مهرداد  رسولی

وقتی مجید احتشام‌زاده در 43سالگی راهی بازی‌های المپیک2000 سیدنی شد خیلی‌ها بر این باور بودند که اتفاقی تاریخی در پینگ‌پنگ ایران رخ داده است. آن موقع زنان پینگ‌پنگ ایران در سکوت خبری محض فعالیت می‌کردند و مجال حضور در مسابقات برون‌مرزی را هم نداشتند اما حالا اوضاع به‌کلی متفاوت است. علاوه بر اینکه در بخش مردان صاحب مدال آسیایی می‌شویم و به‌راحتی سهمیه حضور در المپیک را می‌گیریم، در بخش بانوان هم شانه‌به‌شانه حریفان قدرتمند آسیا حرکت می‌کنیم و ملیکا کرمی را داریم که به‌عنوان نخستین بانوی ایرانی به جمع 16پینگ‌پنگ‌باز آسیا راه پیدا کرده است. موفقیت او نمادین‌ترین اتفاق ممکن در پینگ‌پنگ ایران است.

    خیلی‌ها معتقدند با راهیابی به جمع 16بازیکن برتر آسیا تاریخ‌ساز شده‌اید. اصلا چرا کسب چنین مقامی در پینگ‌پنگ ایران یک موفقیت بزرگ قلمداد می‌شود؟
پینگ‌پنگ یک ورزش راکتی است و در این ورزش کشورهای آسیایی، به‌خصوص کشورهای شرق آسیا در دنیا حرف اول را می‌زنند. حتی در مسابقات پینگ‌پنگ المپیک هم سه تیم از آسیا به جمع چهار تیم برتر راه پیدا می‌کنند و می‌شود گفت همه قهرمانان جهان در آسیا جمع شده‌اند. برای همین کسب مدال در مسابقات آسیایی برنامه‌ریزی بلندمدت می‌خواهد و کسی هم از پینگ‌پنگ‌بازهای ایرانی چنین انتظاری ندارد. به هر حال باید قبول کنیم که کیفیت کار ما در مقایسه با حریفانی که از شرق آسیا می‌آیند خیلی پایین‌تر است.
    می‌توانیم بگوییم که مسابقات آسیایی پینگ‌پنگ همسنگ مسابقات جهانی و بازی‌های المپیک است؟
بله چون کشور چین همیشه در پینگ‌پنگ جهان حرف اول را می‌زند و در مسابقات تیمی و انفرادی بیشتر سکوها را در اختیار دارد. ژاپن، کره‌جنوبی و چین‌تایپه هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارند و در کنار برخی ورزشکاران اروپایی برای کسب عنوان قهرمانی رقابت می‌کنند. برای همین وقتی در بخش بانوان یک پینگ‌پنگ‌باز ایرانی به جمع 16نفر اول آسیا راه پیدا می‌کند می‌گویند تاریخ‌ساز شده است. در پینگ‌پنگ زنان برای نخستین بار است که چنین موفقیتی را تجربه می‌کنیم.
    پس این عنوان به آسانی به‌دست نیامده است؟
قبل از شروع مسابقات اصلا فکر نمی‌کردم یک مسابقه را هم ببرم اما همه‌‌چیز دست‌به‌دست هم داد تا در سه مسابقه برنده از زمین خارج شوم. رنکینگ رقیبی که در جدول 32نفره داشتم حدود 600 بود، درحالی‌که رنکینگ جهانی من 1107 است. راستش را بخواهید همان‌موقع نمی‌دانستم ورود یک دختر ایرانی به جمع 16بازیکن برتر آسیا یعنی چه، اما وقتی خوشحالی بقیه بازیکنان و مربیان تیم ملی را دیدم متوجه شدم اتفاق بزرگی رقم خورده است. یک موقع در بخش زنان اصلا نمی‌توانستیم با رقبای آسیایی رقابت کنیم اما الان اینگونه نیست. در بخش بانوان بعد از 49سال جزو 10تیم برتر آسیا در بخش زنان شدیم و این اتفاق بزرگی است.
    یک دختر ایرانی برای اینکه در پینگ‌پنگ به چنین سطحی برسد چند سال باید تمرین کند؟
من حدود 10سال بی‌وقفه تمرین کردم. وقتی 10سالم بود، مادرم در توانیر کار می‌کرد و مرا هم در مدرسه‌ای که حوالی ونک بود ثبت‌نام کرد. سالن رازی هم چسبیده به مدرسه ما بود و از همان موقع مخصوص پینگ‌پنگ بود. یکی از همکلاسی‌هایم مرتب به سالن رازی می‌رفت و تمرین می‌کرد. یک روز به‌طور کاملا اتفاقی به سالن رفتم تا تمرین همکلاسی‌ام را تماشا کنم اما یک راکت برداشتم و به‌صورت دستگرمی پینگ‌پنگ بازی کردم. همان موقع مربی جلو آمد و شیوه صحیح بک‌هند و فورهند‌زدن را به من یاد داد. بعد هم گفت در پینگ‌پنگ استعداد داری و می‌توانی برای تمرین به این سالن بیایی. از همان زمان تمرین را شروع کردم اما پینگ‌پنگ برایم یک ورزش مفرح بود و اصلا راهیابی به تیم ملی و حضور در مسابقات فکرم را مشغول نمی‌کرد.
