به گزارش «فرهیختگان»، با علیرضا ناجی، رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح دانشوری که خود هنوز مبتلا به کروناست و روزهای پایانی درمان را پشت‌سر می‌گذارد، گفت‌وگویی انجام دادیم.
با کاهش موارد مرگ‌ومیر ذوق‌زده نشویم
او در ارتباط با راه آمده در مسیر کنترل کرونا و چالش‌های پیش‌رو به «فرهیختگان» گفت: «اگر بخواهیم پیش‌تر از این بدان نگاه کنیم همه تصمیم‌گیری‌های خود را در برنامه‌های کنترل اپیدمی براساس آمارهایی انجام می‌دهیم که روزانه به دست ما می‌رسد. درحال حاضر حدودا 14هزار نفر موارد مثبت روزانه کرونا در کشور ماست. با محدودیتی که این مدت اجرایی کردند با تمام کاستی‌هایی که وجود دارد، شخصا انتظار ندارم این موارد را به‌سرعت به‌صورت کاهشی ببینیم، چون در هر صورت مدت طولانی است که هر روز تعداد موارد مثبت جدید ما همچنان رو به افزایش و سطح بالاست و این انتظار اشتباهی است. تعداد مرگ‌ومیر هم اگر به مقدار اندکی کاهش پیدا می‌کند نباید ذوق‌زده شویم. هرچقدر تعداد ورودی‌ها و موارد مثبت روزانه همچنان پابرجا بماند به همان نسبت دچار بیماری‌های خفیف هستند و می‌توانند دچار بیماری متوسط رو به وخیم شوند و احتیاج به بستری شدن داشته باشند و به همان نسبت مرگ‌ومیر وجود دارد. تا آن عدد ورودی‌ها را کم نکنیم نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که با اجرای یک هفته محدودیت شاهد کاهش مبتلایان و مرگ‌ومیر باشیم. به نظر من نتیجه‌گیری درخصوص تاثیر محدودیت‌ها زود است. باید این را ادامه دهیم. هر روز به‌صورت بسیار جدی باید دیتاهایی را که به دست می‌آوریم، بررسی کنیم. به نظر من در مکانی که من کار می‌کنم ممکن است یکی، دو روز روند کاهش را شاهد باشیم یا درمانگاه‌ها خلوت شوند چون محدودیت‌ها اجرایی شده، ولی فکر نکنم تاثیر محدودیت‌ها اینچنین باشد. نباید هیجان‌زده درباره اطلاعاتی که به دست ما می‌رسد، اظهارنظر کنیم. معیار اصلی این است که برنامه‌های کنترلی را تا اندازه‌ای باید ادامه دهیم تا بتوانیم روزانه 14هزار نفر را کاهش دهیم و به اعداد بسیار پایین‌تر برسانیم.»
