به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از سپاس؛ در تقویم جمهوری اسلامی ایران آغاز هفته دفاع مقدس روز ۳۱ شهریورماه است که به همین مناسبت گفت و گو کوتاهی با یکی از رزمندگان دوران هشت سال دفاع مقدس داشته ایم، در ادامه مشروح این گفت و گو صمیمی با هم می خوانیم.

خودتان را معرفی کنید؟

به نام الله، پاسدار حرمت خون شهیدان
اینجانب غلامشاه جمیله ای از جمله آزادگان و جانبازان ۴۵درصد شهرستان گناوه هستم که طی چندین مرحله حضور داوطلبانه «بسیجی» در میادین نبرد حضور داشتم که عاقبت در حمله دشمن بعثی به جزایر مجنون پس از شهادت فرماندهان و همرزمانم در گردان امام حسن «ع» بر اثر پرتاب نارنجک دشمن توی سنگرمان ازناحیه دست چپ،پای چپ و پهلوی چپ زخمی و پس از ۱۷ ساعت سرگردان در نیزارهای مجنون خارج از اراده خود به اسارت دشمن در آمدم.

در دوران دفاع مقدس چه چیزی باعث شد تا به سمت جبهه ها حرکت و حماسه آفرین شوید؟

چون جبهه های نبرد نیاز به نیرو داشتند و بسیج مرکزی سپاه پاسداران فراخوان برای ثبت نام جهت اعزام به جبهه ها زده بود، از همه مهم‌تر رهبر فقید انقلاب حضرت امام خمینی«ره» بر همه کسانی که توان حمل سلاح و دفاع داشتند تکلیف کرده بود که نگذارند جبهه‌ها خالی شوند.

من هم که در اولین اعزام، دانش‌آموز سال اول دبیرستان بودم برخود واجب دانستم که به ندای رهبرم لبیک و برای دفاع از نوامیس کشورم، خاک پاک وطنم و دفاع از انقلاب نوپای اسلامی‌مان حضور مستقیم در جبهه و پشت خاکریز را بر حضور در مدرسه و سرکلاس درس واجب تر دیدم، هر چند در جبهه هم از ادامه درس و تحصیل غافل نبودم و درس می‌‌‌خواندم. اما مدرسه را رها کردم و پس طی دوره آموزش نظامی فشرده ۴۵ روزه در پادگان شهید صدوقی بوشهر به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام و پس آن طی چندین مرحله در قالب اعزام های ۴۵روزه و سه ماهه در جبهه حضور داشتم تا اینکه به اسارت دشمن درآمدم.

همرزمان شما چه کسانی بودند؟ کدام شهید الگو خود قرار داده‌اید؟

طی چندین مرحله اعزام افتخار همرزمی با عزیزان بزرگوار زیادی را پیدا کردم که ذکر نامشان در مبحث نمیگنجد اما لازم می‌دانم در اولین اعزامم که نیروی گردان حضرت فاطمه زهرا «س» از لشکر۳۳ المهدی«عج» استان فارس بودم افتخار همسنگری با شهید ابراهیم شادمان از روستای بویری دشتستان را در خط مقدم اروندرود منطقه عملیاتی کربلایی ۴ درتابستان سال ۱۳۶۵ و قبل از عملیات کربلای ۴ داشتم، همچنین در همین منطقه با همرزمانم آقای مسعود روا برادر شهید روا از شهر آبپخش دشتستان و سایر همسنگرانم از شهرستان گناوه چون حسین رضائی، غلامحسن رضائی، ذبیح الله کرمی، حسین ثقفیان، حسن تاباق، غلامحسین شهابی و غلامحسین شهمرادی همسنگر بودم.

اما در آخرین اعزامم به جبهه، نیروی گردان سرافراز امام حسن«ع» از تیپ۱۳ امیرالمؤمنین«ع» استان بوشهر بوده ام که افتخار رزم در رکاب شهیدان والامقام فرماندهان گردان امام حسن سردار شهید حسن بیژنی فرمانده گردان، سردارشهید قاسم بنوی معاون اول گردان و سردار شهید غلامرضا بیژنی معاون دوم گردان امام حسن را داشتم و از نزدیک شاهد عروج این نام آوران بودم.

همچنین همسنگران شهیدم از شهرستان گناوه شهید خسروعبدوئی، شهید عبدالکریم رزمجو، شهید سید یوسف موسوی، شهید عباس ملکزاده، شهید فصل الله حیاتی و شهید حسین ملکزاده را می‌توان نام برد. گرچه دوستان و همرزمان شهید زیادی از شهرستان دشتستان هستند که بخاطر عدم اطاله کلام از ذکر نامشان صرفه جوئی می‌کنم.

