به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم سیاست ترور یکی از آخرین گزینه‌های محور غربی صهیونیستی برای مقابله با جریانهایی است که این محور قدرت مقابله از طریق جنگ نرم در برابر آنها را ندارد. تجربه تاریخی نشان می‌دهد که ترورها اصولا زمانی اتفاق می‌افتد که قدرتهای مداخله جو از تقابل با رویکرد استقلال‌طلبی کشورهای در حال توسعه ناکام مانده و نمی‌توانند بر اساس ابزارهای دیپلماتیک و سیاسی و حتی هژمونی جنگ نرم و مداخله غیر مستقیم به اهداف خود در کشورهای مذکور دست پیدا کنند.

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

نگاهی به پرونده‌های بین‌المللی ترورهای هسته‌ای صورت گرفته در کشورهای اسلامی طی حدود نیم قرن اخیر نشان می دهد سیاست ترور ارتباط مستقیمی با رویکردهای استقلال طلبانه حاکمیت کشورهای مذکور داشته است. در این مقاله سعی خواهیم کرد به ترورهای مهم صورت گرفته که سرنخ‌های روشنی از دست داشتن سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی(موساد) در آن مشاهده می شود، اشاره کنیم. ناگفته پیدا است که در این مقاله به مهم‌ترین چهره‌های علمی جهان یا ترورهایی پرداخته شده که دلایل روشنی از دست داشتن سرویس اطلاعاتی غرب و اسرائیل در آن به دست آمده است و شامل تمامی اقدامات مخرب صورت گرفته در این زمینه نیست.

نکته دیگری که ذکر آن ضروری به نظر می رسد این است که سیاست ترور به ویژه طی چند هفته گذشته و ماه‌های آینده تطابق دراماتیکی با رویکردهای راهبردی آمریکایی صهیونیستی و شرایط و اوضاع سیاسی منطقه و جهان پیدا کرده است. امپریالیسم آمریکا و ارتجاع عربی صهیونیستی در منطقه با توجه به تحولات جهانی معتقدند که تحقق حداکثری منافع این محور طی دو ماه آینده در گروی شتاب بخشیدن به برنامه‌هایی است که جدول زمانی آنها شاید تا یکی دو سال آینده طراحی شده بود. این در حالی است که پیشروی محور مقاومت در تحقق اهداف منطقه‌ای و تغییر موازنه‌های موجود به نفع آن در حوزه‌های مختلف کاملا مشهود است.

زمزمه‌هایی که اخیرا در خصوص جنگ طلبی آمریکا در منطقه شنیده می‌شد را نیز می‌شود در این راستا ارزیابی کرد، با این وجود آگاهان به مسائل ژئوپلتیک و نظامی اعتقاد دارند که این رویکرد بیش از اینکه یک طراحی راهبردی باشد، یک جریان تبلیغاتی است. لذا ترور آقای محسن فخری زاده دانشمند هسته‌ای ایران را می‌توان نمودی از به کارگیری تمامی توان نظامی و اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل و بروز خشم آنها نسبت به تحولات ماه‌های اخیر در منطقه ارزیابی کرد. اتفاقی که در گذشته نیز ثابت کرده است که گرچه می‌تواند به صورت محدود در روند شتابان فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان تاثیرگذار باشد، اما نمی‌تواند این روند را متوقف کند.

رمال حسن رمال

رمال حسن رمال یکی از دانشمندان هسته ای جهان عرب از کشور لبنان است، وی در زمینه فیزیک مواد فعالیت کرده و بر اساس نوشته مجله فرانسوی لوپوئن یکی از مفاخر مراکز علمی پاریس از میان صد شخصیت برتر این کشور در قرن بیست و یکم بوده است، مرگ این دانشمند هسته‌ای لبنانی نیز مانند بسیاری از هم قطارانش در شرایطی مبهم صورت گرفت، او به همراه یکی دیگر از دانشمندان فیزیک به نام دکتر حسن کامل صباح کشته شد.

