شناسهٔ خبر: 50245271 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: راه دانا | لینک خبر

تاجر خمار در جستجوی طلای کثیف

بیماران اجتماعی با جمعآوری طلای کثیف برای امرار معاش و رهایی از خُماری بازرگانان اصلی بازیافت و نجات محیط زیست هستند.

صاحب‌خبر -

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از صبح زاگرس به نقل از آفتاب جنوب، طلا ارزشمند ترین اجسام و موادی است که انسان این هویت را به آن داده تا در پلکان ارزش گذاری ها بهترین مقام را داشته باشد.

طلای کثیف عنوانی است که چند دهه ای است وارد میدان ارزش گذاری ها قرار گرفته تا از یک سو نام طلا و از سوی دیگر کثیف بودن آن برای برخی از افراد جای سوال باشد.

طلای کثیف، همان زباله هایی هستند که روزانه به صورت خانگی و صنعتی در دنیای ما انسانها تولید و رها سازی می شوند، موادی که می توان با بازیافت آن هم ناجی طبیعت بود هم به اشتغال و تولید کمک کرد.

با پیشرفت علم، زباله ها به چرخه زندگی بازگشتند تا علاوه بر اینکه آسیبی به طبیعت و زمین نزنند از نظر اقتصادی و تولیدی سود هنگفتی داشته باشند و علاوه بر اشتغال زایی و تولید مواد بازیافتی می توان از آن برای تولید انرژی نیز استفاده کرد.

در این رابطه معاون نظارت و پایش محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد سرانه تولید زباله را به ازاء هر فرد در کشور بالغ بر یک کیلو و 200 گرم عنوان کرد و گفت: اگر زباله به صورت اصولی و بهداشتی مدیریت نشود آلودگی آب، خاک، و هوا را بدنبال داشته و انتقال این آلودگی ها سبب شیوع انواع بیماری ها و تغییر سیما و منظر زیستی می شود.

وی صرفه جویی در مصرف انرژی، کاهش آلودگی، اشتغال زایی و استفاده مجدد را از مزایای مواد بازیافتی دانست و خاطر نشان کرد: کهگیلویه و بویراحمد به عنوان سرزمین چهار فصل با طبیعت بکر در کشور شهرت دارد و پراکنش زباله ها در طبیعت می تواند تاثیر فراوانی در کاهش گردشگری آن داشته باشد.

عبدال دیانتی نسب بازیافت را فرصتی ارزشمند برای کاهش تولید زباله ارزیابی و تاکید کرد: پسماند ها و دفن آنها با توجه به تپو گرافی استان کهگیلویه و بویراحمد می تواند باعث آلودگی آبهای سطحی و زیر زمینی شود.

این مسئول راه اندازی کارخانه های مواد بازیافتی را ضرورتی ارزشمند برای استان دانست و گفت: اگر زباله ها جمع آوری نشوند بدون شک زیست انسان ها در خطر خواهد افتاد و نقش رسانه های ارتباط جمعی برای نهادینه کردن فرهنگ تفکیک زباله های تر و خشک از مبدا رسالتی است که باید برای کاهش تولید زباله بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

محمد کریمی رئیس سازمان پسماند شهرداری یاسوج در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه روزانه ۱۸۰ تا ۲۰۰ تن زباله در شهر یاسوج و حومه تولید و برای دفن به سایت دوپشته دشت روم منتقل می‌شود گفت: شهر یاسوج وضعیت مناسبی در تولید زباله ندارد و به نسبت جمعیت شاهد افزایش تولید زباله هست. 

وی ابراز داشت: کارخانه بازیافت شهر یاسوج معطل اجرای تاسیسات برق و آب است و شرکت ها در این رابطه همکاری مناسبی ندارند.

رئیس سازمان پسماند شهر یاسوج با بیان اینکه این کارخانه کار تفکیک و بازیافت را انجام می دهد گفت: نیاز است در استان کارخانه تولیدی از مواد بازیافتی راه اندازی شود چرا که با این حجم از تولید زباله می توان حداقل با تولید وسایل بازیافتی به چرخه تولید، اقتصاد و اشتغال استان کمک کرد.

