به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از تلویزیون دولتی الجزایر، «عبدالعزیز بوتفلیقه» رئیس جمهور سابق الجزایر در سن 84 سالگی درگذشت.

«عبدالعزیز بوتفلیقه» دوم مارس 1937 میلادی (11 اسفند 1315 شمسی) متولد شد، وی در سال 1956 میلادی برای مبارزه با استعمارگران فرانسوی به ارتش آزادی‌بخش الجزایر پیوست.

پس از استقلال الجزایر در سال 1962 برای مدت کوتاهی به‌عنوان وزیر ورزش در دوره حکومت احمد بن‌بلا انتخاب شد. زمانی که تنها 26 سال داشت، در پی ترور «محمد خمیستی» در مقابل شورای ملی (پارلمان) در 11 آوریل 1963، جانشین وی در وزارت خارجه شد و 16 سال در وزارت خارجه باقی ماند تا اینکه تصمیم گرفت در سال 1981 میلادی پس از آنکه با انزوا و اتهام فساد بعد از مرگ بومدین که آن‌زمان نامزد جانشینی وی برای ریاست جمهوری بود، از فعالیت‌های سیاسی کناره‌گیری کند.

بوتفلیقه هفتمین رئیس جمهور الجزایر از زمان استقلال این کشور در سال 1962 بود و در سال 1999 پس از نزدیک به دو دهه دور بودن از قدرت در کشورش، ریاست جمهوری الجزایر را بر عهده گرفت.

او پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1999، با کسب بیش از 90 در صد آرای مردم بر کرسی ریاست تکیه زد و در انتخابات 2004 و 2009 هم برای بار دوم و سوم پس از تعدیل قانون اساسی و لغو شرط دو دوره ریاست جمهوری، به کاخ «المرادیه» راه یافت.

وی در آوریل 2004، پس از مبارزه انتخاباتی شدید در دور دوم، علی بن فلیس نخست وزیر اسبق الجزایر را با کسب 84.99 درصد آرا شکست داد، این در حالی است که بن فلیس تنها 6.42 درصد را به دست آورد.

بوتفلیقه در سال 2008 پس از تعدیل قانون اساسی کشور، محدودیت ریاست جمهوری برای دو دوره متوالی را لغو کرد که مورد انتقاد گسترده قرار گرفت و مخالفانش این اقدام بوتفلیقه را نشانه مادام العمری ریاست جمهوری وی دانستند.

عبدالعزیز بوتفلیقه در آوریل 2009، برای سومین بار با اکثریت 90.24 درصد مجدداً به عنوان رئیس جمهور الجزایر انتخاب شد.

وی با نزدیک به 20 سال ابقا در قدرت (از 1999 تا 2019) طولانی‌ترین دوره ریاست جمهوری الجزایر را تجربه کرد و در 2 آوریل 2019 پس از ماه‌ها اعتراض گسترده بر سر شرکت او در پنجمین دوره انتخابات ریاست جمهوری استعفا داد.

بوتفلیقه رکورد ریاست جمهوری را در الجزایر با 15 سال ریاست در المرادیه در مقایسه با هواری بومدین که 13 سال در حکومت بود (1965 تا 1978) شکست.

او در دوران حکومت خود با بحران‌های سیاسی متعددی روبه‌رو بود که به‌لطف پول‌های نفتی و ذکاوت و تجربه دیپلماتیک خود به‌سلامت از آنها عبور کرد.

انتهای پیام