«افشار سلیمانی» سفیر پیشین ایران در آذربایجان با اشاره به احتمال به رسمیت شناختن طالبان از سوی روسیه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: اخیراً رئیس‌جمهوری روسیه در سخنان خود اعلام کرد که به رسمیت شناختن طالبان در افغانستان چندان دور از نظر نیست و همین موضوع باعث واکنش‌های زیادی در سطوح سیاسی و تحلیلی شده است. در این میان باید توجه کرد که ماهیت دولت‌ها، نوع حمایت‌ آنها از سایر جریان‌ها یا دولت‌ها را نشان می‌دهد و دولت روسیه هم یکی از همین دولت‌ها است. در جهان امروز انتظار جهان از پوتین و دولت حاکم بر مسکو، حمایت از آزادی‌خواهی نیست، بلکه دقیقاً برخلاف این وضعیت صادق است و حالا هم بحث حمایت از طالبان و به رسمیت شناختن آن توسط روسیه به عنوان یک دولت مستقر در کابل به میان آمده است که به نظرم باید این موضوع را اولین دلیل در مورد شناسایی طالبان به عنوان یک دولت دانست.

وی ادامه داد: بسیاری معتقدند که این اقدام آن هم در چنین بازه زمانی از روسیه بسیار بعید بود ولی به هر حال این اتفاق رخ خواهد داد. دومین دلیل که باعث می‌شود پوتین و روسیه به زودی طالبان را به رسمیت بشناسند، نگرانی و ترس از تقویت داعش و شروع فاز جدید افراط‌گرایی در قفقاز و جمهوری‌های جدا شده از شوروی سابق است. این موضوع به دلیل وجود جریان‌های رادیکال و بنیادگرا در خارجِ نزدیکی روسیه و همچنین ترس از انتقام‌جویی عناصر داعش باعث شده تا پوتین علناً طالبان را جریانی بداند که قرار است با داعش در افغانستان مقابله کند. دلیل سوم خلأ قدرت به وجود آمده در افغانستان پس از خروج ایالات متحده است. همین موضوع باعث شده تا روسیه محیط را برای ورود خود به تحولات افغانستان مهیا ببیند و حالا به دنبال تعمیق حضور و نفوذ خود در این کشور است که برگزاری نشست فرمت مسکو طی روزهای اخیر را باید در همین راستا ارزیابی کرد.

این تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل تصریح کرد: این سه دلیل را باید از دلایل عمده روس‌ها برای به رسمیت شناختن طالبان در کابل دانست و به همین دلیل است که مسکو طی هفته‌ها و ماه‌های اخیر نقش فعال‌تری در تحولات افغانستان به عهده گرفته است. این در حالی است که روسیه با دولت فعلی ایالات متحده به رهبری جو بایدن وارد یک چالش جدید در ابعاد مختلف شده است و حالا آنها به دنبال مهندسی این تقابل و تقویت خود در این راستا برآمده‌اند. از منظری دیگر هم باید توجه داشت که دولت روسیه به نوعی خواهان همکاری و مشارکت بیشتر پاکستان در تحولات افغانستان است و به نوعی مسکو سعی می‌کند در این مسیر اسلام‌آباد را با خود هماهنگ کند. این موضوع از این جهت اهمیت دارد که باید دانست هر آنچه در منطقه و به خصوص اطراف ایران و حتی در قفقاز جنوبی و شمالی اتفاق میفتد توسط روسیه راهبری و طراحی شده است.

سلیمانی افزود: در این میان عده‌ای معتقدند که آمریکایی‌ها با خروج از افغانستان به دنبال این بودند که به روسیه هزینه تحمیل کنند که به نظر می‌رسد این تحلیل تا حدودی درست است. در مقابل باید این موضوع را مدنظر قرار که ایالات متحده به هیچ وجه قرار نیست به صورت کلی از افغانستان خارج شود؛ چراکه ایالات متحده از همان لحظات ابتدایی می‌دانست که با خروج از افغانستان چه اتفاق‌هایی قرار است رخ دهد و به همین دلیل باید گفت که تمام ساختار سیاسی – امنیتی واشنگتن در مورد پیامدهای خروجشان از افغانستان برآورد کافی و کامل داشتند ولی به هر ترتیب سعی کردند تا اوضاع را آرام نشان دهند. این در حالیست که روس‌ها به‌رغم آنکه می‌گویند به دنبال سرمایه‌گذاری در افغانستان برای بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی این کشور هستند، سعی می‌کنند تا بیش از هر چیز بر محور امنیت تاکید می‌کنند و به دنبال دفع تبعات و خطرات امنیتی از خاک افغانستان هستند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: فارغ از بحث روسیه باید توجه داشت که چینی‌ها هم اگر به این جمع‌بندی برسند که در افغانسنان آرامش برپا نخواهد شد بدون شک اقدام به سرمایه‌گذاری در این کشور نخواهند کرد وبه همین دلیل معتقدم که اوضاع به این آرامی در افغانستان جلو نخواهد رفت. باید به این درک برسیم که روسیه فعلاً به دنبال گام برداشتن آهسته و پیوسته در افغانستان است و به نظرم به رسمیت شناختن طالبان توسط روسیه آنهم در وضعیت فعلی می‌تواند مشکل‌آفرین باشد و مسکو باید کمی بیشتر در مورد این موضوع فکر کند. توجه داشته باشید که در سال ۲۰۰۸ میلادی زمانی که روسیه به دستور پوتین به گرجستان لشگرکشی کرد، در نهایت چند کشور بسیار کوچک و کم اهمیت، اوستیا و آبخازیا را به رسمیت شناختند و هنوز جامعه جهانی به آن اعتراض می‌کنند. حال اگر روسیه طالبان را در شرایط کنونی به رسمیت بشناسد بدون تردید جامعه جهانی این اقدام روسیه را نخواهد پذیرفت و مسکو ضربه سنگینی را متحمل خواهد شد که می‌تواند برای کرملین بسیار هزینه‌زا باشد.