کریمی بیماران اجتماعی ( معتادان) را مشکل اصلی در بحث پسماند شهر یاسوج ارزابی کرد و گفت: متاسفانه زباله گردها با جمع آوری مواد بازیافتی و رها سازی سایر پسماندها سیما و منظر شهر را زشت می کنند.

بخش اعظمی از مردم تنها تولید کننده زباله هستند و گاهی اگر زیر پوست شهر زباله گرد هایی که این مواد را تفکیک و جمع آوری می کنند ببینیم با نگاه خاصی به این افراد خیره می شویم در صورتی که می توان نام بازرگان های طلای کثیف را به آنها اختصاص داد.

بازرگان های طلای کثیف تنها گروهی  از جامعه هستند که قدر این مواد را می دانند و بخش زیادی از وقت روزانشان را صرف جستجوی این گنج می کنند.

بیمارانی که جرم آنها اعتیاد است برای امرار معاش ناچار به زباله گردی هستند و با جمع آوری ضایعات و مواد بازیافتی علاوه بر اینکه زیست را نجات می دهند معاش و گاهی هم مخدر مورد نیازشان را نیز تامین می کنند.

"الف - ر" بیمار معتادی که در شهر یاسوج زباله گردی می کند در این رابطه با ما به گفتگو نشست اما اجازه انتشار تصویر و صوتش را به خبرنگار ما نداد و برای این گفتگو مبلغی را از خبرنگار ما دریافت کرد.

او با بیان اینکه تاریکی شب و قبل از طلوع خورشید بهترین فرصت است تا زباله های دپو شده جلوی منازل و فروشگاه ها را بدنبال مواد قابل بازیافت جستجو کنیم گفت: گاهی می بینم که بعضی از دوستانم زباله ها را در خیابان می ریزند و این کار درستی نیست چرا که وقتی مردم این کار ها را می بینند از گذاشتن زباله جلوی درب خودداری می کنند.

آقای الف ابراز داشت : توان کار کردن به معنای واقعی را ندارم و برای تامین غذایی ساده و رهایی از خماری مجبورم با زباله گردی به جمع آوری مواد قابل بازیافت مثل کاغذ، پلاستیک قوطی رانی ، آهن و .... بپردازم.

این بیمار اجتماعی با اشاره به اینکه ضایعاتی ها با دیدن وضعیت من و امثال من مواد بازیافتی را با قیمت پایینی از ما می خرند گفت : از مردم می خواهم با تفکیک زباله ها به نوعی به ما کمک کنند تا برخی افراد برای جستجوی این زباله ها جلوی درب منازل را با ریختن آشغال ها نا زیبا نکنند.

وی خاطر نشان کرد: برای پیدا کردن زباله به جنگل های اطراف شهر، کنار رودخانه ها ، پارکها ، خیابان ها و جلوی درب منازل می رویم و اگر این کار را انجام ندهیم شاید شهر و اطراف شهر پر از زباله شود.

او همچنین به مشکلات زباله گردی اشاره کرد و گفت: بارها در حین جمع آوری ضایعات و مواد بازیافتی دست هایم به دلیل وجود اشیاع برنده و شیشه های شکسته درون کیسه های زباله زخمی شده و گاهی هم در شبها، سگ های وحشی به من حمله می کنند.

الف با اندوهی دردناک در پاسخ به این سوال که چرا به جای زباله گردی و اعتیاد تلاش نمی کنید تا از بند این بیماری رهایی یابید گفت: پشیمانم که چنین وضعیتی دارم، خانواده ام رهایم کرده اند و برای زنده ماندن چاره ای ندارم.

می توان این ادعا را داشت  در جایی که هیچ کس حواسش به معتادان نیست این بیماران اجتماعی همان تاجران اصلی طلای کثیف هستند که زیست انسان ها را نجات  و چرخه تولید و اشتغال را به حرکت در می آورند.

 

انتهای پیام/

نظر شما