به گزارش خبرنگار جی پلاس، آیت الله عطا الله اشرفی اصفهانی در بیست و سوم مهر ماه سال ۶۱ در سنگر نماز جمعه به شهادت رسیدند. به همین مناسبت به ذکر خاطره ای از رابطه ایشان و آیت الله العظمی بروجردی می پردازیم:
مرحوم آیت الله بروجردی بنا به درخواست جمعی از فضلا و مدرسین حوزه علمیه قم از بروجرد به قم تشریف آوردند. شهرت مرحوم آیت الله بروجردی پس از مرحوم آیت الله العظمی اصفهانی (حاج سید ابوالحسن موسوی) بیش از سایر علما بود و مقام علمی ایشان بر احدی مخفی نبود. از جهت بیان نیز کم نظیر بود. پس از ورود ایشان به حوزه علمیه قم و شروع درس فقه و اصول پس از اندک زمانی توجه خاص فضلا و بزرگان حوزه را به خود جلب کردند.
شهید محراب آیت الله اشرفی به نحوی شیفته درس و بیان مرحوم آیت الله بروجردی شد که می فرمود (من پس از اندک زمانی ناگزیر دروس دیگر مراجع تقلید را رها کردم و جدیت و کوشش نمودم که مطالب آیت الله بروجردی را جمع آوری و مطالعه کنم.) لذا طی مدت دوازده سال که آیت الله اشرفی در محضر درس ایشان حضور می یافت تمامی دروس آن مرحوم را می نوشت و این نوشته ها موجود است. ولی متاسفانه او نتوانست آنها را به چاپ برساند. شهید محراب پس از اندک زمانی با مرحوم آیت الله بروجردی مناسبات نزدیک پیدا کرد؛ طوری که مرتب به دیدار ایشان می رفت.
هر وقت شهید اشرفی به اصفهان می رفت و باز می گشت مرحوم آیت الله بروجردی به دیدار شاگرد خود به حجره او در مدرسه فیضیه می آمد. همچنین سایر مراجع تقلید بخصوص مرحوم آیت الله خوانساری چنین مشی درباره ایشان داشتند. مرحوم آیت الله بروجردی در یکی از دیدارهایشان با آیت الله اشرفی به ایشان می فرماید شنیده ام شما جزوه درس فقه و اصول را خوب می نویسید؟ در پاسخ اظهار می دارد گمان نمی کنم چنین باشد. حسن ظن آقایان و حضرت عالی است ولی چنین نیست. مرحوم بروجردی با اصرار یک جزوه از درس فقه را می گیرند و می برند و پس از چند روز برای ایشان تقدیرنامه می فرستند.
شهید محراب پس از مدتی فوق العاده مورد توجه مرحوم آیت الله بروجردی قرار می گیرد طوری که اگر ملاقات ایشان به تاخیر می افتاد گله می فرمود و اگر نام ایشان و آقای جبل عاملی که از مدرسین معروف قم و همدرس ایشان بود در محضر آیت الله بروجردی برده می شد مرحوم بروجردی می فرمود : مگر ایشان در قم هستند؟ و این حکایت از این داشت که آیت الله بروجردی به حسب علاقه زیاد مایل بود بیشتر این دو نفر را ملاقات کند. در اعیاد مذهبی که مردم به ملاقات آیت الله بروجردی می رفتند به شهید محراب و بعضی دیگر از فضلا اظهار می شد نزدیک بنشینند تا ایشان را ببینند. بعدها شهید محراب به دستور مرحوم آیت الله بروجردی در کرمانشاه (باختران) رخت اقامت افکند.
اتفاق افتاد که آیت الله اشرفی از آیت الله بروجردی تقاضای اجازه مسافرت می کرد و ایشان اجازه نمی فرمود. مدت سه سال درخواست این اجازه را تکرار می کرد و ایشان موافقت نمی فرمود و اظهار می داشت وجود شما در کرمانشاه بسیار نافع است و من اجازه نمی دهم و شهید محراب هم چون فوق العاده به استاد خود علاقه مند بود، مایل نبود بدون اذن ایشان مسافرت کند. حتی بعد از فوت مرحوم آیت الله بروجردی قدس سره نیز گاهی که به فکر مسافرت می افتاد خواب مرحوم آقای بروجردی را می دید که در خواب می فرمود صلاح است در کرمانشاه بماند و ایشان از مسافرت منصرف می شد.
برشی از مجله حضور؛ ج ۸۵، ص ۱۹۹-۲۰۰
نظر شما