به گزارش ایسنا، شهربانو امانی در سیصد و پانزدهمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر تهران در نطق پیش از دستور خود گفت: چهار سال از عمر مدیریتی شهر تهران گذشت و ما در این ۴ سال خدماتی انجام دادیم و تصمیماتی گرفتیم. این ۴ سال و سایر ۴ سالها ممکن است در مقابل عمر ۲۳۵ ساله یا ۷۰۰۰ ساله تهران هیچ به نظر برسد؛ اما طبعا نه برای من و نه برای هیچکدام از همکاران سابق و آتی من، این مقایسه، عامل انفعال نیست و نباید باشد زیرا که تاریخ با ثانیه ها نوشته می‌شود و تک تک تصمیمات و حرفها و اعمال ما، در آینده این شهر و زندگی مردمانش اثر خواهد گذاشت. گاه، اثری بسیار بیشتر از آنچه فکرش را می‌کنیم. من در این مدت، بسیار مراقب بودم که تا حد امکان متوجه عواقب تصمیماتی که می‌گیرم، باشم. شاید حتی مهمترین دغدغه‌ام فقط این بود که مراقب آینده باشم. به همین دلیل عمدتا خودم را درگیر موضوعات زیربنایی شهر که آثار بلند مدت و عمیق بر شهر می‌گذارند، کردم.
وی افزود: آنچه را که بنیادین دانستم و در راستایشان تلاش کردم به شرح زیر بوده است: نخست، خودرو، این موجود دوست داشتنی، عامل بسیاری از اتلافها و نابسامانی هاست. در حوزه اقتصاد، محیط زیست، جامعه، فرهنگ و سلامت شهروندان. عملا یعنی باعث خرابی در همه وجوه زندگی اجتماعی و شهری. خودرو عامل اصلی یا یکی از عوامل اصلی این موارد است: گرمایش زمین، آلودگی هوا، سوبسیدهای سنگین اقتصادی، تخریب محلات، از بین رفتن سرزندگی شهری، چاقی و کم تحرکی شهروندان، هزینه های سنگین حوزه سلامت، ترافیک و عوارض اجتماعی و اقتصادی آن و بسیاری پدیده دیگر که می‌توان به این لیست افزود.
وی ادامه داد: وجود این موجود دوست داشتنی، تاثیر منفی ریشه‌ای و عمیق بر جامعه، فرهنگ و اقتصاد ما می‌گذارد؛ البته میدانیم که خودرو، خود معلول نوع شهرسازی است و شهرها را باید به نفع انسان بازآرایی کرد. از ابتدای دوره بر آن شدم که این بازآرایی را آغاز کنم و می‌دانم که سالها و دهه ها طول خواهد کشید. این موضوع برایم بسیار مهم بود و عمده ۴ سال را به این مساله پرداختم. تعریف بخشی از زونهای TOD تهران، تصویب دستورات مهم و ماندگار در این حوزه در سطح برنامه ۵ ساله و بودجه های سالانه، الزام شهرداری به اصلاح طرح تفصیلی بر مبنای TOD، تهیه دستورالعمل خیابان کامل تهران، ایجاد کمیته های ۲۴ گانه TOD، سامانه هوشمند TOD شهر تهران که مفتخرم اعلام کنم دیروز رونمایی شد، آموزش حدود ۵۰۰ نفر از کارشناسان و مدیران شهرداری و تالیف و ترجمه ۷ کتاب در این حوزه، بخشهای برجسته این اقدامات بودند که همه، اولین بودند و مستدام نیز خواهند بود.
این عضو شورای شهر تهران در بخش دیگری از صحبت های خود به سرویس مدارس اشاره کرد و افزود: بسیار علاقه مند بودم که شورای شهر و به عبارتی پارلمان محلی بتواند بر حوزه های گسترده تری از حکمرانی شهری بویژه آموزش کودکان و مدارس نظارت کند و بالطبع وقت زیادی بر مدیریت این حوزه می‌گذاشتم. زیرا کودکان و نوجوانان امروز شهر، شهروندان مسئول و مدیران فردای شهرند. ولی به عنوان عضو شورا، تنها قسمتی از حوزه آموزش که می‌توانستم بر آن اثرگذار باشم، موضوع سرویس مدارس بود. سرویس های مدارس وضعیت بسیار آشفته‌ای داشتند و شکایات متعددی از سوی اولیاء و دانش آموزان داشتیم. در همان ابتدای کار، بر این موضوع مهم تمرکز کردیم و با تلاش فشرده ای، طرح سرویسهای مدارس را به تصویب رساندیم و ابلاغ شد و به اجرا در آمد. استقبال از وجوه مثبت این اقدام بالا گرفت و آنچه در شورا و شهرداری انجام داده بودیم، منشاء یک ساماندهی ملی در این زمینه شد.
وی تصریح کرد: مساله مدیریت آب در شهر نیز از نظر من بنیادی است. درست است که اهمیت مهندسی آن، کمتر از مدیریت آب سرزمینی است، لکن اگر در ریشه‌های بحران آب سرزمینی دقیق شویم، خواهیم دید که ریشه‌اش در آموزش است. در آموزش مادران و فرزندان. بخشی از این آموز ِش ما مردم، در زندگی روزمره اتفاق میافتد. در آنچه که در جامعه و محیط پیرامون مان میبینیم و شهرها، جامعه و محیط پیرامون ما هستند. کودکی که مظاهر احترام به آب را در فضای شهر محل زندگیش ببیند، طبعا این احترام را با خود به آینده خواهد برد و امید خواهیم داشت که تصمیماتی بر همین اساس بگیرد.
