به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اگرچه پاندمی کووید -۱۹ تبعات جبران‌ناپذیری از خود بر مراکز شهری بر جای گذاشته است، اما شهرها همچنان بخش‌هایی حیاتی و بسیار مهم از اکوسیستم جهانی بشر بحساب می‌آیند. در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد جمعیت جهان در شهرها سکونت دارند و در پی افزایش روزانه تعداد افراد مهاجر به شهرها، پیش‌بینی شده است تا سال سه میلیارد نفر دیگر نیز در شهرها سکونت پیدا کنند. با این حال واقعیتی که بدون شک باعث شگفتی همگان خواهد شد اینکه با وجود این همه جمعیت، شهرها بخش بسیار کوچکی از کره خاکی را اشغال کرده‌اند.
در روز جهانی شهرها که هر ساله در سی و یکم ماه اکتبر اتفاق می‌افتد موضوعات مختلفی در خصوص مشکلات شهری و استراتژی‌هایی برای بهبود زندگی شهرنشینی مورد بحث قرار می‌گیرد. موضوع روز جهانی شهرها در سال ۲۰۲۰ افزایش ارزش جوامع و شهرهاست که در آن از واقعیات مهمی در خصوص زندگی شهری و اهمیت شهرها برای انسان رونمایی خواهد شد.
تا سال ۲۰۰۷ جمعیت انسان‌ها در مناطق روستایی بسیار بیشتر از شهرنشینان بود و این در حالی است که امروزه بیش از ۵۵ درصد جمعیت جهان در شهرها سکونت دارند. محققان پیش‌بینی کرده‌اند که با وجود افزایش روزانه شهرنشینان، تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۶۸ درصد مردم در شهرها سکونت خواهند داشت و مناطق شهری آفریقا و آسیا بیشترین افزایش جمعیت را تجربه خواهند کرد.
از سوی دیگر تا سال ۲۰۳۵ جاکارتا در کشور اندونزی بیشترین جمعیت شهرنشینی را به خود اختصاص خواهد داد و پس از آن شهرهای توکیو در ژاپن، چونگ‌کینگ در چین، داکا در بنگلادش و شانگهای چین به ترتیب میزبان بیشترین جمعیت شهری خواهند بود. در واقع پنج کلانشهر نامبرده در مجموع بیش از ۱۶۵ میلیون نفر از شهرنشینان جهان را در خود جای خواهند داد و هر روز بر این تعداد نیز افزوده خواهد شد.
جالب است بدانید که با وجود این همه افزایش جمعیت، شهرها تنها یک درصد از سطح کره زمین را به خود اختصاص داده‌اند و اگرچه "مناطق شهری" می‌تواند به محله‌های ساخته شده مختلفی اشاره داشته باشد با این حال هنوز تعریف دقیقی از این اصطلاح در میان برنامه‌ریزان و مدیران شهری وجود ندارد. واقعیت دیگری که در مورد شهرها می‌تواند باعث شگفتی همگان شود اینکه بیش از ۷۰ درصد انتشارات گاز دی اکسید کربن جهان در شهرها اتفاق می‌افتد که بخش اعظم آن مربوط به حمل و نقل و مصرف انرژی ساختمان‌هاست.
چنانچه شهرها از سیستم‌های حمل و نقل عمومی مناسب برخوردار نباشد آنگاه مردم برای ترددهای خود به داخل و خارج شهر از خودروهای شخصی استفاده خواهند کرد. شرایط زمانی بدتر می‌شود که شهرنشینان در نزدیکی محل زندگی خود به امکاناتی نظیر فروشگاه‌ها و مراکز درمانی دسترسی نداشته باشند و برای رساندن خود به چنین مقصدهایی به جای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری مجبور باشند از وسایل حمل و نقل موتوری خود بهره گیرند. البته این مشکلات قابل بررسی است و مدیران شهری می‌توانند با به کارگیری استراتژی‌های کارآمد و طراحی‌های شهری بهتر، این چالش‌ها را به حداقل برسانند.
واقعیت مهمی که در روز جهانی شهرها ۲۰۲۰ آشکار خواهد شد، اینکه ۱۳۶ شهر بندری در سراسر جهان وجود دارد که هر یک جمعیتی بالای یک میلیون نفر را در خود جای داده است. جالب اینکه بیش از یک چهارم این جمعیت با لطمه‌های ناشی از سیل‌های ساحلی مواجه هستند و سالانه بسیاری از آن‌ها در پی چنین اتفاقاتی جان خود را از دست می‌دهند. تا ۵۰ سال آینده نیز تعداد افراد ساکن در مناطق ساحلی که در معرض خطرات ناشی از وقوع سیل هستند به بیش از ۱۵۰ میلیون نفر (در مقایسه با ۴۰ میلیون نفر کنونی) خواهد رسید.
سازمان ملل متحد در وبسایت روز جهانی شهرها نوشته است که مناطق شهری مکان‌هایی برای زندگی و کار به حساب می‌آید که البته می‌تواند چالش‌های اجتماعی زیادی را نیز در خود جای دهد. شهرنشینی امکان سهیم‌سازی اجتماعی، افزایش برابری، دسترسی به خدمات و فرصت‌های جدید و همچنین مشارکت مردمی در پیاده‌سازی پروژه‌های شهری را فراهم می‌آورد و از این طریق می‌تواند توسعه پایدار شهری را در پی داشته باشد.
نظر شما