امل خضریی در گفت وگو با ایسنا خاطرنشان کرد :رعایت اصول بهداشتی در شرایط سلامت و بیماری برای اعضای یک خانوار که زیر یک سقف با یکدیگر زندگی می کنند به خصوص زوجین، متناسب با وضعیت هر یک از آنان ضرورت دارد. علاوه بر روابط جنسی، روابط عاطفی زوجین نیز در شرایط شیوع کووید- ۱۹ تحت‌تأثیر قرار می گیرد و هر دو موضوع بر یکدیگر تأثير متقابل دارند.

او گفت:از آنجا که زوجین در منزل و زیر یک سقف زندگی می کنند، غیر از رابطه زناشویی، ارتباطات دیگری مانند در کنار هم غذا خوردن، کنار هم نشستن و خندیدن، صحبت کردن و تماس های دیگر دارند که هر کدام میتواند از طریق قطرات تنفسی یا تماس با آلودگی موجب انتقال ویروس شود بدین ترتیب رابطه زناشویی تنها نحوه تماس زوج نیست و خودداری از آن به خودی خود مانعی برای جلوگیری از انتقال ویروس محسوب نمی شود.

کارشناس معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به شرایط خودداری از رابطه زناشویی با همسر در دوره اپیدمی کووید – ۱۹، گفت :رابطه زناشویی سالم به بهبود روابط آن ها کمک و سبب استحکام پیوندشان می شود اما هنگامی که هر یک از زوجین از نظر روانی و عاطفی احساس خوبی ندارند و تمایل به برقراری رابطه زناشویی ندارند، باید از این کار خودداری کنند و برای رفع نگرانی ها و مشکلات و احساسات خود با یکدیگر صحبت کرده و با درک دوجانبه از وضعیت یکدیگر، رابطه زناشویی برقرار کنند.

خضریی خاطرنشان کرد:اجبار برای برقراری رابطه زناشویی توسط هیچ کدام از زوجین پذیرفته نیست. همچنین اگر شک ابتلا به بیماری در هر یک از زوجین وجود دارد ، باید از رابطه زناشویی خودداری شود.

او گفت :در برقراری رابطه زناشویی، توجه به شغل زوجین و میزان خروج آن ها از منزل برای کار یا انجام کارهای خانه یا تردد در مکان های عمومی که روی میزان ابتلا به عفونت مؤثر است، اهمیت دارد.

کارشناس معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ادامه داد:در شرایط کنونی ، اگر هر یک از زوجین تب، سرفه، گلودرد یا تنگی نفس داشته باشند باید از رابطه زناشویی خودداری کنند.

خضریی گفت :با توجه به اینکه ابتلا به کووید – ۱۹ در افرادی که بیماری زمینه ای دارند یا اخیرا از یک بیماری جدی بهبود یافته اند، میتواند شدت بیشتری داشته باشد، در مواردی که یکی یا هر دو نفر از زوجین، چنین شرایطی داشته باشند، بهتر است در برقراری رابطه زناشویی احتیاط بیشتری شود. این بیماری ها شامل دیابت، بیماری های ریوی، بیماری های قلبی، بیماران دارای ضعف سیستم ایمنی، مبتلایان به عفونت یا مصرف کنندگان داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی و کورتیکواستروئیدها هستند.

وی خاطر نشان کرد :اگر هر کدام از طرفین علائم مشکوکی در مورد ابتلا به کرونا دارند، باید از برقراری رابطه جنسی پرهیز کنند.

کارشناس معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به چگونگی برقراری مجدد رابطه زناشویی بعد از خروج از شرایط جداسازی خانگی، خاطرنشان کرد:در صورتی که فرد علامت دار بوده و در منزل جداسازی انجام شده باشد، عموما دست کم دو هفته بعد از شروع علائم ابتلا به کرونا (corona) ، به شرط رعایت تمام نکات مربوط به بهبود علائم میتواند رابطه زناشویی برقرار کند.

خضریی افزود:در مورد افرادی که در بیمارستان بستری و پس از بهبودی نسبی ترخیص و در خانه جداسازی شده اند، این زمان حداقل سه هفته پس از شروع علائم خواهد بود. در هر دو صورت توصیه می شود که برای شروع رابطه زناشویی با پزشک معالج نیز مشورت شود.

