به گزارش بازار، فتح الله شعبانی با اشاره به فشار نقدینگی وارد شده به صندوق طی اجرای کامل همسان سازی حقوق بازنشستگان و وظیفه بگیران کشوری، گفت: متاسفانه صندوق‌های بازنشستگی علاوه بر مشکلات مالی و روزمره برای خدمت رسانی به جامعه بازنشستگان تحت پوشش خود، با چالش‌های قانونی و ساختاری نیز روبرو هستند.

شعبانی افزود: بر اساس ظاهر قوانین و همچنین تفسیر گروهی از کارشناسان و دستگاه‌های نظارتی، صندوق‌ها متولی ساماندهی امور بازنشستگان تحت پوشش به معنای جامع و عام آن نیستند، بلکه براساس این دیدگاه صرف پرداخت حقوق و حق معذورت افراد تحت پوشش تنها وظیفه صندوق‌ها تلقی می‌شود.

وی با بیان اینکه «براساس این دیدگاه و تفسیر، آنچه به عنوان خدمات درمانی، رفاهی و فرهنگی برای بازنشستگان از آن یاد می‌شود برعهده دستگاه‌های محل خدمت بازنشستگان قرار دارد» گفت: این درحالی است که قوانین ناظر بر این امر، برای دستگاه‌های اجرایی الزام آور نبوده و در محتوای قوانین مربوطه از کلماتی مانند «می‌تواند» که متضمن اختیار برای دستگاه است، استفاده شده است؛ بنابراین آنچه برای صندوق‌ها تعریف و تایید می‌شود، ارائه مستقیم خدمات نبوده و حداکثر انجام هماهنگی‌هایی در تحقق این منظور یا ایجاد بسترهایی که درنهایت منجر به ارائه چنین خدماتی شود، را شامل می‌شود.

شعبانی با تاکید بر اینکه «دستگاه‌ها و سازمان‌های محل خدمت بازنشستگان به دلیل محدودیت بودجه‌ای اغلب از پذیرش چنین تعهداتی استقبال نکرده و ترجیح می‌دهند که خدمات یاد شده را به شاغلین خود محدود کنند» اظهار داشت: در این میان مدیریت صندوق ها، به ویژه صندوق بازنشستگی کشوری با وجود محدودیت‌های مختلف در طول سنوات گذشته سعی کرده تا این خلاء قانونی را در حد بضاعت و توان مالی صندوق، پوشش دهند.

وی ادامه داد: این مهم در دوره مدیریت کنونی با توجه به فشارهای تورمی و رشد نامتناسب حقوق بازنشستگان، هم از نظر تنوع خدمات و هم مبالغ تخصیص یافته، رشد قابل توجهی را تجربه کرده، چنانکه از دید بازنشستگان عزیز و وظیفه بگیران امروز این نوع خدمات به عنوان وظایف ذاتی صندوق تلقی شده و می‌شود.

معاون توسعه و منابع صندوق بازنشستگی کشوری تصریح کرد: این دیدگاه البته نگرانی‌هایی را به خصوص برای کارشناسان حوزه بازنشستگی به همراه داشته و آن هم تبدیل ظرفیت‌های لازم برای ایجاد ارزش افزوده‌های آتی به منابع نقدی و توزیع آن میان افراد تحت پوشش کنونی است که البته نگرانی جدی و شایسته توجهی است.

شعبانی با اشاره به ماهیت صندوق‌های بازنشستگی اظهار داشت: این صندوق‌ها که صندوق‌های بین نسلی هستند، برای تداوم و پویایی خود باید بر اساس درآمدهای کنونی و تعهدات آتی خود مدیریت و ساماندهی شوند؛ به همین دلیل، تداوم و توسعه جریان کسورپردازان و انجام سرمایه گذاری‌های مناسب برای تضمین جریانات نقدی در آینده، باید مهمترین دغدغه مدیران و ذینفعان صندوق‌های بازنشستگی باشد.

او افزود: بدون آنکه بخواهیم سوء مدیریت منابع مالی و سرمایه‌ای صندوق‌ها را در طول عمر این مجموعه‌ها تخفیف دهم، باید تاکید کنم که متاسفانه قطع جریان مشترکین و کسورپردازان و عدم ایفای به موقع و حقیقی تعهدات مالی دولت‌های مختلف در قبال صندوق‌های بازنشستگی از یک سو و از سوی دیگر تصویب قوانین تعهدزا و درآمدزُدا در طول سال‌های گذشته دو ضلع اساسی پیکان پرتاب شده به سوی صندوق بازنشستگی کشوری بوده که دستیابی به حداقل شرایط مطلوب برای مانایی و پویایی این صندوق را به آرزویی دور (اگر نگویم محال) تبدیل کرده است.