رمال در 30 سپتامبر سال 1951 در بلدة الدویر به دنیا آمد، علوم ابتدایی را در دانشکده العاملیه فرا گرفت، وی در سال 1973 مدرک خود را در رشته ریاضیات محض دریافت کرد و بعد از آن نیز در رشته های ریاضی کاربردی و فیزیک مطالعات خود را ادامه داد، او سرانجام دکترای رشته فیزیک را در سال 1981 دریافت کرد و به عنوان استاد و پژوهشگر در دانشگاه های پنسیلوانیا و هابکینز و شریروک در ایالات متحده و کانادا مشغول به کار شد.

دکتر رمال به عنوان کوچکترین دانشمند نسل خود در سطح جهان شناخته شد، این موضوع را مجله علوم و مطالعات آمریکا در سال 1984 اعلام کرد، وی همچنین مدال برنز مرکز ملی مطالعات فرانسه را در سال 1984 دریافت کرد و در سال 1988 مدال نقره همین مرکز را به خود اختصاص داد. در سال 1989 مجله لبون فرانسه او را به عنوان یکی از صد شخصیت برتر فرانسوی که برای تغییر چهره فرانسه در آستانه سال 2000 آماده هستند، معرفی کرد. وی بیش از 120 مقاله علمی دارد.

عربستان

عادل الشویخ

عادل الشویخ دانشمند عربستانی فیزیک هسته ای و کارشناس مطالعات مربوط به نور بود، او در دانشگاه بغداد و دانشگاه استون در بیرمنگام تحصیل کرده و بعد از پایان تحصیلات خود به عنوان استاد دانشگاه به عربستان سعودی و امارات بازگشت تا حاصل مطالعات علمی خود را در اختیار کشورش قرار دهد، وی اما در شرایط مبهمی در سال 1993 در ترکیه جان خود را از دست داد.

الشویخ به همراه تعداد دیگری از دانشمندان عرب، آکادمی عرب مطالعات معاصر را برای پیگیری آخرین دستاوردهای علمی در زمینه های مختلف تشکیل داد و سعی کرد تا دستاوردهای علمی غرب را به کشورهای عربی منتقل کند، مقر این سازمان در شهر منچستر انگلیس بود و عبدالله الشویخ ریاست آن را بر عهده داشت.

وی نیز در یک سانحه تصادف که بسیاری آن را ساختگی می دانستند، در یکی از مناطق کرد نشین ترکیه جان خود را از دست داد.

عراق

مداخلات آمریکا و رژیم صهیونیستی برای جلوگیری از توسعه فعالیت های هسته‌ای عراق قدمتی طولانی دارد، فرانسه در سال 1967 برای فروش و انتقال دو راکتور اتمی به بغداد با عراق قراردادی به امضا رساند. اما اسرائیلی‌ها زمانی که از این موضوع اطلاع یافتند، توسط عناصر خود در فرانسه، در بندر «تولون» اقدام به خرابکاری در این راکتورها کردند و به این ترتیب، موضوع عملا منتفی ‌شد.

عراق یکی از کشورهایی است که عملیات حذف دانشمندان هسته‌ای و سایر دانشمندان آن از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی با شدت بیشتری دنبال می شود، این کشور که به ویژه در سایه توجهات رژیم سابق بعث توان خود را در زمینه فناوریهای هسته‌ای بالا برده بود، با اشغال از سوی آمریکا به میدان خوبی برای تامین منافع رژیم صهیونیستی تبدیل شد، آمریکا و غرب نیز در این میان سعی کردند تا جاییکه می توانند استادان دانشگاه و دانشمندان هسته ای این کشورها را جذب خود کنند و هنگامی که در این کار ناموفق بودند، به ترور آنها اقدام می کردند. در حقیقت دانشمندان عراقی مجبور بودند بین کار در فلسطین اشغالی و آمریکا یا مرگ یکی را انتخاب کنند.

