به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، رئیس شورای فرهنگی، اجتماعی زنان و خانواده با اشاره به موضوع دورکاری مادران به عنوان یکی از ابزارهای تشویقی برای حمایت از فرزندآوری عنوان کرد: در حال حاضر یکی از مشکلات جامعه عدم آگاهی افراد نسبت به حقوق قانونی و پیگیری مطالباتشان‌ است که در این زمینه رسانه‌ها می‌توانند نقش اساسی ایفا کنند.

«کبری خزعلی» با اشاره به موضوع مطرح شده در برنامه «بدون توقف» مبنی بر «تأثیر ابزارهای تشویقی برای خانواده در خروج از بحران جمعیت و افزایش فرزندآوری» یادآور شد: خیلی از کشورها به ویژه آمریکا و اروپا و کشورهایی که مشکل و چالش کاهش جمعیت را احساس کردند سعی کردند تشویق به فرزندآوری را در برنامه‌های اصلی خود قرار دهند و ابزارهای این تشویق را بالا بردند که به عنوان مثال یکی از آنها این است که برای پدر تا دو ماه و گاهی بیشتر امکان حضور در کنار فرزند و مادر را در نظر گرفتند، یعنی در واقع از آنجا که مادر بعد از زایمان نیاز روحی و جسمی دارد این امکان را فراهم آوردند، جالب است که در برخی از کشورها به جای مرخصی برای تولد فرزند اسمش را گذاشتند مرخصی معلولیت و آن را تعمیم دادند.

 

وی ادامه داد: یعنی هروقت که مرد خانواده احساس کند که یکی از اعضا، بیماری یا مشکلی دارد که نیاز به وجود او احساس می‌شود می‌تواند از این مرخصی استفاده کند، حالا گاهی این تولد فرزند است و گاهی برای بیماری اعضای خانواده استفاده می‌شود، ولی من فکر می‌کنم واژه مرخصی خدمت خیلی زیباتر است و ما هم نیاز داریم به چنین قانونی که در شرایطی که اعضای خانواده نیاز به این همراهمی و حمایت را از جانب یکدیگر به ویژه پدر دارند، برای پدر و مادر این مرخصی خدمت درنظر گرفته شود تا بتوانند در این شرایط از مرخصی‌شان برای اعضای خانواده استفاده کنند، ما در شرایطی که معلول یا سالمندی نیاز به کمک دارد قانون داریم اما باید این قوانین تجمیع شده و یک سری قوانینی برای حمایت از خانواده در نظر گرفته شود و مرخصی‌ها به نحوی باشد که هم به کار ضربه نخورد و هم امکان خدمت به اعضای خانواده از افراد سلب نشود.

 

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی همچنین یادآور شد: اما جالب است که موضوع مرخصی پدران که هم تصویب شده و هم ابلاغ شده هست و به عنوان یک مصوبه ابلاغ شده، اول 15 روز بود و بعد در برنامه ششم با استدلالی بسیار ضعیف و گویا با تمسخر تبدیل شد به سه روز و متأسفانه آن‌طور که باید اجرا شود نه مردم مطلعند و نه مسؤلان می‌خواهند و انجام می‌دهند و یک بدی هم که در این قانون وجود دارد این است که گفته شده دستگاه‌ها مجاز هستند در حالیکه اگر مکلف می‌شدند واجب بود که انجام دهند در حالیکه با این مصوبه تکلیفی برعهده‌شان نیست.

 

این فعال حوزه زنان و خانواده همچنین در خصوص دیگر موضوع مطرح شده در برنامه «بدن توقف» در زمینه «تأثیر دورکاری مادران بر تربیت فرزندان به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر فرزندآوری و لزوم اجرای آن» گفت: اصل موضوع مطلب حقی است و مصوبه مهندسی فرهنگی در بخش جمعیت است که می‌دانید شورای زنان در بخش سیاست‌های خانواده و جمعیت یعنی دو بخش بسیار مهم مهندسی فرهنگی، بیشترین تلاش را کرد و یکی از امتیازات در بخش حمایت از زنان مربوط به همین موضوع امتیازها و حمایت‌های اجتماعی، مالیات‌ها، مرخصی‌ها و یکی از آنها همین بحث دورکاری زنان است که زنان بتوانند آزادانه زندگی‌شان را مهندسی کنند بنابراین این به انتخاب مادر است که در چه شرایطی و چه زمانی حضور اجتماعی داشته باشد و چه زمانی آن را کم کند.

