حبیب جهان‌ساز در گفت و گو با خبرنگار همشهری آنلاین اظهار کرد: در حال حاضر ۲۲ هکتار از اراضی چای شمال آماده بهره‌برداری و برداشت چین بهاره هستند و ۶ هکتار از باغ‌ها نیاز به بهسازی دارند.

وی درباره میزان باغ‌های تخریب شده گفت: تخریب باغ‌های چای سابقه چندین‌ساله دارد و مربوط به چندسال گذشته نیست.

جهان‌ساز افزود: در اوایل دهه ۷۰ سازمان چای منحل  و سرپرستی امور چای به بخش خصوصی سپرده شد. از آنجاکه بخش خصوصی تجربه لازم برای مدیریت این بخش کشاورزی را نداشت، خسارت زیادی به این صنعت وارد شد. در نتیجه تولید و برداشت چای برای چایکاران صرفه اقتصادی نداشت و آنها مجبور شدند باغ‌هایشان را رها کنند.
رئیس سازمان چای کشور توضیح داد: برخی از باغداران زمین‌های خود را تغییر کاربری دادند و آن را زیر کشت محصولی دیگر بردند. اما در مواردی دیگر زمین‌های باغی کلا نابود و در باغ‌های چای ویلاسازی شد.

وی با بیان اینکه باغ‌های چای شمال شامل دوبخش جلگه‌ای و کوهپایه‌ای می‌شود اظهار کرد: بیشترین اراضی، زیر کشت چای کوهپایه‌ای است و حدود ۲۰ درصد باغ‌ها در بخش جلگه‌ای واقع شده است که متاسفانه بیشترین تخریب‌ها، تغییر کاربری‌ها و ساخت و سازها در باغ‌های جلگه‌ای روی‌ داده که قابل جبران نیست.

جهان‌ساز متذکر شد که تا پیش از انحلال سازمان چای در اوایل دهه ۷۰ میزان اراضی زیر کشت این محصول بیش از ۳۴هزار هکتار بود که اکنون به ۲۸ هزار هکتار رسیده و ۶ هزار هکتار آن رها شده و نیازمند بهسازی است تا به چرخه تولید بازگردد.

شتاب در بهسازی

رئیس سازمان چای کشور از نقش دولت در رونق گرفتن دوباره این صنعت خبر داد و گفت: با برنامه‌ریزی‌های خوب دولت توانستیم در چند سال گذشته چایکاران را ترغیب کنیم تا دوباره به باغ‌های خود بازگردند و با بهسازی آنها تولید چای را آغاز کنند.

جهان‌ساز ادامه داد: ارائه تسهیلات ارزان برای نوسازی باغ‌ها و خرید ابزار لازم و افزایش قیمت برگ سبز درجه یک و دو باعث شد تا چایکاران به ادامه کار تشویش شوند. تمام تلاش ما طی چند سال اخیر بر این بود تا با افزایش خدمات، چایکاران بیشتری پای کار بیایند که خوشبختانه نتیجه بخش‌ بوده است.

تندی و کندی تولید در مناطق مختلف

جهان‌ساز با اشاره به روند بهسازی باغ‌ها گفت: برنامه نوسازی باغ‌ها در نقاط مختلف شمال با تندی‌ها و کندی‌هایی همراه است. چایکاران گیلانی سرعت بیشتری برای بهسازی باغ‌ها و تولید چای به خرج داده‌اند اما این روند در باغ‌های چای غرب مازندران یعنی رامسر و تنکابن کند است.

وی افزود: البته فقط ۱۰ درصد باغ‌های چای کشور در مازندران قرار دارد و دلیل اصلی استقبال کم چایکاران آن منطقه، بالا بودن قیمت زمین، ویلاسازی و خرید و فروش اراضی است که این مساله در گیلان بسیار کمتر دیده می‌شود.

خوشحالی چایکاران

رئیس سازمان چای کشور با اشاره به افزایش ۴۵ درصدی قیمت برگ سبز چای گفت: با نشست‌های مختلف و رایزنی‌ها قیمتی را  پیشنهاد دادیم که در نهایت در شورا مصوب شد تا در سال زراعی جاری چای سبز درجه یک ۶۶۹۰ تومان و چای درجه دو ۴۷۸۱ تومان از چایکاران خریداری شود که این تصمیم‌گیری موجب خرسندی، رغبت بیشتر و خوشحالی کشاورزان شد.

جهان‌ساز ادامه داد: این قیمت‌گذاری بسیار کارشناسی شده‌است، زیرا باید در این زمینه به فکر جامعه مصرف و کارخانه‌داران هم بود تا همگی به نوعی در سود آن سهیم باشند. در این رابطه دولت حمایت‌های لازم را نیز انجام می‌دهد تا ضمن تعادل بخشی قیمت‌ها، ضرری هم به تولیدکنندگان اعم از باغدار و کارخانه‌دار وارد نشود.

میزان نیاز کشور به چای

رئیس سازمان چای با بیان اینکه سال گذشته ۱۳۰ هزار تن چای در کشور تولید شد و امسال پیش‌بینی ۱۳۵ هزار تنی را داریم گفت: میزان مصرف چای کشور ۱۰۰ هزارتن چای خشک است که ۳۰ هزار تن آن در کشور تولید و ۷۰ هزار تن آن وارد می‌شود. واردات چای به دلیل نیاز کشور است و طریق مبادی قانونی است که صدمه‌ای به صنعت چای نمی‌زند.

وی گفت: نوسازی کارخانه‌ها در ارتقای کیفی چای بسیار تاثیر گذاشته‌ است. به عنوان مثال در یکی از کارخانه‌ها، سرمایه‌گذاری کلانی برای کیفی‌سازی چای صورت گرفته و به دنبال آن استقبال خوبی هم از محصول  شده است، اما هزینه زیاد در سرمایه‌گذاری موجب شده تا محصول آن کارخانه با افزایش قیمت همراه باشد. به همین دلیل سعی داریم با کمک دولت و کاهش قیمت برای مصرف کنند و ارائه تسهیلات دولتی به کارخانه‌دارن، شرایط را برای هر دو بخش مناسب‌سازی کنیم.