گروه فرهنگی: موسیقی با گسترش فضای مجازی و صفحات اجتماعی بیشتر از قبل موردتوجه مخاطبان قرارگرفته است. بسیاری از علاقه‌مندان به این حوزه با دیدن پیشرفت و محبوبیت خواننده‌های پاپ که بسیار در صفحات اجتماعی ازجمله اینستاگرام مشهود است، می‌خواهند ره صدساله را یک‌شبه بپیمایند و بدون هیچ استعداد، ذوق و دانش موسیقیایی، خواننده و نوازنده شوند.
خبرنگار بولتن نیوز، پیرامون این موضوع سراغ یکی از هنرمندان حوزه موسیقی رفته که علاوه بر دانش موسیقیایی از ذوق هنری بالایی نیز برخوردار است؛ هرچند مانند بسیاری از خواننده‌های پاپ کنونی دنبال کننده‌های میلیونی ندارد.
«علا بهرامی» خواننده، عضو رسمی خانه موسیقی، آهنگساز، ترانه‌سرا، تنظیم‌کننده و نوازنده ماهری است که به‌تنهایی تمام آثارش را خودش تولید می‌کند. در ادامه مشروح گفتگوی خبرنگار ما را با این هنرمند ملاحظه می‌فرمایید:
*جناب بهرامی، لطفاً خودتان را کامل برای مخاطبان بولتن نیوز معرفی بفرمایید.
من علا بهرامی هستم، متولد دی‌ماه 61 از تهران؛ خواننده، ترانه‌سرا، آهنگساز، نوازنده گیتار و پیانو، تنظیم‌کننده و عضو رسمی خانه موسیقی.
*فعالیت هنریتان را از چه سنی آغاز کردید؟
خوانندگی را تقریباً از سن 9 سالگی، نوازندگی پیانو از سن 14 سالگی و نوازندگی گیتار از سن 19 سالگی؛ البته در هیچ زمینه‌ای استادی نداشتم و به‌صورت خودآموز فراگرفتم.
*از چه سالی به‌صورت حرفه‌ای آثارتان را منتشر کردید؟
اولین اثر من بنام «نقطه آخر» در سال 99 منتشر شد که به‌صورت تک آهنگ بود، در همان سال اولین آلبوم رسمی خودم را با نام «فصل تنهایی» منتشر کردم.
*در حال حاضر چند اثر دارید؟
در حال حاضر چهار آلبوم با کلام دارم به نام‌های «فصل تنهایی»، «غریبه من»، «راه ناتمام» و «بیرق شب» که مجموعاً شامل 32 قطعه هستند؛ یک تک آهنگ با کالم که به‌زودی منتشر می‌شود و یازده اثر بی‌کلام به نام‌های «برزخ»، «برهوت»، «خواب» و ... .
*جناب بهرامی یکی از نکات قابل‌تأمل و تحسین‌برانگیز در آثار شما، انجام تمام مراحل تولید توسط خود شماست، ممکنه دراین‌باره توضیح دهید؟
در آلبوم اول و دوم من خواننده، ترانه‌سرا و آهنگساز قطعات بودم، اما تنظیم و میکس مسترینگ آن دو آلبوم به عهده من نبود؛ ولی در آلبوم سوم و چهارم بعلاوه تک آهنگ با کلام و یازده اثر بی‌کلامی که ساختم، از صفر تا صد تولیدشان به عهده خودم بود. خوانندگی و نوازندگی، آهنگسازی، سرودن اشعار، تنظیم قطعات و میکس مسترینگ آثار را خودم انجام دادم.
*چه چیزی باعث شد که تمام مراحل تولید را خودتان بر عهده گرفتید؟
شاید وسواس و سخت‌گیری در ایجاد اثر هنری بوده باشد. از دید من موسیقی جدی‌ترین و تأثیرگذارترین زبان احساس در این جهان است و قطعاً نمی‌شود نگاه سطحی یا موقتی به آن داشت. هر ثانیه از تولید هر اثر هنری باید بسیار دقیق و با فکر و تعصب باشد و من چنین طرز تفکری را فعلاً در همکاری با کسی نمی‌بینم.
*آیا تاکنون خواننده‌ای داشتیم که تمام مراحل تولید آثارش را به‌تنهایی انجام دهد؟
خیر! تا جایی که بنده اطلاع دارم در سبک من (پاپ ارکسترال) چنین اتفاقی در تاریخ موسیقی ایران نیفتاده است.