 

خزعلی در ادامه افزود: براساس این امتیاز در واقع کم و زیاد کردن و تغییرات در دست خود مادر است، به نحوی که کارش را هم از دست ندهد و از طریق دورکاری و یا کارهای پروژه‌ای بتواند به آن ادامه دهد، ولی در عمل کارفرمایان و به ویژه دیدگاه‌های فمنیستی القاء می‌کنند که این ممکن است که مورد قبول واقع نشود چون کارفرما متضرر می‌شود، چراکه او به سود و صلاح خودش فکر می‌کند نه به صلاح و سلامت بانوان و مصلحت خانواده، ولی من معتقدم اگر قانونگذاری متقن و اجرا و نظارت بر اجرا دقیق باشد نه کارفرما که حتی کل دولت هم چنین اجازه و حقی ندارند که به عنوان اینکه سود و سرمایه در خطر است حق انسانی انسان‌ها را زیر سؤال برده و از آنها سلب کنند.

 

وی اضافه کرد: بنابراین بحث دورکاری مادران بحث به حقی است که الان که با این فضای الکترونیک به جز در مشاغل خاص که خیلی یدی است و به مهارت عملی و فیزیکی نیاز دارد در باقی مشاغل که فکری، تربیتی، فرهنگی، تحقیقاتی و آموزشی بوده آنقدر به حضور فیزیکی نیاز نیست بسیاری از کارها را می‌توان به صورت دورکاری انجام داد تا مادر با کمال آرامش و با رعایت حق فرزندش در شرایطی که می‌تواند خودش مدیریت کند فضای درون منزل را طوری تنظیم

کند که زمان‌هایی که نیاز به حضور در کنار فرزند دارد در کنار فرزندش باشد و زمانی که فرصت و فراغتی دارد در هر ساعتی از شبانه‌روز به انجام کارهای خودش بپردازد.

 

این استاد دانشگاه در خصوص قرار دادن شرط بچه‌دار نشدن از طرف برخی کارفرمایان برای استخدام بانوان نیز عنوان کرد: حتی قبل از بحث سیاست‌های افزایش جمعیت و جدای از تغییر سیاست‌های کاهش جمعیت هم کسی اینگونه نباید قیَم مردم باشد و برای یک قرارداد اینگونه به صورت استعماری و قیَم‌وار زندگی فردی مردم را تحت سلطه خودش قرار دهد، این خلاف قانون اساسی، حق انسانی و حق شرعی مردم است که نه خدا اینگونه اجازه می‌دهد که بر مردم تسلط داشته باشیم و از آنها بهره‌کشی کنیم و نه قانون و قانون اساسی، بنابراین اگر کسی جرأت کند چنین قراردادی بگذارد حتما باید از او شکایت شود که امیدواریم وزارت کار هم درست و به موقع پاسخگو باشند، چراکه قانون آن وجود دارد و هم در شورای عالی انقلاب فرهنگی و هم در مجلس تصویب شده که نمونه‌هایی که عرض کردم هر دو مصوبه را دارد لذا حتما باید رسیدگی شود.

 

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی همچنین تصریح کرد: علاوه بر آن مردم از طریق رسانه‌ها هم می‌توانند عملکرد آن دستگاه یا شرکت را آگاهی‌رسانی کنند، چون اطلاع‌رسانی در افشای خطاهایی که دستگاه‌ها مرتکب می‌شوند بسیار مؤثر است، چراکه به محض اینکه این موضوع به رسانه‌ها می‌رسد فورا تغییر را در رفتار مدیران و مسؤلان در سطوح مختلف حتی در عالی‌ترین سطوح می‌بینیم، بنابراین باید از این خطا و بیگاری کشیدن از زن که در زمانی که نیاز دارد و در فشار است باید از داشتن زندگی خانوادگی مطلوب و داشتن فرزند و حق مادری محروم شود دفاع کنیم و جلوی این ظلم و این نگاه استعماری و قیم‌مآبانه و بردگی و اینکه مردانی به عنوان رئیس شرکت یا اداره برای زن‌هایی که می‌خواهند وارد این قرارداد شوند تعیین تکلیف کنند حتما بگیریم.

