شناسهٔ خبر: 50267138 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه خراسان | لینک خبر

درباره ایده متفاوت «Crying Room» که در اسپانیا رواج یافته

جدال با تابوهای ‌روانی در اتاق‌های گریه اسپانیایی

نویسنده : نرگس عزیزی | کارشناس‌ارشد مشاوره

صاحب‌خبر - راه‌اندازی‌ «اتاق گریه» در اسپانیا جزو پست‌های پربازدید این هفته در شبکه‌های اجتماعی بود. ایده «Crying Room » که سه روز پیش در مادرید به راه افتاده، شامل فضایی جذاب است که هر کسی می‌تواند وارد آن شود یعنی مرد، زن، کودک، جوان، نوجوان، مجرد، متاهل و ... . در گوشه‌ای از این اتاق‌ها، تلفن‌هایی قرار دارد که می‌توانید با کسانی که لازم است تماس بگیرید، کسانی مثل چند روان شناس که نام‌ها و شماره‌های تماس‌شان در این اتاق وجود دارد. اما این ایده به چه منظوری مطرح شده است و آیا چنین ایده‌هایی برای سلامت روان افراد مفید هستند یا نه؟ وضعیت بحرانی بهداشت‌روان در اسپانیا متخصصان در اسپانیا می‌گویند وضعیت بهداشت روان در این کشور نگران‌کننده است. بر مبنای بررسی‌ها سال گذشته نزدیک به 40 درصد مردم این کشور علایمی از افسردگی را داشته‌اند و حدود 30 درصد هم نشانه‌هایی از اختلالات اضطرابی را تجربه کرده‌اند. طبق بررسی متخصصان به رغم جدی بودن این وضعیت ، تعداد کمی از مردم برای کمک گرفتن پا پیش می‌گذارند و از مشاوران و روان‌شناسان کمک می‌گیرند. دلیل این مسئله هم بیش از همه فرهنگی است که کمک گرفتن در این حوزه را مطلوب نمی‌داند. ظاهرا در فرهنگ اسپانیا کمک گرفتن برای چنین مسائلی نشانه ضعف است. حتی ابراز ناراحتی و گریه کردن هم چندان مطلوب نیست و نوعی نگرش منفی در باره آن وجود دارد. اما مسئولان بهداشتی در اسپانیا برای تغییر در این حوزه شروع به انجام اقداماتی کرده‌اند که اتاق گریه یکی از همان برنامه‌هاست. همچنین هفته پیش، پدرو سانچز، نخست وزیر اسپانیا اعلام کرد ۱۰۰ میلیون یورو برای انواع راهکارهای سلامت روان در جامعه اختصاص داده‌اند که شامل خدمات مختلفی از جمله راهنمای ۲۴ ساعته جلوگیری از خودکشی است. جالب است بدانید که فقط در سال ۲۰۱۹، ۳۶۷۱ نفر در اسپانیا به علت خودکشی جان‌شان را از دست دادند. خودکشی دومین علت مرگ و میر در اسپانیا به حساب می‌آید و بر اساس داده‌های دولت از هر ۱۰ نوجوان در این کشور یک نفر دارای بیماری روانی است و نزدیک به 60 درصدشان از اضطراب رنج می‌برند. هدف اصلی در اتاق گریه، اشک‌ریختن نیست در برنامه اتاق گریه و فضایی که ایجاد شده، افراد وارد این فضا نمی‌شوند تا گریه کنند و اشک بریزند. البته امکان این کار وجود دارد اما هدف اصلی، چیز دیگری است. در این فضا شرایط کمک گرفتن از روان‌شناس برای افراد تسهیل شده تا بتوانند با روان‌شناس صحبت کنند (البته اگر هم دل‌شان خواست، می‌توانند گریه کنند) در مرحله بعد هم افراد می‌توانند برای جلسات بیشتر با روان‌شناس هماهنگی‌هایی را انجام دهند. در واقع هدف اصلی از این برنامه ، کاستن از انگ اجتماعی کمک‌گرفتن از دیگران به ویژه مشاوران و روان‌شناسان است. اما چرا نام این برنامه، «اتاق گریه» انتخاب شده است؟ نیازی به مخفی‌کردن ناراحتی‌ها نیست همان طور که اشاره شد، گریه کردن در فرهنگ اسپانیا چندان پذیرفته شده نیست و ضرب‌المثلی در اسپانیا وجود دارد که می‌گوید: «اگر می‌خواهی گریه کنی، برو تو اتاق گریه» و منظور از اتاق گریه در آن، جایی دور از چشم بقیه است. برای اجرای این ایده که این روزها مورد استقبال مردم اسپانیا قرار گرفته و تصاویرش در شبکه‌های اجتماعی جهان پربازدید شده، متخصصان اتاق گریه را در جایی پر رفت‌وآمد در وسط مادرید قرار داده‌اند تا یادآوری کنند که قرار نیست ناراحتی‌های‌مان را از دیگران مخفی کنیم. با توجه به این نکته باید گفت که ایده اتاق گریه نه فقط بد نیست بلکه می‌تواند حتی برای ما خیلی هم خوب باشد زیرا این نکته مهم را به همه‌ ما یادآوری می‌کند که ناراحتی و تحت فشار بودن و نیاز به کمک داشتن، موضوعات خجالت‌آوری نیستند و قرار نیست تمام تلاش‌مان را بکنیم تا آن‌ها را از بقیه مخفی کنیم.

نظر شما