معیار اصلی کاهش موارد ابتلاست نه مرگ‌ومیر
ناجی ادامه داد: «سوال بعدی این است که حالا دو هفته محدودیت‌ها را هم اجرا کردیم، نتیجه‌بخش هم بود، بعد از آن باید چه کنیم؟ اجرا کردن محدودیت منوط به این است که به نتایج درستی که می‌خواهیم دست یابیم و حفظ کنیم که آن هم کمترین میزان مبتلایان و مرگ‌ومیر است. عدد مرگ‌ومیر ما ناشی از تعداد موارد روزانه مثبتی است که می‌توانیم هر روز شناسایی کنیم. به نسبت آن تعدادی از افراد به سمت حالت وخیم بیماری می‌روند و متاسفانه جان خود را از دست می‌دهند. به نظر من معیار اصلی و کلیدی ما کاهش شناسایی موارد مبتلایان جدید است، موارد ابتلا باید کاهش یابد و این کار با برنامه‌های کنترلی محقق می‌شود. باید این برنامه‌ها بسیار سنگین‌تر صورت گیرد. این در دست افرادی است که در رده‌های بالای مدیریتی - با توجه به محدودیت‌هایی که دارند- تصمیم می‌گیرند. مطلب دیگر اینکه قرار شد در هفته دوم محدودیت‌ها را بیشتر کنیم، منتها تصمیم‌گیری بر دوش کارفرماست! این چطور تصمیمی است؟ باید دستورالعمل‌های ما بسیار مشخص‌تر باشد تا چه کسانی بیایند و چه کسانی نیایند. این واقعیت است که باید تراکم را بشکنیم تا بتوانیم کنترل انتقال بیماری را داشته باشیم. اگر قدری دستورالعمل‌های ما صریح‌تر و دقیق‌تر باشد شاید به نظر من موفقیت را بیشتر شاهد باشیم. من به‌شخصه با توجه به عددی که همچنان ادامه پیدا می‌کند، انتظار دارم محدودیت‌ها را جدی‌تر بگیریم که ان‌شاءالله بتوانیم سریع‌تر آن را کاهش دهیم. این محدودیت‌ها خوب است و ممکن است تاثیر نسبی خود را بگذارند، هرچند باید صبر کنیم و عددها را ببینیم.»
با این تعداد ابتلا باید در ایران روزانه 100هزار تست بگیرند
انجام تست‌های زیاد یکی از راهکارهای اصلی مواجهه فعال با بیماری کرونا و تحت‌کنترل درآوردن این بیماری است. این روش مدت کوتاهی است که البته با شدت و قدرت کمتری اجرایی شده است. ناجی در این رابطه و اثرگذاری این اقدام در کنترل شیوع کرونا به‌علاوه وضعیت آمار و اطلاعات در وزارت بهداشت بعد از رفتن ملک‌زاده گفت: «طبق معیارهایی که سازمان جهانی بهداشت دارد اگر روزی 13هزار نفر مبتلایان جدید داریم که قدری شیوع بالایی است، الان باید در ایران روزی 100هزار تست گرفته شود. اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم پوشش بسیار خوبی است. البته بازهم براساس معیارهایی است که الان داریم. ممکن است موارد بیشتر شود ولی اگر بتوانیم روزی 130هزار تا 400هزار تست انجام دهیم فوق‌العاده است، یعنی سیستمی را بسیج می‌کنیم و تست سریع انجام شود. این تست‌ها هم از شرکت‌های خارجی تهیه شده و هم شرکت‌های داخلی آن را تامین می‌کنند، با تمام محدودیت‌هایی که تست سریع آنتی‌ژنی دارد و می‌توانیم در این بیماری استفاده کنیم. در ارتباط با تغییر در رویه‌های آماری و اطلاعات موجود در وزارت بهداشت بعد از رفتن ملک‌زاده هم باید بگویم هنوز اطلاعات جدیدی ندیدیم. آنچه بیشتر درخصوص ملک‌زاده مورد اعتراض قرار گرفته بود این بود که معتقد بود تعدادی از افراد در جامعه به کرونا مبتلا شده‌اند که قدری مورد اشکال برای همه ما بود که این عدد از کجا آمده است. با ابزار و جمعیتی که استفاده کردند تخمین‌ها مشخص نیست. این جدای آماری است که من الان بیان می‌کنم، اینکه تعداد روزانه مثبت ما چقدر است، به‌خاطر تجمیع دیتاهایی که در ایران باید صورت گیرد عدد واقعی به دست ما نرسیده است، چون آمار بخش خصوصی را نداریم. اعلام شده دیتاهای آنها را دریافت کنند. حتی در بخش‌های دولتی درخصوص موارد سرپایی هم هنوز اطلاعاتی ارائه نمی‌شود. به همین خاطر می‌گوییم این آمار می‌تواند بیشتر باشد. این امر با چیزی که ملک‌زاده عنوان کرد متفاوت است. در آنجا اعتراض به این بود که اگر چنین اعدادی را داریم چرا باید این‌طور تصور شود که الان 35 میلیون نفر گرفته‌اند و ایمنی خود را داریم و این مسیر را باید ادامه دهیم. درصورتی که این درست نیست. اگر پژوهشی در این زمینه انجام می‌دهیم انتظار داریم این پژوهش روی سلامت ما تاثیر بگذارد و در این زمینه تصمیم‌گیری شود. این درست نیست که عوارض را در نظر نگیریم که مردم با همین عدد چقدر رنجور شدند و فشار به سیستم درمانی وارد شده و چرا باید اجازه دهیم این اتفاق بیفتد؟ ما این کارها را می‌کنیم که جلوی این اتفاق را بگیریم. درکنار اینکه مشخص است ایمنی گله‌ای برای کووید درست نیست و تمام دنیا غیرعملی بودن و نادرست بودن آن را تایید کرده‌اند.»