 

خزعلی در خصوص نقش مطالبه‌گری رسانه‌ها به ویژه بدون توقف در حوزه‌های‌ مختلف به ویژه فرزندآوری اظهار کرد: رسانه‌ها کار بسیاری اساسی در دو بُعد می‌توانند داشته باشند، یکی از این جهت که جوانان، بانوان و خانواده‌ها را با حقوق‌شان آشنا کنند، من به عنوان کسی که نزدیک به 20 سال است که در حوزه زنان و خانواده و 30 سال در دانشگاه فعالیت می‌کنم معتقدم اکثریت مردم و حتی روشنفکران و اساتید حتی از اسم و تعداد مصوباتی که به نفع‌شان است هیچ اطلاعی ندارند، یعنی نه اینکه محتوا را ندانند حتی قانون را هم نمی‌شناسند و این بزرگترین ضرر است چراکه وقتی جهل به قانون داریم پل‌های پشت سر را خراب شده دیده و فریادمان بلند می‌شود که کسی به داد ما نمی‌رسد، چون از قانون اطلاع درستی نداشتیم تا از آنها استفاده کنیم تا با این مشکلات روبرو نشویم و اینگونه ضربات را نخوریم.

 

نماینده شورای عالی انقلاب فرهنگی در شورای فرهنگی اجتماعی زنان در ادامه گفت: بنابراین اولین بخش آگاهی‌رسانی افراد نسبت به حقوق‌شان است و دوم رفتن به سوی استفاده از این حقوق و مطالبه از مسؤلان، از مطالبه درون خانواده تا اجتماع، یعنی هر کدام از ما به عنوان فرزند، زن، پدر و شهروند نسبت به یکدیگر حقوقی داریم و تکالیفی و برعکس، لذا اول این موارد باید اطلاع‌رسانی شود و دوم راه مطالبه و آشنایی به اینکه فرد چگونه باید این راه را طی کند تا به حقش برسد، در هر دو این دو مورد رسانه‌ها و به ویژه بدون توقف بهترین نقش‌آفرینی را می‌تواند داشته باشد، به این شکل که افراد به ویژه نسل جوان را با یک رشد بسیار بالایی نسبت به حقوق و تکالیف‌شان و نسبت به روش مطالبه این حقوق در ابعاد مختلف و مورد نیاز آشنا کند.

 

وی درخصوص نقش رسانه‌ها در فرهنگ‌سازی نیز بیان کرد: رسانه‌ها نقش بسیار حساسی دارند و به قدری می‌توانند اثرگذار باشند که کارشان به کار انبیاء تشبیه می‌شود، زیرا نبی همان پیام‌رسان الهی است که از غیب برای مردم اخباری می‌آورد که نمی‌دانستند و باعث نجات و حیات آنها می‌شود، رسانه اگر با دقت، امانت، صداقت عمل کرده و برنامه و تنظیم اخبارش طوری باشد که مطابق با حکمت، مصلحت و عزت باشد، بیشترین نقش‌آفرینی را در هدایت جامعه خواهد داشت و اگر خدای نکرده در مسیر دروغ، فریب و شایعه‌پراکنی باشد شبیه پیامبران دروغین عمل کرده که نقش مخرب داشتند و مردم را با نام دعوت به سوی انحراف می‌کشاندند یعنی هم نام‌شان نبی بود و هم پیامبر دروغین بودند و در نهایت زمینه فساد، اشاعه دروغ، شایعه‌پراکنی، بدبینی و انحراف مردم را فراهم می‌کردند.

 

رئیس شورای فرهنگی، اجتماعی زنان و خانواده در پایان یادآور شد: لذا برنامه‌های رسانه‌ای ما می‌تواند هر دو کارکرد را داشته باشد و در سطح جهان زیاد می‌بینیم فضای مجازی، کانال‌ها و ماهواره‌هایی که بیشترین فساد، شایعه‌پراکنی و تردید را در بین مردم ایجاد می‌کنند و باعث تحریف می‌شوند، اما رسانه‌های داخلی به ویژه صداوسیما

سعی می‌کنند با آگاهی‌بخشی و با ایجاد روحیه شور و نشاط، مطالبه‌گری و آشنایی نسل جوان با حقوق خودشان بیشترین نقش را در هدایت و روشنگری آنها برای به دست آوردن اطلاعات دقیق و مطالبات خودشان از نظام و خانواده داشته باشند و با تبیین درست نقش مطالبه‌گری جوان از جامعه و جامعه از جوان در این زمینه نقش مهمی در روشنگری جامعه داشته باشند.