سرویس تئاتر هنرآنلاین: بهروز غریب‌پور، نمایشنامه‌نویس و کارگردان درباره بازپخش تله‌تئاترهای قدیمی از شبکه چهار سیما بیان کرد: همان اوایل دوران همه‌گیری کرونا که همه به دنبال راهکار بودند، من در این‌باره صحبت کردم. طبیعی است که یکی از وظایف قطعی صداوسیما توجه به تئاتر است و مسبوق به سابقه هم هست. از دوره‌ای که تلویزیون را بخش خصوصی اداره می‌کرد ابتدا یک‌بار در هفته و سپس دو بار در هفته تئاتر حتی ضبط نشده و زنده به روی آنتن می‌رفت و ما سابقه‌اش را داریم.

استاد نمایش عروسکی عنوان کرد: زمانی‌که عباس جوانمرد سازمان تئاتری تلویزیون را تشکیل داد، پخش تئاتر از تلویزیون روال دائمی پیدا کرد و چقدر هم به مردم کمک کرد. شما تصور کنید که "گاو" و "هالو" به‌عنوان آثار شاخص دراماتیک ما ابتدا در تلویزیون معرفی شدند و بعد تبدیل به فیلم شدند. حتی هنرمندان ما، عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، جعفر والی، رکن‌الدین خسروی، آقای دیلمقانی و خود عباس جوانمرد و بسیاری دیگر از هنرمندان تئاتر به مدد همین برنامه در سراسر کشور شناخته شدند. در حالی‌که همیشه تئاتر این‌طور بوده که یک ظرفیت محدودی دارد و تله‌تئاتر هم برای خانواده تئاتر و هم برای تماشاگران نجات‌بخش است. 

بهروز غریب‌پور تأکید کرد: شبکه‌های تلویزیونی مختلف دنیا بلافاصله پس از پاندمی کرونا تله‌تئاترهایشان را پخش کردند. گنجینه‌های خودشان را به روی مخاطبان باز کردند و میلیون‌ها نفر این آثار را دیدند. هم در حوزه موسیقی و هم در حوزه تئاتر این اتفاق افتاد. من نمی‌دانم لجاجت سیمای جمهوری اسلامی با تئاتر چه زمانی به پایان می‌رسد، اما به هر حال پخش تله‌تئاتر در کشور ما نزدیک 60 تا 70 سال سابقه دارد. بنابراین پخش تله‌تئاتر قطعاً از نظر اقتصادی به خانواده تئاتر کمک می‌کند و برای مخاطبینی که عادت داشتند ماهی یک‌دفعه یک تئاتر ببینند هم اتفاق خوبی خواهد بود. راه‌ها مسدود نیست بلکه مدیران در انسداد این راه‌ها بسیار موثرند. این‌که نفع‌شان چیست من نمی‌دانم.

این کارگردان در پاسخ به این سوال که به حمید شاه‌آبادی، معاون سیما که قبلاً در عرصه معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت داشته است چه پیشنهادی دارد، اظهار داشت: آقای شاه‌آبادی مطلقاً با این فضا ناآشنا نیستند. ایشان به‌عنوان معاون هنری سابق، خانواده تئاتر و معضلات و گرفتاری‌های خانواده تئاتر را می‌شناسد. مرکز هنرهای نمایشی در رابطه با بودجه و مشکلات مالی تئاتر، بارها از ایشان کمک خواسته است. بنابراین از آقای شاه‌آبادی توقع می‌رود که در این رابطه آستین بالا بزند و این مشکل را حل کند.

غریب‌پور با تأکید بر این‌که پخش تله‌تئاتر جز کم مشکل‌ترین برنامه‌ها است، افزود: من فکر می‌کنم که تله‌تئاتر از گزارشات تخلفات مالی باشگاه‌های ورزشی، به خصوص باشگاه‌هایی که تیم‌های فوتبال دارند، ضرر و زیانش خیلی کمتر است. آدم وقتی برنامه "فوتبال برتر" را می‌بیند آنقدر که آدم‌ها همدیگر را به دزدی کردن، عقد قراردادهای غیراصولی و پرداخت میلیون‌ها دلار از جیب مردم به مربیان شکست‌خورده خارجی متهم می‌کنند، همه از همدیگر بیزار می‌شوند.

وی ادامه داد: من فکر می‌کنم که اندیشه تئاتری یک هزارم این ضررها را که ندارد هیچ، وقتی شما یک اثر هنری را می‌بینید لذت می‌برید. غالباً هیچ نمایشنامه‌ای در دنیا نیست که حاوی یک اندیشه ولو ضعیف هم نباشد. بنابراین از آقای شاه‌آبادی و از دستگاه عریض و طویل تلویزیون توقع می‌رود که به تئاتر و هنر توجه کنند.

بهروز غریب‌پور خاطر نشان کرد: یک چیز دردناک‌تر وجود دارد. من سال 1358 دو اثر را به صورت تله‌تئاتر کار کردم. "حضور در آیینه‌ پریشان" و "تف" که جا داشت به مناسبت فوت آقای پورحسینی تله‌تئاتر "تف" پخش می‌شد، اما من به هر شخصی التماس کردم حتی یک نسخه از این تله‌تئاتر را به خود من به‌عنوان نویسنده، طراح و کارگردان کار نمی‌دهند. من نمی‌دانم که این آرشیو را برای چه زمانی می‌خواهند. من می‌گویم اگر نمی‌خواهید تولید جدید داشته باشید به سراغ آثاری بروید که در گنجینه صداوسیما وجود دارد.

این استاد نمایش عروسکی گفت: حتی یک سری نمایشنامه‌های رادیویی وجود دارد که با یک بازنگری می‌توانند به‌عنوان آثار ماندگار پخش شوند. نمایش‌های رادیویی یک دوره طلایی داشت که واقعاً هم بازیگران خیلی خوبی داشت و هم متن‌های خیلی خوبی اجرا می‌شد. در مورد این کارها دیگر مشکلی هم وجود ندارد. اگر این‌ها را پخش کنند یک نگاهی به گذشته است. ما الان یک شبکه رادیویی داریم که دائماً موسیقی پخش می‌کند. این شبکه می‌تواند نمایش‌های رادیویی هم پخش کند. چه اشکالی دارد؟ من فکر می‌کنم مسئولان عملاً با نوعی تاکتیک یا استراتژی دارند فاصله بین خودشان با هنرمندان را بیشتر می‌کنند.

بهروز غریب‌پور در جمع‌بندی سخنان خود گفت: اعتقاد من این است که تله‌تئاتر هم در دوران کرونا و هم پیش و پس از آن یک راه‌حل خوب بوده و مطمئناً راهگشا خواهد بود. من تصور می‌کنم که حرف‌های ما شنیده نمی‌شود و اگر شنیده هم شود با پوزخند از این حرف‌ها عبور می‌کنند. اصلاً اینجا قدرت و نظر کارشناسی کارکردی ندارد.