*جناب بهرامی آثار شما باوجوداینکه بسیار قوی و باکیفیت هستند درعین‌حال خیلی محزون و غمگین هم هستند، این مسئله تأثیری در زندگی شما نداشته؟
خیر تأثیری نداشته، چون زندگی شخصی من جدا از زندگی هنری من است.
*شاید با جرئت بتوان گفت که تنها خواننده‌ای هستید که سبک خوانندگی و آثار و اشعارتان باوجوداینکه تقلید و کپی نیست اما بیشترین و نزدیک‌ترین شباهت به آثار برجسته دهه پنجاه و دوره طلایی موسیقی ایران را دارد؛ چنین تشابهی اتفاقی است یا عمدی؟
قطعاً اتفاقی نیست. هدف من ادامه همان مسیر است؛ اما قوی‌تر، کامل‌تر و البته بدون تقلید.
*وضعیت موسیقی پاپ ایران و مخاطبان را در حال حاضر چطور می‌بینید؟
متأسفانه اصلاً امیدوارکننده نیست. علت ازدیاد خواننده‌ها و تعدد این حجم از آثار بی‌ارزش هم همین مخاطبان هستند. وقتی هر اثر و صدای بی‌کیفیتی موردقبول و تشویق قرار می‌گیرد، حاصل کار چنین فضاحت و تنزلی می‌شود؛ نتیجه‌اش ساخت همین آهنگ‌های بی‌مصرف است؛ سرقت آثار ترکی، یونانی، عربی و سرودن اشعار محاوره‌ای و سخیف است و از همه بدتر موردپذیرش قرار گرفتن این اراجیف از سوی مخاطبان است.
*راهکار شما برای حل این مشکل چیست؟
به نظر من دلیل این اتفاق نوع نگاه مخاطبان است. نگاه مخاطب به موسیقی، مصرفی است نه هنری و همین مشکل‌ساز شده. تا زمانی هم که این نگاه تغییر نکند، اتفاق مثبتی رخ نخواهد داد. متقاضی اگر سختگیر نباشد، عرضه‌کننده تنبل و بی‌هدف، هرروز بیشتر می‌شود، چون حمایت می‌شوند حتی اگر در پایین‌ترین سطح هم باشند. بیش از نود درصد خواننده‌های کشور به دنبال کیفیت و هنر نیستند و فقط به دنبال شهرت و دیده شدن به این عرصه قدم گذاشته‌اند، پس نباید توقعی هم از آن‌ها داشت. این مخاطبان هستند که باید برای آنچه به اسم هنر و موسیقی تحویلشان داده می‌شود، سختگیر و بی‌رحم باشند.
*ازنظر شما داشتن علم موسیقی در بهتر شدن تولید آثار هنری تأثیری دارد؟
ببینید، از نگاه من هنر یک ذات است نه یک علم؛ اگر آن ذات نباشد، علم کوچک‌ترین کمکی نخواهد کرد. ملاک سنجش یک هنرمند، به سطح، درجه و تعداد آثاری است که خلق کرده، نه به تعداد کتاب‌هایی که درباره موسیقی خوانده. هنرمند موظف است آثار درجه‌یک خلق کند؛ چه به کمک علم، چه به کمک تجربه و نبوغ و چه به کمک هردوی آن‌ها. مهم فقط و فقط کیفیت و سطح آثار او است، نه علم و شهرتش.
*جناب بهرامی شما فرمودید آثار بی کالم هم ساخته‌اید؛ در این مورد توضیحی می‌فرمایید.
علاقه من در موسیقی فقط در حوزه خوانندگی نیست و همیشه به آثار بی‌کلام علاقه‌مند بوده و هستم؛ به همین دلیل تصمیم گرفتم به‌موازات خوانندگی و ساخت آثار پاپ ایرانی، قطعات بدون کلام هم بسازم. البته سبک‌کارهای بدون کلامی که می‌سازم به‌هیچ‌عنوان ایرانی نیست؛ به‌نوعی تلفیقی از موسیقی کلاسیک اروپایی و آسیای شرقی است.
*جناب علا بهرامی برایتان بهترین‌ها را آرزو داریم و بابت زمانی که در اختیار ما قراردادید، تشکر می‌کنم.
سپاس فراوان از شما؛ امیدوارم موفق باشید.
∎
نظر شما