    قبل از پینگ‌پنگ ورزش دیگری را امتحان کرده بودید؟
در نوجوانی معمولا اوقات فراغتم را با ورزش می‌گذراندم. همیشه پای ثابت ثبت‌نام در کلاس‌های اسکیت و شنا بودم و فکر می‌کنم اگر پینگ‌پنگ نبود ورزش‌های دیگری را هم امتحان می‌کردم.
    پینگ‌پنگ یک ورزش کاملا تفریحی است و بیشتر پینگ‌پنگ بازها بعد از آشنایی با آن سراغ ورزش دیگری نمی‌روند.پینگ‌پنگ برای شما چه جذابیتی داشت که ورزش دیگری را امتحان نکردید؟
پینگ‌پنگ چیزهای زیادی به ورزشکار یاد می‌دهد. یکی از ویژگی‌های پینگ‌پنگ‌بازها این است که به انجام کارهای بزرگ فکر می‌کنند و از این نظر با بقیه فرق دارند. یادم است وقتی دانش‌آموز بودم بیشتر همکلاسی‌ها به انجام تکالیف و مشق‌نوشتن فکر می‌کردند اما من روی کنکور و موفقیت در دانشگاه تمرکز می‌کردم. کنکور یکی از سخت‌ترین آزمون‌های زندگی است اما من هر سال در مسابقات انتخابی تیم ملی شرایطی شبیه به امتحان کنکور را تجربه می‌کنم. ممکن است روز مسابقات انتخابی به قول معروف روز من نباشد و تمام زحمات یکساله‌ام از بین برود. به همین‌خاطر هر مسابقه انتخابی برای من مثل کنکور است. در پینگ‌پنگ یاد گرفته‌ام که بعد از هر باخت برای بردن مسابقات بعدی تمرین کنم و فکر می‌کنم اینها درس زندگی است که این ورزش به ما یاد می‌دهد. می‌توانم بگویم با پینگ‌پنگ زودتر بزرگ شدم و این کامل‌ترین تعریفی است که می‌توانم از این ورزش داشته باشم.
    برای یک دختر ایرانی این امکان وجود دارد که از جمع 16نفر برتر آسیا هم بالاتر برود؟
100درصد یک روز این اتفاق رخ می‌دهد چون همین جایگاهی که الان داریم تا چند سال قبل یک رؤیای دست‌نیافتنی بود. ما در بخش زنان به پینگ‌پنگ‌بازهای آسیایی میانه هم می‌باختیم و اصلا توان رقابت با ورزشکاران قزاقستان و ازبکستان و تاجیکستان را نداشتیم. گاهی اوقات در بخش جوانان و نوجوانان نمی‌توانستیم سهمیه حضور در مسابقات آسیایی را بگیریم اما حالا با پینگ‌پنگ‌بازهای هند و سنگاپور که در مقایسه با کشورهای آسیای میانه، سطح بالاتری دارند نه‌تنها خوب بازی می‌کنیم بلکه آنها را می‌بریم. این پیشرفت پله‌به‌پله خیلی امیدوارکننده است و با یک برنامه‌ریزی بلندمدت می‌شود به کشورهای صاحب پینگ‌پنگ رسید. البته رسیدن به چنین جایگاهی، امکانات سخت‌افزاری می‌خواهد و باید با کشورهای صاحب پینگ‌پنگ اردوهای مشترک داشته باشیم.
همین که این همه بازیکن را از همه شهرهای ایران جمع کردند و برای آنها اردوهای درازمدت برگزار شد برای پینگ‌پنگ زنان در ایران یک نقطه شروع است. امکاناتی که می‌خواهیم تا حد زیادی فراهم است. مثلا قبل از اعزام به همین مسابقات آسیایی بسیاری از حریفان برای ما شبیه‌سازی‌ شدند و در کنار لوازم و تجهیزات حرفه‌ای، مربی بدنساز و روانشناس هم داشتیم.
    اینکه پینگ‌پنگ ورزش نسبتا ارزانی محسوب می‌شود نکته مثبتی است و کشف استعدادها را راحت‌تر می‌کند.
الان دیگر پینگ‌پنگ ورزش ارزانی نیست. شما به عنوان مبتدی تا جایی می‌توانید با راکت ارزان در پارک بازی کنید اما از یک جایی به بعد باید راکت حرفه‌ای داشته باشید و زیر نظر مربی تمرین کنید.گرانی سرسام‌آور ارز هم قیمت انواع راکت را به‌شدت بالا برده و خرید یک راکت حرفه‌ای چند میلیون تومان آب می‌خورد. در این ورزش خیلی مهم است که چه نوع راکتی داشته باشید و جنس اسفنج راکت به پیشرفت شما کمک می‌کند. الان هر لایه راکت حدود 2میلیون تومان است که دو‌ماه بیشتر دوام نمی‌آورد. یعنی هر دو‌ماه یک‌بار باید 4میلیون تومان فقط برای لایه روی راکت هزینه کنیم.
    جز پینگ‌پنگ، معمولا مشغول چه کارهای دیگری می‌شوید؟
پینگ‌پنگ آن‌قدر ورزش مفرحی است که هنگام تمرین اصلا به کارهای دیگری فکر نمی‌کنید.کمتر ورزشی را می‌توان سراغ داشت که از چنین ویژگی منحصربه‌فردی برخوردار باشد و به همه دختران ایرانی توصیه می‌کنم شانس‌شان را در این ورزش امتحان کنند تا زندگی شاداب‌تری داشته باشند.