امانی افزود: شهر، محل شکل گیری شخصیت این کودک است. برای آموزش او، فارغ از تاثیر مدرسه و رسانه، نمادهای شهر مهمند. حرف و رفتار مسئولین شهر مهمند. ساختار تاسیساتی شهر مهم است. در این راستا، بسیار سعی کردم که در سطح مدیریت شهری، توجهات را به آب جدی کنم. با وجود تذکرات رسمی متعدد به شهرداری در مصرف آب، شاید در فرهنگ سازی خیلی موفق نبودم ولی در حوزه تخصصی، نتایج خوبی کسب کردیم و ان‌شاء الله باعث این تغییر نگرش شدیم که سیاست جمع آوری رواناب شهری، باید به سیاست جذب رواناب تبدیل شود و احداث چاههای جذبی، جایگزین احداث شبکه تونلها شود. در دستورالعمل خیابان کامل نیز احداث چاههای جذبی در معابر کامل، ابلاغ شد.
وی با اشاره به مسئولیت اجتماعی در شهر گفت: قبلا نظراتم را در باب آبان ۹۸ و رویدادهای مشابه آن گفته ام. بخش تلخ تاریخ کشورند و ریشه آن در عقب ماندگی حکمرانی از تحولات جامعه است. باری، به بیان نظراتم اکتفا نکردم و کمترین مسوولیت اجتماعی خود را در این دیدم که به عنوان عضو کوچکی از نظام حاکمیت، به حضور پدر و مادران داغداری بروم که در آبان ۹۸ عزیزان خود را از دست داده بودند و عذرخواه باشم. جهت رسمیت بخشیدن به این حرکت، طرحی دوفوریتی ارایه دادم و طبق آن، شورا و شهرداری موظف به دلجویی رسمی از این خانواده های داغدار شدند. اشتباه همیشه سرزدنی است، حتی از حاکمان. البته برخی از اشتباهات حقیقتا بخشودنی نیست ولی در هر حال، کمترین مسوولیت اجتماعی ما، عذرخواهی از اشتباه است که در فرهنگ اجتماعی و نیز فرهنگ حکمرانی ما، جا نیافتاده و بسیار از آن دوریم.
وی ادامه داد: شوراهای شهر در ایران با پارلمانهای محلی بسیار فاصله دارند. شهرداری ها در ایران، با دولتهای محلی بسیار فاصله دارند. مسوولیت، بسیار غیر متمرکز است و بین شهرداری و دولت و تعداد زیادی نهاد دیگر توزیع شده است. عامل بسیاری از معضلات شهری نبودن تمرکز مدیریتی است. یک مثال ساده، بحث آلودگی هواست. اکنون ۱۸ بخش از حاکمیت، به طور مستقیم در این موضوع موثرند. تعداد زیادی از این بخشها، مستقر در دولت هستند و در حالی که همگی مصرف کننده خدمات تهران و عامل آلوده کردن هوای شهر هستند، پاسخگویی در مقابل مسایل شهر تهران، وظیفه رده چندم آنهاست.
امانی تاکید کرد: تجمیع اختیارات، پاسخگویی می‌آورد. این مهم، یعنی تقویت پارلمان ها و دولتهای محلی و در جهان پس از کرونا از اهمیت بیشتری برخوردار است که قبلا در نطقی در این باب نظراتم را بیان کرده ام. ما در شورای پنجم در زمینه افزایش اختیارات شوراها و شهرداریها موفق نبودیم ولی نمونه ای از یک حکمرانی کم هزینه و کم فساد را ارائه کردیم که زمینه و نمونه بسیار مهمی خواهد بود برای آیندگانی که سعی در اقناع حاکمیت مرکزی دارند برای توسعه اختیارات پارلمانها و دولتهای محلی.
وی ادامه داد: خدمت منتخبین محترم شورای اسلامی شهر تهران تبریک عرض میکنم. درست است که ما و شما به مدت ۴ سال در رأس تصمیم گیری مدیریتی تهران هستیم ولی آثار و عواقب تصمیماتمان، سالها و دهه ها بر شهر اثر خواهد گذاشت. لطفا، عمیقا آگاه باشید که تصمیات و بیانات شما بویژه در زمینه کالبد و زیرساختهای شهری، آثار و عواقب طولانی مدت بر شهر دارد. لطفا تعجیل در طرحها و لوایح نداشته باشید. روش ما اینگونه بود. هرچند متهم شدیم به کم کاری، ولی به کارشناسان میدان دادیم و تاحد امکان، تا زمانی که آنها، از بابت فنی و علمی به جمع بندی واحد یا نزدیک به هم نمی‌رسیدند، طرحها و لوایح را تصویب نمی‌کردیم. از آثار این رویکرد، ممانعت از ساخت برج باغها، ممانعت از اجرای مگا پروژه‌ها و حذف هولوگرامها بود. پویایی و حساسیت علمی کارشناسان در کمیته ها و کمیسیونها، تنها عاملی است که می‌تواند مانع اتخاذ تصمیم‌های اشتباهی شود که عواقب شده شهر را درگیر خود کند. سرافراز و عاقبت به خیر باشید ان‌شاءالله.
انتهای پیام
نظر شما