صاحب‌خبر - ارتباط مستقیم کاهش تستوسترون با بروز دیابت نتایج یک مطالعه در مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم نشان داد که کمبود هورمون تستوسترون (هورمون اصلی مردانه)، آثار نامطلوبی فراتر از مسائل جنسیتی بر روی سلامت افراد دارد. تستوسترون هورمون اصلی مردانه است که موجب بروز صفات ثانویه جنسی در مردان نظیر رشد عضلات، بم شدن صدا، رویش موهای صورت و سایر علایم می‌شود. کمبود این هورمون طبیعتا اختلالاتی را در سلامت جنسی افراد ایجاد می‌کند اما پژوهشی که به تازگی در مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی صورت گرفته نشان داد که کمبود این هورمون آثار نامطلوبی فراتر از مسائل جنسیتی بر روی سلامت افراد دارد. دکتر فهمیمه رمضانی تهرانی، رییس مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل، در خصوص این یافته تحقیقاتی، اظهار کرد: بررسی 12 ساله با اندازه گیری هورمون تستوسترون مردان 30 تا 70 ساله جمعیت مطالعه قند و لیپید تهران نشان داد، افرادی که میزان پایین‌تری از این هورمون دارند به احتمال بیشتری مبتلا به حالت پیش دیابتی می‌شوند. بر اساس این گزارش، حالت پیش دیابتی به وضعیتی گفته می‌شود که قند خون بالا بوده اما فرد همه مشخصات دیابت را ندارد. مطالعه قند و لیپید تهران که این تحقیق نیز از دل آن استخراج شده، مطالعه ای است که با سابقه 21 ساله بر روی 15 هزار نفر از جمعیت شرق تهران در حال انجام است و منبعی غنی از اطلاعاتی است که تحقیق بر روی آنها می‌تواند پاسخگوی بسیاری از مسائل پزشکی کشور باشد. سیستم ایمنی بدن می‌تواند از افسردگی پیشگیری کند پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود توانستند نقش سیستم ایمنی بدن را در پیشگیری از افسردگی و حفظ سلامت روحی نشان دهند. به نقل از مدیکال‌اکسپرس، پژوهشگران «دانشگاه ییل»(Yale University) در بررسی جدید خود دریافتند که یک واکنش خودایمنی التهابی در سیستم عصبی مرکزی شبیه به آنچه در بیماری‌هایی مانند ام‌اس رخ می‌دهد، در نخاع افراد سالم نیز اتفاق می‌افتد. آنها سلول‌های سیستم ایمنی بیماران مبتلا به ام‌اس و افراد سالم را با یکدیگر مقایسه کردند و دریافتند که این سلول‌های ایمنی می‌توانند نقش مهمی در محافظت از بدن مقابل مهاجمان میکروبی و حفظ سلامت روحی ما داشته باشند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که نوعی از سلول‌های ایمنی «اینترفرون گاما»(Interferon gamma) می‌توانند به تحریک و تعدیل واکنش‌های سیستم ایمنی کمک کنند و نقش مهمی در پیشگیری از بروز افسردگی در افراد سالم داشته باشند. «دیوید هافلر»(David Hafler)، از پژوهشگران این پروژه گفت: مشاهده نتایج جالب مربوط به نخاع عادی، ما را شگفت‌زده کرد. پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که متوقف کردن اینترفرون گاما و سلول‌های تی می‌تواند نشانه‌هایی مشابه افسردگی در موش‌ها ایجاد کند. هافلر گفت: افسردگی، یکی از عوارض جانبی است که در بیماران مبتلا به ام‌اس که با نوع متفاوتی از اینترفرون درمان می‌شوند، به وجود می‌آید. پژوهشگران با استفاده از یک فناوری جدید و قوی که امکان بررسی جامع سلول‌ها را فراهم می‌کند، نشان دادند که اگرچه ویژگی سلول‌های تی در نخاع افراد سالم شبیه به بیماران مبتلا به ام‌اس است اما این سلول‌ها، توانایی تکثیر ندارند و به واکنش التهابی آسیب‌زا منجر می‌شوند که معمولا در بیماری‌های خودایمنی مانند ام‌اس رخ می‌دهد. هافلر ادامه داد: در حقیقت می‌توان گفت که سیستم ایمنی مغز همه افراد آماده است تا یک واکنش التهابی را ایجاد کند و شاید این واکنش، کاری بیش از دفاع از بدن در برابر پاتوژن‌ها باشد. وی افزود: سلول‌های ایمنی، هدف دیگری را نیز دنبال می‌کنند که ممکن است بتواند به حفظ سلامت روحی کمک کند. هافلر و همکارانش در نظر دارند تا نحوه واکنش سیستم ایمنی را در سیستم عصبی مرکزی بررسی کنند و تاثیر آن را بر بیماری‌هایی مانند ام‌اس دریابند. این پژوهش، در مجله «Science Immunology» به چاپ رسید. کشف راز نحوه شناسایی میدان مغناطیسی زمین توسط پرندگان یکی از رازهای مهم خلقت نحوه شناسایی میدان مغناطیسی زمین توسط برخی مخلوقات است و حالا مشخص شده در این زمینه برخی باکتری‌ها به کمک پرندگان می‌آیند. به نقل از نیواطلس، تا به حال تحقیقات زیادی در این زمینه توسط صدها پژوهشگر در جهان انجام شده، اما هیچ نتیجه قطعی به دست نیامده است. اما برخی محققان آمریکایی در دانشگاه فلوریدای مرکزی در تازه‌ترین بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که گروه کوچکی از باکتری‌ها می‌توانند خود را با خطوط میدان مغناطیسی زمین وفق داده و در همان جهت قرار بگیرند و بسیاری از پرنده‌ها نیز از همین طریق قادر به درک و شناسایی میدان مغناطیسی زمین هستند. بر همین اساس حیواناتی همچون زنبورهای عسل، وال‌ها و مارماهی‌ها می‌توانند به همین شیوه میدان مغناطیسی زمین را شناسایی کنند. توانایی مذکور مسیریابی و پیمودن مسیرهای طولانی را بدون گم شدن برای این حیوانات ممکن می‌کند. باکتریهایی که میدان مغناطیسی زمین را شناسایی می‌کنند، برای این کار از اندامک‌های خاص درون سلولی خود موسوم به مگنتوزوم ها استفاده می‌کنند. محققان بعد از بررسی‌های فراوان وجود این باکتری‌ها را در بافت‌های داخلی بدن برخی حیوانات تأیید کرده‌اند. هنوز مشخص نیست باکتری‌های یادشده چگونه با اندام‌های داخلی بدن حیوانات تبادل اطلاعات کرده و داده‌های مربوط به میدان مغناطیسی زمین را به آنها منتقل می‌کنند.∎​