على (ع) و سپاه اسلام قصد حركت به سوى نهروان داشتند. این میان يكى از اصحاب با مردى سر رسید و گفت: «يا اميرالمؤمنين، اين مرد ستاره‌شناس است و مطلبى را مى‌خواهد به عرض شما برساند.» مرد گفت: «يا علی، در اين ساعت حركت نكنيد. بگذاريد اندکی از روز بگذرد، آنگاه حركت كنيد.» حضرت دلیل این توصیه را پرسیدند. مرد گفت: «اوضاع كواكب دلالت بر این دارد هر كس در اين ساعت حركت كند از دشمن شكست خواهد خورد و زيانی سخت بر او وارد خواهد شد. اما اگر در آن ساعت كه من مى‌گويم حركت كنيد، ظفر خواهيد يافت و به مقصود خواهيد رسيد.» اميرالمؤمنين پس از شنیدن سخنان مرد فرمودند: «اين اسب من آبستن است، آيا مى‌توانى بگويى كره‌اش نر است يا ماده؟» مرد جواب داد: «اگر حساب كنم مى‌توانم.» حضرت امیر فرمودند: «دروغ مى‌گويى. نمى‌توانى. قرآن مى‌گويد هيچ كس جز خدا از نهان آگاه نيست و تنها اوست كه مى‌داند چه در رحم آفريده است. محمد (ص) چنين ادعايى كه تو مى‌كنى نكرد. آيا تو ادعا دارى كه بر همه جريان‌هاى عالم آگاهى و مى‌فهمى در چه ساعت خير و در چه ساعت شر مى‌رسد؟ پس اگر كسى به تو اعتماد كند دیگر به خدا نيازى ندارد.» بعد به مردم خطاب فرمودند: «مبادا دنبال اين چيزها برويد. اين‌ها منجر به كهانت و ادعاى غيبگويى مى‌شود. كاهن همرديف ساحر است و ساحر هم رديف كافر و جایگاه كافر در آتش جهنم است.» آنگاه رو به آسمان كردند و پس از خواندن دعا، به ستاره شناس فرمود: «ما مخصوصا برخلاف دستور تو عمل کرده و بدون درنگ به راه می‌افتیم.» سپس فورا فرمان حركت دادند. به گواه تاریخ در كمتر جهادى به قدر آن جهاد، پيروزى و موفقيت نصيب على (ع) شد.