همچنین ازهمرزمانم که فعلا در قید حیات هستند در آخرین اعزامم جا دارد از پاسدارمحسن جمیله ای ، پاسدار آزاده لطف الله کرمی و بسیجی و برادر ۲شهید والامقام محمد خسروی یاد کنم.

آیا به واسطه حضور در دفاع مقدس،به اهداف خود رسیده اید؟

بی شک هدف از حضور در دفاع مقدس همان حفظ و بقای ارزشها و اصل انقلاب، تمامیت ارضی، تنبیه متجاوز و پیروزی جبهه حق بر باطل بوده که به فضل الهی به‌وجود آمد.

آیا مسئولین در سطح ملی و استانی به وصیت شهدا و اهداف عالی دفاع مقدس و انقلاب عمل میکنند؟

مسولین باید قدردان ملت فهیم و همیشه در صحنه و سربلند ایران باشند و دین خود را نسبت به شهدا و امام شهدا ادا کنند. مسئولین بایدنسبت به ادامه دهنده راه امام «ره» و شهدا بی تفاوت نباشند، اگر واقعا” به وصیت نامه بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ایران و شهدای دفاع مقدس و اوامر و وصایای مقام معظم رهبری عمل کنند، مطمئن باشند هم در این دنیا سرفراز و موفق خواهند بود و هم در آخرت مورد لطف و شفاعت شهدا واقع خواهند شد. در غیر این صورت شکی نیست که خون پاکشان دامنگیر آنها خواهد بود.

پس از انقلاب بخصوص دهه۶۰ واقعا” مسولین نسبت به وصیت نامه های شهدا عمل کردند، ولی متأسفانه هرچه از تاریخ دفاع مقدس بیشتر گذشت مسئولین بی توجه تر شدند و طی حاکمیت جناحها و احزاب سیاسی بر مملکت این توجه و بی توجهی در دولتمردان فرازو نشیب های بیشتری از خود نشان داد تا جائی که حس می‌شود دقیقا” همان نااهلانی که امام راحل به وضوح در وصیت نامه الهی، سیاسی اش هشدارش را به مردم داده بود که «مواظب باشید انقلاب به دست نا اهلان نیفتد» گاها” افتاد.

البته از آنجا که سکاندار کشتی انقلاب در دستان پرتوان جانشین برحق امام عصر «عج» هست و خود حضرت آقا هدایتگرش بوده ان شاءالله یکی پس از دیگری نقاب از چهره خائنین برداشته خواهد شد و پوستین حق و حقیقت از چهره این نااهلان کنار خواهد رفت.

چگونه می‌توان دفاع مقدس را به شیوه درست به نسل آینده منتقل کرد؟

به عقیده بنده باید کارشناسان فرهنگی بسیار مجربی در اینخصوص به فعالیت گماشته شوند و ازطریق چاپ کتب،تولید فیلم های سینمائی و مستند بلاخص تولید محتوی جهت نشر در فضای مجازی، مصاحبه و دعوت از چهره های ایثارگر همچنین ارج نهادن به خانواده معظم شاهد و ایثار و معرفی چهره های ایثاروشهادت به جامعه بلاخص نشر خاطرات و دلنوشته های ایثارگران و آنچه بر رزمندگان و ایثارگران در این دفاع همه جانبه گذشت، همچنین حمایتهای مردمی در پشت جبهه از طریق کمک های مالی و تدارکاتی از جبهه ها را درفضای مجازی باید نشر داد.

شرایط فعلی و توسعه‌های الکترونیکی و … چه نقشی می تواند بر ترویج فرهنگ دفاع مقدس داشته باشد؟

به نظر بنده در شرایط فعلی با توجه به اینکه در عصر ارتباطات هستیم و توسعه امکانات ارتباطی الکترونیکی باعث شده فضای مجازی بخاطر اینکه براحتی و در همه جا و زمان در دسترس همه اقشار جامعه است حرف اول را بزند. در این مقطع حساس فضای مه آلود مجازی که تشخیص حق از ناحق و راست از دروغ دشوار بوده می طلبد که سربازان سایبری انقلاب دائما” مشغول تولید محتوی و تغذیه فضای مجازی باشند اگر بخواهیم در این خصوص قدری تعلل به خرج دهیم قطعا"در فضای مجازی مغلوب دشمنان قسم خورده نظام خواهیم شد و خدای ناکرده ضربات جبران ناپذیری بر بدنه نظام وارد خواهد شد که جبران آن غیرممکن بوده یا اینکه باید زمان و بهائی به مراتب سنگین تر را بپردازیم.

انتهای پیام/