قدس آنلاین: ادعای بی اساس کمیته جعلی چهار جانبه اعراب در پایان اجلاس وزاری اتحادیه عرب در مورد خلیج فارس و جزایر سه گانه ایران محکوم به شکست در میان همه ملت هاست و سران عرب را بیشتر منزوی می‌کند.

اعتماد به امریکا خطای محض است و کشورهای جهان باید بدانند بدون سپرده گذاری و ضمانتهای اجرایی از سوی کنگره ایالت متحده، نزد کشورها در هنگام انعقاد قراردادها و پیمان نامه و معاهدات، اعتباری نخواهد داشت به این دلیل که ایالت متحده امریکا یکطرفه حق فسخ می‌گذارد و امروزه کشورهای جهان دیگر دست به سینه و بله قربان گوی این کشور نخواهند بود .

بیچارگی، بردگی و بدبختی ولیعهد کشور ثروتمند عربستان باید درس عبرتی باشد برای همگان چرا که دولت امریکا با خفت تمام او را مجبور به تمکین از خود کرده است.

در خصوص نامگذاری خلیج فارس یا دریای پارس که در تمام سازمان‌های بین المللی از جمله سازمان آب نگاری بین‌المللی، به این نام مزین شده نام جعلی خلیج عربی از سال ۱۹۶۰ در پی اندیشه‌های "پان عربی "با رهبری جمال عبدالناصر مطرح شد و بر زبان ها افتاد و تا قبل از ۱۹۶۰ تمامی کشورهای عربی در مکاتبات خود ،از نام الخلیج فارسی استفاده می‌کردند .از میان جزایر خلیج فارس، حدود ۳۰ جزیره مسکونی و غیر مسکونی متعلق به ایران است بنابراین دلایل اهمیت خلیج فارس به شرح ذیل است؛

ذخایر نفت و گاز اصلی جهان 

یکی از ۱۳ منطقه استراتژیک دنیا کریدور راهبردی و راهبری 

اهمیت نظامی منطقه 

 آب و هوای توریست پذیر 

منبع استراتژیک غذایی 

منبع مهم زیست محیطی 

امکان استفاده استراتژیک در راستای تولید آب آشامیدنی و انرژی پاک، همچنین در تمامی معاهدات تا سال ۱۹۷۱ دو یا چند جانبه منطقه خصوصاً کشورهای عربی از نام خلیج فارس استفاده شده است، در سال ۱۹۹۰ در جنگ اول خلیج فارس، جرج بوش پدر روی مدالهای سربازان، نام خلیج فارس را حک کرده است است، در ضمائم قرارداد الجزیره در سال ۱۹۷۵ صلح بین ایران و عراق نیز عنوان خلیج فارس به کار رفته است. 

با مراجعه به مورخان مغربی از جمله ابن بطوطه، مورخ پر شهرت مراکشی که تاریخ نگار عرب نیز بوده در تمام نوشته‌های طول دوران تاریخ نویسی خویش از لفظ الخلیج فارس نام برده است، حتی مجامع بین المللی که مهم ترین آنها سازمان ملل متحد است در سال ۱۹۹۶ با تعیین حدود مرزی میان کشور کویت و عراق از نام خلیج فارس استفاده کرده است.

از مهم ترین قراردادها، قرارداد دارسی است که در آن تعیین منطقه دریایی شیخ ابوظبی در ۲۲ مارس ۱۹۵۵ در "معاهده دارسی " خلیج فارس قید شده است، مهم ترین ادله اثبات دعوی بر هر ادعای پوچ کشورهای خودفروخته عربی و غربزده، یادداشت تفاهمنامه سال ۱۹۷۱ ایران - شارجه در خصوص مالکیت ایران بر جزایر سه گانه (تنب کوچک، تنب بزرگ و بوم سا) در حاکمیت و مالکیت جمهوری اسلامی است که هرگونه تعرض حتی در حد ادعای پوچ با برخورد ارتش میلیونی و بسیج همگانی ایرانی روبه‌رو خواهد بود . 

اتحاد اعراب با رژیم جعلی و کودک کش اسرائیل که به انفجارهای زیرزمینی خود هر روز نزدیکتر می‌شود با انعقاد پیمان ننگین سه جانبه ابراهیم که کشور امارات متحده عربی، ایالات متحده آمریکا و رژیم جعلی اسرائیل آن را امضا نمودند، نمای فروش شرف دولتمردانی ست که ناموس خود را دو دستی به صهیونیست‌ها تحویل دادند.

انتهای پیام/