ایران 8 دوره قبل از انقلاب در المپیک‌‌‌های مختلف حضور پیدا کرده و حدود 30 مدال در رنگ‌‌‌های مختلف به‌‌ دست آورد. دو دوره در المپیک‌‌‌های 1980 و 1984 حضور نداشتیم و در گام اول جمهوری اسلامی نیز 8 دوره تا المپیک ریو در المپیک‌‌‌ها حضور داشته‌ایم. در قبل از انقلاب در دو دوره 1964 و 1976 بانوان قهرمان این مرز و بوم به المپیک راه پیدا کردند. در دو دوره مذکور هر دوره 4 قهرمان زن حضور داشتند. در المپیک لندن بانوان به تعداد 8 نفر حضور پیدا کردند و در المپیک ریو، تعداد خانم‌‌‌ها 9 نفر بود و سرکار خانم کیمیا علیزاده اولین مدال برنز را در تکواندو کسب کرد. در گام دوم انقلاب اسلامی المپین‌‌‌های کشورمان هم در رشته‌‌‌های آقایان و هم در رشته‌‌‌های بانوان به لحاظ حضور رشته‌‌‌ای رکورد جدیدی را به‌جا گذاشته‌‌‌اند. ایران در 16 رشته با 66 المپین مشارکت دارد که بعد از انقلاب برای اولین بار با این تعداد قهرمان حضور پیدا می‌کنیم. یک بار در المپیک 1964 با 67 المپین در بازی‌‌‌ها حضور داشتیم که اتفاقاً آن هم در المپیک توکیو بوده است. در دولت‌‌‌های گذشته همواره المپین‌‌‌های ما در دور دوم دولت‌‌ها بهتر ظاهر شده‌‌‌اند.

برای مثال در دولت اول آقای احمدی‌نژاد کاروان ایران یک طلا و یک برنز در المپیک چین کسب کرد. اما در المپیک لندن رکورد جاودانه‌‌‌ای را از خود به جای گذاشت. تعداد مدال‌‌‌های طلا در المپیک لندن با توجه به اعلام دوپینگ برخی از ورزشکاران به عدد 8 ارتقا یافت که رکورد بسیار ماندگاری است.

دولت «تدبیر و امید» با تدارک کاروانی هم به لحاظ کیفی و هم به لحاظ کمی در سطح بسیار بالا، امیدوار است که رکورد معناداری را در گام دوم انقلاب به نام خود ثبت کند. در ماه‌های اخیر سود و زیان تعویق المپیک موضوعی بود که بارها به آن پرداخته شد و البته اکثر کارشناسان بر این باور بودند که این موضوع کاملاً به سودمان بود اما از نظر بنده کاروان ایران از این نظر متضرر شد. چرا که شرایط جهانی کرونا کاروان ما را بیشتر از دیگر کشورها تحت تأثیر قرار داده است. لغو اردوهای تیم‌های المپیکی یکی از موضوعاتی بود که باعث شد ورزشکاران ما آسیب جدی ببینند، این در حالی است که کشورهای دیگر شرایط بهتری داشتند و با وجود کرونا اردوهایشان چندان به تعویق نیفتاد. مدت‌هاست برخلاف گفته‌ها، کرونا در کشورهای اروپایی وجود ندارد و آنها حتی تماشاگران خود را به استادیوم‌ها آوردند و مسابقات متنوعی برای المپیکی‌های خود تدارک دیدند اما ما به جای اینکه ورزش را نقطه مثبت در مبارزه با کرونا بدانیم، اردوهایمان را تعطیل کردیم و تعدادی از ورزشکاران ما به این ویروس مبتلا شدند. در آن مقطع مشکلات در برنامه‌ریزی‌ها باعث شد تا با این معضل مواجه شویم و نتوانیم از تعویق المپیک توکیو بخوبی استفاده کنیم. موضوع دیگری که منجر به متضرر شدن ما در تعویق این رویداد بزرگ شد، بحث تحریم‌های ناجوانمردانه امریکا بود.

با توجه به این تحریم‌ها، ورزش کشور نتوانست کاروان خود را در حد و اندازه وسعت قهرمانان مان، تدارک نماید اما همت و غیرت ایرانی همواره نشان داده که ما در شرایط بحرانی کارستان تحویل می‌‌ دهیم و نتایجی می‌گیریم که هم خودمان و هم جهانیان انگشت به دهان می‌مانند. البته در این مسیر ما در بحث انگیزشی هم عملکرد خوبی نداریم. در این بحث باید به موضوع پاداش‌ها اشاره کنیم و بارها گفته‌ایم که به دلیل شرایط کشور نمی‌توانیم بستری را برای پرداخت پاداش در شأن ورزشکاران بزرگ‌مان فراهم کنیم این در حالی است که ما این قدر ضعیف نیستیم که نتوانیم وعده‌هایمان را عملی کنیم و به قهرمانان‌مان همچون گذشته سکه پاداش بدهیم.

در این دوره از مسابقات المپیک، تیم‌های والیبال و بسکتبال‌مان باید در این میدان بزرگ هنرنمایی کنند که با توجه به شرایط موجود می‌توانیم از تیم ملی والیبال انتظار نتایج خوبی داشته باشیم. تنها تورنمنت تدارکاتی تیم ملی والیبال همان لیگ ملت‌ها بود که با توجه به پتانسیل این رشته می‌توان امید داشت که تیم ملی از مرحله نخست به سلامت عبور کند و در مراحل بالاتر توان رقابت با تیم‌های نامدار را دارد اما موضوع در بسکتبال متفاوت‌تر است و این تیم راه زیادی برای پیمودن دارد و همان المپیکی شدن این تیم کار بسیار بزرگی بود. امید کسب مدال بانوان بسیار بالاست. رکوردهای به ‌‌دست آمده در رشته‌‌‌های انفرادی و رکوردی، بیانگر دسترسی به مدال است.

 بانوان ما در کاراته، تکواندو و تیراندازی شانس بسیار بالایی برای کسب مدال دارند و با وجود محدودیت‌هایی که از نظر پوشش دارند، در میادین مختلف خودنمایی کردند و بعضاً شاهکار بودند. بانوان ما تهدیدها را به فرصت تبدیل کردند و کاروان ایران باید از آنها بیاموزد که چگونه این کار بزرگ را انجام داده و با همان فرمول در المپیک توکیو افتخارآفرینی کنند. گرچه ژاپن، کره جنوبی، چین، قزاقستان و کشورهای صاحب ورزش آسیا، رقبای سرسخت مدال‌‌‌های سنتی ما هستند. حتی اخیراً هند هم در برخی اوزان کشتی سایه به سایه ما را تعقیب می‌‌ کند. اما میل به پیروزی و کسب مدال در کاروان جمهوری اسلامی، امروز بسیار بیشتر و قوی‌‌‌تر از هر دوره‌ای است. امیدوارم کاروان ایران در گام دوم انقلاب با سردمداری ورزش و ثبت رکوردی جاودانه راه خود را پیش ببرد...