به گزارش ایرنا، روزنامه پولیتیکا چاپ بلگراد در آخرین شماره خود افزود: سازمان ملل، ۲۹ نوامبر را به عنوان روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین اعلام کرده است، اما تحقق رویای یک کشور مستقل حتی دورتر از چهار دهه پیش و در زمان اعلام این روز به منظور هبستگی با ملت فلسطین است .
بر اساس این گزارش، از زمان فاجعه «نکبت» (فاجعه‌ای که در سال برای۱۹۴۸ برای فلسطینیان در زمان ایجاد دولت اسرائیل و اولین شکست بزرگ اعراب در جنگ رخ داد) تغییرات کمی صورت گرفته است. هنگامی که سازمان ملل متحد روز جهانی همبستگی را در تقویم خود وارد کرد،رژیم اسرائیل کمتر از سه درصد قلمرو کرانه باختری را که در جنگ ۱۹۶۷ اشغال شده بود، در اختیار داشت.
نشریه صربستانی ادامه داد که «اسرائیل امروز کنترل ۴۳ درصد از قلمرو را در دست داشته و طی دهه‌های گذشته در آنجا ۱۲۸ محله یهودی‌نشین که در آن ۵۰۰ هزار نفر یهودی اسکان داده شده‌اند، ایجاد کرده است. به تازگی تصمیم گرفته شده تا یک هزار و ۲۵۷ واحد مسکونی در شهرک غفعات همتوس در بخش اشغالی بیت المقدس شرقی ساخته شود.»
روزنامه پولیتیکا صربستان یادآورشد که نخست وزیررژیم اسرائیل فقط برنامه‌های الحاق «قلمرو بانتوستان» را به تعویق انداخت، که در عمل می‌تواند راه حل صلح‌آمیز درگیری و ایجاد یک کشور مستقل فلسطین را از بین ببرد.هرکسی که امروز در مورد راه حل مبتنی بر اصل «دو کشور» صحبت کند بایستی گفت که یا با واقعیت‌های موجود آشنا نیست و یا اینکه واقعیت را نمی‌گوید.
« دولت راست‌گرای "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر رژیم اسرائیل مصمم است تا در مقابل چشم جهانیان مساله فلسطین را از دستور جلسه بین‌المللی خارج کند. دولت "دونالد ترامپ" که در پایان دوره خود قرار دارد، نتانیاهو را با هدایایی که تنها آرزوی آن را می‌توانست داشته باشد، پاداش داد و آن انتقال سفارت از تل‌آویو به بیت المقدس و به رسمیت شناختن حاکمیت تل آویو بر ارتفاعات جولان در سوریه است.»
روزنامه پولیتیکا صربستان نوشت که از آنجا که ترامپ افسانه واقع بینی آمریکا در میانجی گری را از بین برد، داستان برقراری صلح تنها به درخواست فلسطینیان برای دادن همه امتیازات ممکن محدود می‌شود و برای نتانیاهو هیچ درخواستی مطرح نشده است.
« روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین تقریباً با بی‌توجهی عمومی روبه رو شد و گذشت که البته تنها دلیل آن شیوع ویروس کرونا نبود. انعکاس سخنان مطرح شده و اهداف اعلام گردیده از سوی مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۷۷ و وتوهایی که آمریکا از آن زمان بارها و بارها برای جلوگیری از محکومیت رفتار اسرائیل استفاده کرده است، روز به روز ضعیف‌تر شنیده می‌شود.»
پولتیکا نوشت: رویه غارت زمین‌ها، مجازات جمعی، ساخت دیوارهای بلند، ساخت پست‌های نظامی، اسکان غیرقانونی یهودیان، تخریب خانه‌های فلسطینی‌ها مورد مجازات قرار نگرفته است. تاریخ معاصر فلسطین به یادبود سالگرد شوم «نکبت» محدود شده است. فلسطینی‌های تحت اشغال به شهروندان درجه دو تبدیل شده‌اند، اگرچه یک پنجم جمعیت ۲.۹ میلیون نفری رژیم اسرائیل را اعراب فلسطینی تشکیل می‌دهند. میلیون‌ها نفر فلسطینی در اردوگاه‌های شلوغ پناهجویان در کرانه باختری، نوار غزه و کشورهای همسایه پراکنده شده‌اند و در آنجا با تبعیض شغلی، تحصیلی و بهداشتی روبه رو هستند.
روزنامه صربستانی افزود که با این حال، فلسطینی‌ها از مبارزه برای کشورشان و حقوق خود، از جمله حق بازگشت به کشوری که در جریان«نکبت» از آنجا بیرون رانده شده‌اند، منصرف نمی‌شوند، حقی که بر اساس قطعنامه ۱۹۴ شورای امنیت سازمان ملل برای آنها تضمین شده است. این حق پیش‌شرط عضویت اسرائیل در سازمان ملل بود، اما هیچ گاه تحقق نیافت.
نظر شما