حجت‌الاسلام هادی سروش، استاد حوزه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «پیروزی و شکست نوبتی است روح خود را خرج آن نکنیم!» نوشت:

چارلز دیکنز، رمان نویس بسیار مشهور بریتانی در یکصد و پنچاه سال پیش، بسیار عالی گفته:
“انسان وقتی به مرز سی سالگی می رسد باید بیشتر مراقب میزان نمک مصرفی باشد و دوری از دو گروه برایش ضروری است؛ اول نمکدان ها، و دوم؛ نمک نشناس ها!”

عرض بنده این است:

قدرت مندان و قدرطلبان! دو مقوله پر خطر است!

کسانیکه برای رسیدن به قدرت سیاسی و یا اجتماعی و یا اقتصادی و مادی و حتی برای رسیدن به “رانتِ مذهبی”؛ برای قدرتمندان “نمکدان” میشوند تا بتوانند از رانتِ های نام برده شده، مستفیض شوند! باید بدانند که قدرت مندان بسیار “نمک ناشناس” اند!

فردائی اگر طشت رسوایی از بام افتاد! و “قدرت” ذاتِ خود را نشان داد، برای توجیه خود در دفاع های جانانه از “قدرت” نگویند: “میزان حال فعلی افراد است”! چون این جمله‌ی “خمینی کبیر” مربوط به جای دیگر است که درباره اش در گذشته مقاله ای نوشتم.

“ریاست و قدرت” در کلام پیامبر رحمت (ع)؛ “گرگ گرسنه ای در گله گوسفندان است.”

دو آیه از قرآن را ملاک زندگی قرار دهیم‌:

اول؛ روزگار است و وفایی ندارد:
“وَ تِلْکَ الْأَیَّامُ نُداوِلُها بَیْنَ النَّاسِ
و ما این روزهاى شکست و پیروزى‌ را میان مردم به نوبت مى‌گردانیم” (آل عمران / ۱۴۰)

دوم؛ از گرایش به ریاست و ریاست طلبی و تبلیغ آنان دوری کنیم که با ظهور چنین پدیده ای، باید از معنویت روحی در دنیا و آخرت خداحافظی کنیم! آیه قرآن را بخوانیم‌:
” تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَهُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا
آن سراى آخرت را براى کسانى قرار مى‌دهیم که در زمین خواستار برترى و فساد نیستند، و فرجام [خوش‌] از آنِ پرهیزگاران است.(قصص/۸۳)

هوالودود

انتهای پیام