سرویس سیاسی- جنبش اصلاحات ایران علیرغم همه اختلاف نظرهایی که در درون آن وجود دارد با درس گرفتن از گذشته قصد دارد مانع از دست دادن آخرین سنگر قدرت خود یعنی نهاد ریاست جمهوری در انتخابات پیش رو شود.
به گزارش آفتابنیوز؛ سایت "المانیتور" در گزارشی با طرح این پرسش که آیا اصلاح‌طلبان نامزدی را برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی خواهند کرد یا خیر، می‌نویسد: "بخش‌های رادیکال‌تر جنبش اصلاحات می‌گویند که تجربه گذشته به آنان آموخته که نباید خارج از حلقه خود، فردی را برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری معرفی کنند. آنان در سال‌های 2013 و 2017 میلادی روحانی را مورد تایید قرار دادند و این موضوع به پیروزی وی در انتحابات کمک کرد. برای بسیاری از اعضای اصلاح‌طلبان، انتخاب روحانی میان گزینه بد و بدتر بود و از دید آنان روحانی به اصول اساسی اصلاحات واقعی باوری نداشته است.
"محمدعلی ابطحی" سیاستمدار باسابقه اصلاح‌طلب و از نزدیکان "محمد خاتمی" رهبر جنبش اصلاحات می‌گوید که به دلیل محدودیت‌هایی که اصلاح‌طلبان با آن مواجه بودند چاره‌ای جز تایید نامزدی روحانی نداشتند. اکنون چندین ماه است که اصلاح‌طلبان در تلاش هستند تا بر سر معرفی نامزد تازه خود به اجماع برسند؛ زیرا قصد دارند از مغرفی یک نامزد از خارج از حلقه خود خودداری نمایند.
"غلام رجایی" یکی دیگر از اعضای اصلاحات نیز معتقد است که دوره نامزد معرفی کردن از خارج از چارچوب اردوگاه اصلاح‌طلبان به سر رسیده و آن اردوگاه باید پایگاه اجتماعی خود را تقویت کند.
با این وجود، به نظر می‌رسد به اجماع رسیدن بر سر معرفی یک نامزد واحد بین اصلاح‌طلبان گزینه‌ای دور از دسترس باشد. "محمد قوچانی" روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب می‌گوید: "زمانی که از سیاست خارجی و داخلی، اقتصاد، جامعه و فرهنگ صحبت می‌کنیم روحانی نسبت به بسیاری دیگر از چهره‌های اصلاح‌طلب ذهن بازتری داشته است. روحانی که به اعتقاد طیف گسترده‌ای از فعالان سیاسی یک چهره عملگرا و میانه‌رو است هرگز خود را جزئی از اردوگاه اصلاح‌طلبان ندانسته و علیرغم حمایت بی‌چون و چرای اصلاح‌طلبان از او به نظر می‌رسد او اصلاح‌طلبان را با عملکرد خود ناامید کرده است و حتی حاضر نشد مقام وزارت را به آنان بسپارد. "محمود واعظی" دست راست روحانی و رئیس دفتر او خشم اصلاح‌طلبان را برانگیخته و گفته که پیروزی روحانی در انتحابات مدیون حمایت آنان نبوده است".
این سایت در ادامه می‌افزاید: "چالش‌های پیش‌روی اصلاح طلبان از کاهش محبوبیت تا برخورد از سوی نهادهای قدرتمند سبب شده تا آن جنبش نتواند نامزدی را پیدا کند که فرصتی واقعی برای کنار زدن تندروها داشته باشد. روزنامه "اعتماد" نزدیک به اصلاح‌طلبان اخیرا نوشت به نظر می‌رسد متاسفانه جنبش اصلاحات قدرت باروری خود را از دست داده و در نهایت باز هم مجبور است از نامزدی بیرون از اردوگاه خود حمایت کند.
"صادق زیباکلام" استاد دانشگاه نیز معتقد است که اصلاح‌طلبان جایگاه اجتماعی خود را از دست داده‌اند و حتی اگر خاتمی رهبر معنوی آنان نیز نامزد شود هیچ شانسی برای پیروزی نخواهد داشت. چالش اصلی اصلاح طلبان عبور از سد تایید صلاحیت نامزد است که توسط شورای نگهبان صورت می‌گیرد. در انتخابات مجلس سال 2020 میلادی این نهاد اکثر نامزدهای اصلاح‌طلب را رد صلاحیت کرد و راه را برای پیروزی محافظه‌کاران هموار نمود. اصلاح‌طلبان معتقدند که مشارکت بالای مردم در انتخابات به نفع آنان است اما حتی مشارکت چشمگیر نیز لزوما به معنای پیروزی اصلاح‌طلبان نیست. آنان مجبورند با دشواری از سابقه اقتصادی دولت روحانی و نوع برخورد با معترضان در جریان اعتراضات 2019 میلادی به دنبال افزایش قیمت سوخت فاصله بگیرند.
رقبای اصولگرا معتقدند که اصلاح‌طلبان حتی در صورت اجماع بر سر معرفی یک نامزد واحد جناحی ورشکسته هستند. "مشرق‌نیوز" اخیرا نوشته بود اصلاح‌طلبان 34 سال سمت‌های اجرایی کشور را برعهده داشتند اما هنوز به مثابه گروهی اپوزیسیون ظاهر می‌شوند. اکنون محافظه‌کاران تلاش می‌کنند تا روند گفت‌وگوی بالقوه با دولت تازه امریکا طولانی شود تا روحانی نتواند اعتبار آن را به نفع خود کسب کند. در صورت موفقیت در اجرای این کار، آنان با پرداختن به مشکلات عمومی و هدف قرار دادن اصلاح‌طلبان و روحانی به دلیل عدم موفقیت در بهبود وضعیت معیشتی ایرانیان نتیجه انتخابات را به نفع خود رقم خواهند زد. بخش‌های رادیکال‌تر جنبش اصلاحات مدعی هستند که حمایت از روحانی یک قمار بود که به اعتبار و وجهه اصلاح‌طلبان لطمه زد. اما آیا واقعا می‌توان همه تقصیر را متوجه حمایت از روحانی و شخص او دانست؟ آیا اردوگاه اصلاح‌طلبان درون خود با شکاف مواجه نیست؟ این اردوگاه چگونه می‌تواند شکاف میان خود و مردم را پر کند؟ ماه‌های پیش رو زمانی دشوار برای اصلاح‌طلبان به منظور تصمیم‌گیری برای معرفی نامزد برای انتخابات ریاست‌جمهوری خواهد بود".
نظر شما