فریناز مقتدری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: هرکدام از شهرهای ما معماری بومی مختص به خودش را دارد، نوع معماری شامل نوع عملکردها، فرم فضا، نوع تراس‌ها، شکل چیدمان فضا، مصالح مورد استفاده، اندازه پنجره‌ها و جهت گیری ساختمان‌ها در هر شهری متفاوت است.

وی افزود: نوع معماری و عملکردها در شهرهای مختلف کشور از شهرهای جنوبی گرفته تا شهرهای کویری و مرکزی و شهرهای شمالی متفاوت است و هرکدام معماری بومی مخصوص به خود را دارند.

این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: خانه‌های شهرهای شمالی کشور به دلیل شدت بارش باران تراس‌های بزرگ و سقف داری دارد که نور ورودی و بارش باران را کنترل کنند.

مقتدری تصریح کرد: فرم ساختمان‌ها، مصالح مورد استفاده و نوع چیدمان عملکردها برای ساختمان‌ها از گذشته در شهرهای ما وجود داشته و ارزشمند بوده است و از آن به عنوان معماری بومی یا معماری بوم ساز یاد می‌شود.

وی عنوان کرد: زمانی که یک برنامه ریز به اقلیم، بستر و همه ویژگی‌های یک شهر توجه کند، معماری پایدارتری در شهرها خواهیم داشت، چنانچه از معماری بومی و مدل تهویه بومی در ساختمان‌های یک شهر استفاده شود، مقدار مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش فضا به شکل قابل توجهی پایین می‌آید.

این دکترای طراحی شهری تصریح کرد: اگر جهت گیری ساختمان بر اساس اقلیم و ویژگی‌های مختص آن منطقه و اندازه بازشوها با توجه به اقلیم آن منطقه طراحی شود، علاوه بر اینکه به نوعی پایداری عملکردی می‌رسیم، پایداری اقلیمی نیز محقق می‌شود.

مقتدری با اشاره به اینکه با معماری بومی می‌توان جلوی تغییرات اقلیمی را گرفت، تاکید کرد: با به‌کارگیری این رویکرد در طراحی شهری، مصرف انرژی به طرز قابل توجهی کنترل می‌شود و البته رعایت همه این نکات در معماری بومی گذشته ما وجود داشته است، اما امروزه در طراحی شهرها و ساختمان‌ها در مناطق و نواحی مختلف به دست فراموشی سپرده شده است.