با ملک‌زاده مشکلی نداشتیم مساله سیستمی بود که در پیش گرفتند
رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح‌دانشوری ادامه داد: «درمورد ملک‌زاده بیشترین چیزی که می‌توانم بیان کنم و مورد اعتراض من هست و بوده، مساله ایمنی گله‌ای است. منظور سیستم فکری‌ای است که راه افتاد. شاید خواسته یا ناخواسته به این سمت رفتند ولی ظاهرا مشخص است معیارهایی را به صورت اشتباه بین خود به دست آوردند و در طولانی‌مدت این اپیدمی را حتمی دانستند و این اطلاعات اشتباه بود، تصمیم و ابزار آن هم اشتباه بود و شاید جمعیت و ابزاری که تخمین می‌زدند هم درست نبوده است. این مساله جدایی است و مورد اعتراض همه است، اصلا سیاست مناسبی نیست. با همین اعدادی که داریم باید ظرفیت تست‌های خود را بالا ببریم و اگر بخواهیم اپیدمی را کنترل کنیم باید تست‌های بسیار زیاد و مکرر انجام شود که درحال حاضر بهترین سیاست به‌خاطر ظرفیت‌هایی که وجود دارد تست‌های سریع است. علی‌رغم اینکه محدودیت‌های زیادی وجود دارد ولی به سیستم ما کمک بسیاری می‌کند. درنهایت و به‌عنوان جمع‌بندی باید بگویم یک هفته است که محدودیت را اجرا می‌کنیم، اما موارد ورودی تست‌های مثبت روزانه کاهش چندانی نداشته، پس نشان می‌دهد این خیلی خوب نیست. ورودی روزانه افراد، بستری شدن و مرگ‌ومیر آنها اعدادی است که در دسترس ماست. تا سرمنشا را کم نکنیم موفق نخواهیم شد. این سرمنشا کم‌کردن کلیدش در محدودیت ایجاد کردن در رفت و آمد است که بیماری منتقل نشود، در افزایش تست‌هاست که این برنامه‌ریزی اجرایی می‌شود. برای اینکه تست‌ها انجام شود نمی‌توان خلق‌الساعه انتظار اجرایی شدن آن را داشت. کار آزمایشی کار سیستماتیک است و نیاز به پول و امکانات دارد که مطمئنا در وزارتخانه دنبال می‌شود. ممکن است اشکالاتی وجود داشته باشد اما این انجام می‌شود. باید غربالگری را افزایش دهیم، موارد را شناسایی کنیم، مواردی که در تماس با موارد مثبت بودند را شناسایی کنیم، قرنطینه، ایزولاسیون و درمان انجام شود. درنهایت در طولانی‌مدت باید معیارها را بسنجیم و بررسی کنیم این برنامه‌های محدودسازی را تا چه زمانی ادامه دهیم. اینها اعدادی هستند که می‌تواند کمک کند محدودیت‌ها را ادامه دهیم یا بدتر کنیم یا منطقی کاهش دهیم.»
اخبار مرتبط:
نظر شما