لیلا میررضایی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به این‌که ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که کودکان طلاق بسیار در اجتماع اهمیت دارند، اظهار کرد: یکی‌از نشانه‌های جامعه پویا و درحال جنبش این است که از کسانی که بیرون از مسیر اصلی اجتماع قرار گرفته‌اند قدردانی می‌کند تا شاید با این کار تغییر جهت داده و به مسیر اصلی برگردند.

وی با اشاره به این‌که طلاق بخشی ضروری در دنیای ماست، عنوان کرد: ما زندگی کوتاهی را در این سیاره تجربه می‌کنیم و هر مرد و زنی باید فرصت یافتن آرامش و امتیاز دوست داشته شدن را یه دست آورد، هیچ چیز ترسناک‌تر و بدتر از آن نیست که در جایی زندگی کنی که دوستت نداشته باشند.

میررضایی افزود: زوج‌ها در صورت وجود اختلاف یا رنجی غیرقابل درمان باید از یکدیگر طلاق بگیرند، مشاهده این امر که والدین خوشبختی را برمی‌گزینند می‌تواند برای فرزندان نیز سودمند باشد و والدین برای فرزندان طلاق به الگوهایی تبدیل شوند تا بفهمند زندگی ارزشمند بوده و ما زندانی روابط زناشویی نیستیم.

این روانشناس عنوان کرد: مشکل اینجاست که درست در همان اوایل دوره طلاق، زن و مرد در جایی قرار می‌گیرند که من آن‌را جزیره طلاق می‌نامم، جایی‌که قوانین سابق دیگر اعمال نمی‌شوند و آن‌ها دقیقا هنگامی که باید والدینی نمونه و عالی باشند، پسرفت می‌کنند و فرزندانشان را که حالا فرزندان طلاق محسوب می‌شوند همراه خود به عقب می‌کشانند و در مهیا کردن احتیاجاتشان بازمی‌مانند.

وی افزود: احساسات تعدادی از همین والدین را در نظر بگیرید، بعضی‌ها احساس تنها بودن دارند، بعضی‌ها حرص اموال خود را می‌خورند درحالی که بعضی دیگر دیوانه‌وار قرار می‌گذارند و از روابط جدید لذت می‌برند.

میررضایی بیان کرد: با وجود همه سختی‌ها، هنوز هم شما باید یک کودک طلاق را بزرگ کنید و اگر در طول این پروسه دچار اشتباه شوید جای تعجب ندارد، با وجود تمام این تغییرات شما باید فرزندان خود را آگاهانه و منطقی تربیت کنید.

این روانشناس با اشاره به این‌که معمولاً کودکان با طلاق پدر و مادر وارد یک چرخه دیگر در زندگی خود می‌شوند، عنوان کرد: هر کودک بسته به سن، شخصیت و تماس مداوم و یا عدم ارتباطش با هر دو والد، طلاق را با روش‌های مختلف تجربه می‌کند.

وی افزود: اکثر بچه‌ها فازهایی مانند انکار را طی طلاق و دوره زمانی حدود یک سال بلافاصله پس از آن تجربه می‌کنند، هر کودک بیان خود را از این مراحل یا مراحل کمی متفاوت می‌کند، اما واکنش‌های معمولی شامل تغییرات احساسی و رفتاری می‌شود که ممکن است برای والدین نگران‌کننده و حتی مشکل‌ساز باشد.

میررضایی تصریح کرد: کودکان به دلایل مختلف در حین طلاق دچار خشم می‌شوند که ازجمله آن‌ها می‌توان به خشم به خاطر خود، به خاطر والدین برای ترک خانه، برای ترک یکدیگر، تغییرات زندگی‌شان، مجبور شدن برای جابه‌جایی بین خانه‌های پدر و مادر، به‌دلیل عدم کنترل زندگی‌شان و احساس رد یا رهاشدگی اشاره کرد.

این روانشناس بیان کرد: کودکان در طلاق اضطراب خوئد را بیشتر در عمل نشان می‌دهند تا این‌که بر زبان بیاورند.

وی ادامه داد: اکثر کودکان در این مرحله ممکن است با پدر و مادر و یا حتی یک قدرت بالاتر، بحث کنند تا خانواده را مجدداً کنار هم جمع کنند، آن‌ها همچنین ممکن است بین برادران و خواهران و یا بین سایر اعضای خانواده برای تشکیل مجدد خانواده بحث کنند.

میررضایی با اشاره به این‌که افسردگی کودکان در طلاق عادی است، افزود: ممکن است به نظر برسد که احساس، تواناییشان در دیدن چیزهای خوب، یا عشقشان به یک سرگرمی یا فعالیت خاص را از دست داده‌اند، بهترین راه تشویق بچه‌ها به درگیر و فعال ماندن و بر آینده متمرکز بودن است، هردوی والدین باید این اجازه را به فرزندشان بدهند که متوجه شود که علی‌رغم تغییر شرایط او هنوز هم دوست داشته می‌شود مراقبش خواهند بود و برای آن‌ها ارزشمند است حتی اگر پدر و مادر در خانه‌های جداگانه زندگی کنند.

انتهای پیام