روزنامه عراقی البینة الجدیدة در گزارشی اعلام کرد که بر اساس گزارشی که وزارت خارجه آمریکا آماده کرده و آن را در دوران ریاست جمهوری جرج بوش رئیس جمهور سابق این کشور به وی داده است، در زمان انتشار این گزارش بیش از 350 دانشمند هسته‌ای عراق و بیش از 200 استاد دانشگاه در تمامی حوزه ها از سوی موساد هدف ترور قرا گرفته و جان خود را از دست داده اند.

بر اساس این گزارش، موساد و گروه های کماندویی رژیم صهیونیست با موافقت دولت آمریکا این عملیات را در بیش از یک سال در عراق انجام داده اند. این گزارش تاکید کرده بود که بیش از هزار دانشمند عراقی در فهرست سیاه ترور رژیم صهیونیستی قرار داشته اند و برخی از انفجارها و ناامنی های عراق ناشی از کشتار همین دانشمندان و با هدف از بین بردن آنها صورت گرفته است.

هفته نامه المشاهد السیاسی نیز با اشاره به طرح های ترور دانشمندان عراقی نوشت که این طرح ها از سه طرف اجرا می شد، اولین گروه سازمان جاسوسی موساد بود، گروه دوم سازمان جاسوسی مرکزی آمریکا بود و از سی دیگر برخی گروه های عراقی وابسته به خارج نیز در راستای منافع غرب این ترورها را انجام می دادند.

این گزارش با اشاره به تیم ترور صهیونیستی در عراق نوشت که گروهی متشکل از 150 نیروی کماندویی اسرائیل با هدف ترور دانشمندان هسته ای عراق وارد این کشور شدند. یک ژنرال فرانسوی در این زمینه می گوید که برنامه های ترور به صورت مشترک از سوی اسرائیل و آمریکا طراحی می شد، او می گوید که اطلاعات دقیقی در اینباره دارد و آمریکایی ها و اسرائیلی ها به دنبال از بین بردن تمام دانشمندانی بودند که در زمینه تکنولوژی موشکی عراق و فعالیت های هسته ای این کشور اطلاعات و علم داشتند. بیش از 3500 عراقی در این لیست قرار داشتند.

این گزارش تاکید کرد که این توطئه سعی داشت با تخریب زیرساخت های علمی عراق، حرکت علمی آن را به عقب بیندازد، در همین راستا آنها 70 درصد از آزمایشگاه ها و تجهیزات دانشگاه ها و مراکز علمی پژوهشی را تخریب کردند. در میان دانشگاه ها نیز اساتید ترور شده بیشتر مربوط به دانشگاه های بغداد، بصره، المستنصریه، موصل، الأنبار و تکریت بودند.

نیروهای موساد همزمان با ورود اشغالگران به عراق وارد این کشور شده و با همکاری سازمان جاسوسی این کشور و برخی سیاستمداران عراقی نقاط حساس و امنیتی این کشور را در اختیار گرفتند، آنها تجهیزاتی که می توانستند را از این کشور خارج کرده و به سرزمین های اشغالی بردند، پرونده های امنیتی و صنایع نظامی این کشور را نیز به صورت کامل در اختیار خود گرفتند. بقیه تجهیزات وابزار آلات نظامی و تاسیسات هسته ای که امکان انتقال آنها نبود نیز در داخل خاک عراق تخریب و منهدم شد. شرکت های ابن سینا، المثنی، الرشید، الیرموک، و القعقاع و تاسیسات حطین واقع در جنوب غربی بغداد تنها بخشی از این زیرساخت ها بود.

تعداد زیادی از دانشمندان هسته ای و موشکی عراق در سایه همین فعالیت ها در طول اشغال عراق جان خود را از دست دادند، در این میان می توان از افراد شاخصی چون دکتر مجید حسین علی نام برد، وی در دانکشده علوم پایه دانشگاه بغداد کار می کرد و متخصص در زمینه مطالعات فیزیک هسته ای بود، وی در سال 2004 یعنی یک سال بعد از اشغال عراق به جرم داشتن اطلاعات بالا از علوم هسته‌ای کشته شد.

