پژوهشگاه (تاکنون)، مدیریت کل تأمین منابع نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، معاونت فرهنگی و تولید انتشارات سروش، معاونت تولید و رسانش کانون اندیشه جوان، ریاست هیأت مدیره شرکت کتابشهر ایران، ریاست هیأت مدیره کانون اندیشه جوان، عضویت در هیأت مدیره شرکت انتشارات به نشر (وابسته به آستان قدس رضوی) و یاست هیأت مدیره انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی از جمله موارد و سوابق کارنامه رمضانی هستند.
مسئولیت بسیج دانشجویی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران، سردبیری ماهنامه زمانه، عضویت شورای سیاستگذاری دو دوره جشنواره کتابخوانی رضوی(ع)، شورای سیاستگذاری دومین دوسالانه کارتون کتاب، شورای سیاستگذاری مجله سروش هفتگی و مشارکت در تهیه برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی در حوزه کتاب و فرهنگ از دیگر سوابق رمضانی هستند.
از طرفی دهقانکار نیز پس از ۱۸ ماه مدیریت، صبح امروز با انتشار پیامی از مدیرعاملی خانه کتاب و ادبیات ایران خداحافظی کرد.
مشروح متن این‌پیام به این‌ترتیب است:
«هو المعز
وَتِلْکَ الْأَیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ النَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیَتَّخِذَ مِنْکُمْ شُهَدَاءَ ۗ
حیات آدمی چیزی نیست جز فرصتی برای اثرگذاری؛
چنان‌که سعدیِ سخته‌سخن فرمود:
«غرض نقشی است کز ما باز مانَد
که هستی را نمی‌بینم بقایی»
و نقش زدن در عرصه فرهنگ و ادب اگر دشوارترین نباشد، از دشوارترین‌هاست.
در این سرزمین نوابغ، که جان‌ها صرف ادبیات و کتاب و فرهنگ شده و جهانیان بدان می‌بالند، چه کاری می‌توان کرد که در شأن و قابل عرض باشد؟ بزرگترین کارها در این مسیر خُرده‌کاری است. زیرا ما کوچک‌یم در پهنه فرهنگ ایرانی-اسلامی.
آن‌چه از زمان ادغام موسسات سه‌گانه معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و تشکیل موسسه جدید به اسم با مسمای «خانه کتاب و ادبیات ایران» بر من و همکارانم گذشت، مصداق چنین حرکت و امری بود.
هجده ماه از حضور بنده در خانه کتاب و ادبیات ایران گذشت؛ پر واضح است آن‌چه به انجام رسید آن بود که توانستم؛ و نه آن‌چه که می‌خواستم.
اگر توفیقی به لطف خداوند حاصل شد، مرهون همدلی و همراهی جامعه کتاب و ادبیات کشور بود که لازم است بنده قدردان همه این عزیزان باشم و هستم.
امیدوارم قصورات و تقصیرات بنده را که یقینا کم هم نبود بزرگوارانه بر من ببخشایند.
حال پس از روزگاری که تلاش و دشواری ملازم هم بر ما گذشت از جمع همکاران فرهیخته و تلاشگرم در خانه کتاب و ادبیات ایران مرخص می‌شوم تا اگر تقدیر مقدرم، سربازی فرهنگ ایران‌زمین باشد، در سنگری دیگر به انجام وظیفه و خدمت به اهالی کتاب و نشر و ادبیات بپردازم. در این مجال، بر خود وظیفه می‌دانم از تک‌تک آنان تقدیر و برایشان موفقیت و سربلندی آرزو کنم.
قدردان بزرگواران دکتر سیدعباس صالحی و دکتر محسن جوادی هستم که اعتماد کرده و این وظیفه خطیر را به بنده محول کردند. امیدوارم این موسسه که از این پس علاوه بر کتاب و ادبیات، خانه بخشی از دل و جان من هم خواهد بود، آینده‌ای هموار و رو به روشنی داشته باشد. ان‌شاءالله
رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَانًا نَصِیرًا»
نظر شما