وکیل قاضی حداد از مرگ موکلش بر اثر کرونا خبر داد.

محمد اصلانی، در گفتگو با ایسنا دراین‌باره گفته است که متأسفانه موکلم بر اثر ابتلا به کرونا در بیمارستان گاندی فوت کرد و به دلیل شیوع ویروس کرونا و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به خاک سپرده خواهد شد.

«قاضی حداد از طریق اسدالله لاجوردی به تیم دادستانی اوین پیوست و پس از مدتی دادیار زندان شد»، وی توسط سعید مرتضوی، دادستان تهران، به‌عنوان معاون امنیت دادستان تهران منصوب شد و عمدتا نام او در جریان پرونده فعالان سیاسی شنیده می‌شد؛ پرونده‌هایی مانند دستگیری اعضای جنبش آزادی ایرانیان و کنفدراسیون دانشجویان ایرانی که در این پرونده امیرعباس فخرآور و ارژنگ داوودی به زندان محکوم شدند.

به نوشته شرق، همچنین حداد قاضی رسیدگی‌کننده به اتهامات امیرفرشاد ابراهیمی، دبیر سابق سیاسی انصار حزب‌الله بود که به ۱۵ سال زندان محکوم شد و پس از آن از ایران گریخت. همچنین در پرونده دستگیری اعضای جنبش آزادی ایرانیان و کنفدراسیون دانشجویان ایرانی، فرهاد کهندانی به شش سال زندان محکوم شد. دستگیری اعضای دفتر تحکیم وحدت و دستگیری و محاکمه اعضای سندیکای شرکت واحد هم بر عهده قاضی حداد بود. او همچنین مسئول محاکمه حشمت الله طبرزدی، مدیرمسئول نشریه توقیف‌شده پیام دانشجو و محاکمه قاسم شعله‌سعدی، وکیل دادگستری بود.

شهرت اصلی قاضی حداد به پرونده کهریزک بازمی‌گردد که منجر به مرگ جوانان معترض به نتایج انتخابات و تعطیلی این بازداشتگاه و محاکمه قضات مسئول در این رابطه شد. مرتضوی، دادستان وقت تهران، حسن دهنوی (مشهور به قاضی حداد)، معاون امنیت وقت دادستان تهران و علی‌اکبر حیدری‌فر، دادیاری که دستور انتقال معترضان به بازداشتگاه کهریزک را صادر کرده بود، قضاتی هستند که با محکوم‌شدن در پرونده حوادث کهریزک از قضاوت معلق شدند. اکنون خبر مرگ قاضی حداد بر اثر کرونا منتشر شده است.

پرونده «قاضی حداد» مختومه شد

قاضی حداد همان حسن زارع‌دهنوی است. قاضی یزدی‌تباری که از دهه ۶۰ فعالیتش را در دستگاه قضایی شروع کرد و شاید مهم‌ترین و احتمالا جنجالی‌ترین نقاط کارنامه کاری‌اش به «پرونده‌های امنیتی» و حوادث پس از انتخابات ۸۸ مربوط باشد.

به نوشته اعتماد، نقش حسن زارع‌دهنوی به عنوان چهره‌ای قضایی که به «قاضی حداد» معروف بود در حوادث پس از انتخابات سال ۸۸ و آنگاه برجسته شد که در قامت همکار اصلی سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و در مقام معاون امنیت دادستانی تهران یکی از کسانی بود که در ماجرای پرونده بازداشتگاه کهریزک نامش سر زبان‌ها افتاد. در بازداشتگاه کهریزک تهران که مجرمان «خطرناک» در آن نگهداری می‌شدند، محسن روح‌الامینی، محمد کامرانی و امیر جوادی‌فر کشته شدند و در همان زمان گزارش‌هایی متعدد درباره بدرفتاری با زندانیان منتشر شد. درنهایت شکایت عبدالحسین روح‌الامینی، علی کامرانی و علی جوادی‌فر، پدران ۳ نفر از کشته‌شدگان بازداشتگاه کهریزک، اما باعث شد قاضی حداد به همراه سعید مرتضوی و علی‌اکبر حیدری‌فر (قاضی دادگاه انقلاب) از سمت خود برکنار شوند. شکایتی که به ویژه باتوجه به حضور روح‌الامینی، چهره نزدیک به محسن رضایی و البته نماینده این روز‌های تهران در جمع شاکیان منجر به تشکیل پرونده قضایی برای مرتضوی، حیدری‌فر و البته قاضی حداد شد و نفر آخر این فهرست سه نفره درحالی به اتهام «مشارکت غیرقانونی در بازداشت‌ها» به انفصال دایم از خدمات قضایی و ۵ سال انفصال از خدمات دولتی محکوم شد که در هیچ یک از جلسات دادگاه شرکت نکرد. او همچنین به واسطه قرار گرفتن در فهرست ۳۲ مقام ایرانی که سال ۹۰ از سوی اتحادیه اروپا مورد تحریم قرار گرفته و ضمن ممنوعیت‌شان از ورود به کشور‌های عضو این اتحادیه شاهد صدور دستور توقیف کلیه دارایی‌های‌شان در اروپا بودند، بار دیگر موردتوجه رسانه‌ها قرار گرفت.

هر چه بود، اما قاضی حداد هفتم آبان ماه جان خود را از دست داد و این موضوع با واکنش کنشگران سیاسی، مدنی و رسانه‌ای مواجه شد به‌ویژه وقتی محمد اصلانی، وکیل او در خبری درگذشت او را تایید کرد و از بیماری کرونا به عنوان علت مرگ به ایلنا خبر داد، واکنش‌ها به درگذشت فردی که به‌زعم این ناظران «زندگی‌های بسیاری را تحت تاثیر قرار داد» آغاز شد. فرید مدرسی، روزنامه‌نگار به عنوان یکی از ده‌ها نفری که به مرگ قاضی حداد واکنش نشان داده‌اند در توییتی نوشته که حداد در سال ۸۲ تنها به دلیل اینکه این روزنامه‌نگار، «وکیل» داشته برای او حکم بریده و خودش اعتراف کرده که «والا در پرونده‌ات چیزی نیست.» نکته قابل تامل درباره مرگ قاضی حداد، اما ابراز تاسف افرادی بود که پایان زندگی او را مانع رسیدگی دقیق‌تر به برخی پرونده‌هایی عنوان کردند که در زمان فعالیت او بعضا با ابهاماتی مواجه شده بود.