دکتر علی حسین کامل از دانشگاه بغداد از دیگر افرادی بود که از دانشگاه بغداد و بخش فیزیک این دانشگاه کشته شد. دکتر محمد تقی حسین الطالقانی دکترای فیزیک هسته ای از دیگر قربانیان ترورهای خاموش موساد و سیا در عراق بود، البته دانشگاه های دیگر نیز از این موضوع بی بهره نماندند، دکتر طالب ابراهیم الظاهر از دانشکده علوم دانشگاه دیاله که در زمینه فیزیک هسته ای تخصص داشت، در سال 2005 در شهر بعقوبه ترور شد. دکتر ماجد الجنابی از دیگر دانشمندان هسته‌ای عراق بود که برای اولین بار در این کشور با انفجار از طریق دستگاه کنترل از راه دور کشته شد، پیش از وی دانشمندان و متفکران عراقی با شلیک مستقیم گلوله هدف قرار می گرفتند. دکتر حسین یاسین یکی دیگر از دانشمندان هسته ای عراق بود که از سوی اشغالگران و مزدوارن موساد در عراق هدف حمله تروریستی قرار گرفته و جان خود را از دست داد.

سوریه

سوریه یکی دیگر از کشورهایی است که از سوی استعمار غرب هدف حمله و کشتار دانشمندان خود قرار گرفته است، این حملات گرچه پیشتر به صورت مقطعی دنبال شده، اما با آغاز بحران و ناامنی در این کشور روند رو به رشدی به خود گرفته و فعالیت های منظم و فشرده‌ای برای از بین بردن مغزهای متفکر سوریه در دست انجام است. البته قبل از بحران سوریه نیز تلاش هایی در این راه صورت گرفته بود، رژیم صهیونیستی بدون اثبات تسلیحاتی بودن فعالیت هسته‌ای سوریه،‌ در سال 2007 به تاسیسات واقع در صحرای «دیرالزور» سوریه حمله هوایی کرد و مراکز تازه تاسیس این کشور را کاملا تخریب کرد. صهیونیست‌ها به همین اندازه نیز بسنده نکردند و سال 2008 سرتیپ محمد سلیمان، یکی از بارزترین چهره‌های نظامی و امنیتی سوریه را که مسئول اداره پروژه اتمی سوریه در دیرالزور بود،‌ ترور کردند.

روزنامه السفیر لبنان در مقاله ای با اشاربه هدف قرار گرفتن دانشمندان سوری در یک و نیم سال گذشته تاکید می کند که بسیاری از این افراد شخصیت های مطرح علمی به ویژه در رشته های مرتبط با انرژی هسته ای بوده اند. از میان این افراد میتوان به اوس عبدالکریم خلیل و نائل الدخیل از بخش مهندسی شیمی و مهندس نبیل ابراهیم زغیب اشاره کرد که مغز متفکر برنامه موشکی سوریه بوده است.

آمریکا و رژیم صهیونیستی با تکرار سناریوی عراق در سوریه می خواهند حتی در صورت پیروزی بشار اسد بر مداخله های غربی در این کشور، گام های توسعه ای آن را سالها به تأخیر بیندازند، از سوی دیگر آنها با این جنایات انگشت اتهام را به سوی دولت سوریه نشانه می روند و این جنایت ها را طوری مرتکب می شوند تا شاید بتوانند دولت را مسئول این ترورها معرفی کنند، به عنوان مثال اوس عبدالکریم در نزدیکی یک ایستگاه ایست و بازرسی ترور شد، نبیل زغیب نیز در یکی از امن ترین مناطق دمشق ترور شد که شبه نظامیان ارتش آزاد هیچ عملیاتی را در آن انجام نداده بودند. اوس عبدالکریم خلیل متخصص علوم هسته ای و قائم مقام دانشگاه بعث در حمص بود، او در حالی ترور شد که می خواست همسرش را به محل کارش برساند، آنها سعی کردند از این حمله جان سالم به در برند، اما اصابت یک گلوله به گردن وی باعث مرگش شد.

انتهای پیام/