آزاده نامداری با انتشار این عکس نوشت:

«تولد،به دنیا آمدن هدیه ای بود که پدر ومادرم به من دادند تا ببینم،بشنوم،تا اوج بگیرم و حتی زمین بخورم سر زانوهایم زخمی شود.

من هم عصر انسان های بزرکی شدم،من شعر های سایه را بلعیدم و با شجریان زندگی کردم،فروغ و قیصر خواندم،ویاد کرفتم زندگی چیزی نیست جز بخشش ومهربانی.

پ.ن.باور کنید امسال تنها شوق گندم مارا به داشتن تولد واداشت بس که مهربان است این دانه ی گندمم.

۹/۹/۹۹بماند به یادگار»