کارشناس معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز خاطرنشان کرد:از آنجا که ابتلا به کووید – ۱۹ در افرادی که بیماری زمینه ای دارند یا اخیرا از یک بیماری جدی بهبود یافته اند، می تواند شدت بیشتری داشته باشد، در مواردی که یکی یا هر دو نفر از زوجین، چنین شرایطی داشته باشند، بهتر است در برقراری رابطه زناشویی احتیاط بیشتری شود.

امل خضریی در گفت وگو با ایسنا خاطرنشان کرد :رعایت اصول بهداشتی در شرایط سلامت و بیماری برای اعضای یک خانوار که زیر یک سقف با یکدیگر زندگی می کنند به خصوص زوجین، متناسب با وضعیت هر یک از آنان ضرورت دارد. علاوه بر روابط جنسی، روابط عاطفی زوجین نیز در شرایط شیوع کووید- ۱۹ تحت‌تأثیر قرار می گیرد و هر دو موضوع بر یکدیگر تأثير متقابل دارند.

او گفت:از آنجا که زوجین در منزل و زیر یک سقف زندگی می کنند، غیر از رابطه زناشویی، ارتباطات دیگری مانند در کنار هم غذا خوردن، کنار هم نشستن و خندیدن، صحبت کردن و تماس های دیگر دارند که هر کدام میتواند از طریق قطرات تنفسی یا تماس با آلودگی موجب انتقال ویروس شود بدین ترتیب رابطه زناشویی تنها نحوه تماس زوج نیست و خودداری از آن به خودی خود مانعی برای جلوگیری از انتقال ویروس محسوب نمی شود.

کارشناس معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به شرایط خودداری از رابطه زناشویی با همسر در دوره اپیدمی کووید – ۱۹، گفت :رابطه زناشویی سالم به بهبود روابط آن ها کمک و سبب استحکام پیوندشان می شود اما هنگامی که هر یک از زوجین از نظر روانی و عاطفی احساس خوبی ندارند و تمایل به برقراری رابطه زناشویی ندارند، باید از این کار خودداری کنند و برای رفع نگرانی ها و مشکلات و احساسات خود با یکدیگر صحبت کرده و با درک دوجانبه از وضعیت یکدیگر، رابطه زناشویی برقرار کنند.

خضریی خاطرنشان کرد:اجبار برای برقراری رابطه زناشویی توسط هیچ کدام از زوجین پذیرفته نیست. همچنین اگر شک ابتلا به بیماری در هر یک از زوجین وجود دارد ، باید از رابطه زناشویی خودداری شود.

او گفت :در برقراری رابطه زناشویی، توجه به شغل زوجین و میزان خروج آن ها از منزل برای کار یا انجام کارهای خانه یا تردد در مکان های عمومی که روی میزان ابتلا به عفونت مؤثر است، اهمیت دارد.

کارشناس معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ادامه داد:در شرایط کنونی ، اگر هر یک از زوجین تب، سرفه، گلودرد یا تنگی نفس داشته باشند باید از رابطه زناشویی خودداری کنند.

خضریی گفت :با توجه به اینکه ابتلا به کووید – ۱۹ در افرادی که بیماری زمینه ای دارند یا اخیرا از یک بیماری جدی بهبود یافته اند، میتواند شدت بیشتری داشته باشد، در مواردی که یکی یا هر دو نفر از زوجین، چنین شرایطی داشته باشند، بهتر است در برقراری رابطه زناشویی احتیاط بیشتری شود. این بیماری ها شامل دیابت، بیماری های ریوی، بیماری های قلبی، بیماران دارای ضعف سیستم ایمنی، مبتلایان به عفونت یا مصرف کنندگان داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی و کورتیکواستروئیدها هستند.

وی خاطر نشان کرد :اگر هر کدام از طرفین علائم مشکوکی در مورد ابتلا به کرونا دارند، باید از برقراری رابطه جنسی پرهیز کنند.

کارشناس معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به چگونگی برقراری مجدد رابطه زناشویی بعد از خروج از شرایط جداسازی خانگی، خاطرنشان کرد:در صورتی که فرد علامت دار بوده و در منزل جداسازی انجام شده باشد، عموما دست کم دو هفته بعد از شروع علائم ابتلا به کرونا (corona) ، به شرط رعایت تمام نکات مربوط به بهبود علائم میتواند رابطه زناشویی برقرار کند.

خضریی افزود:در مورد افرادی که در بیمارستان بستری و پس از بهبودی نسبی ترخیص و در خانه جداسازی شده اند، این زمان حداقل سه هفته پس از شروع علائم خواهد بود. در هر دو صورت توصیه می شود که برای شروع رابطه زناشویی با پزشک معالج نیز مشورت شود.