بانیفیلم:
اگر بپذیریم موجودیت خانه سینما با نگاه حمایتی معاونتهای سابق سینمایی و سازمان فعلی مدیران دولتی شکل گرفت و ادامه حیات یافت، شاید بتوان حساسیتهای مدیران دولتی را نسبت به داشتن حق و حقوق ویژه در دخالت در امور این تشکل صنفی توجیه کرد!
انجام آخرین انتخابات اعضای هیات مدیره خانه سینما و برگزیدن افرادی جدید در هیات مدیره، اگرچه همچنان چند عضو قبلی ماندهاند اما این انتخابات، نقطه عطفی در خانه سینماست؛ یک خانهتکانی اساسی برای کنار گذاشتن کسانی که تصوری ارباب-رعیتگونه از مدیریت داشتند!
مهمترین عامل ایجاد نارضایتی دستاندرکاران سینمای ایران از مسئولان خانهسینما، قرار گرفتن آنان در جمع معتمدان مدیران دولتی و حرفشنوی از مسئولان سینمایی بوده است.
این وضعیت هرچند به واسطه بهرهمندی از حمایتهای اقتصادی، بیشتر دغدغههای مدیران خانهسینما را از بین میبرد اما در نهایت باعث نابودی استقلال فکری و عملی خانهسینما شد.
وانهادن میدان تصمیمگیری توسط مسئولان خانه سینما به مدیران دولتی و تسهیل در اجرای دستورات و منویّات آنها، حوزههای مختلف صنفی سینما را با بحرانهای اساسی روبرو کرده است.
مدیران خانه سینما تا کنون به جز دورههایی معدود -از جمله زمان مدیرعاملی تورج منصوری-، هیچگاه نتوانسته استقلال هویتی، صنفی و مالی پیدا کند و تصمیمگیری و سیاستگذاری مبتنی بر دیدگاههای صنفی را جایگزین منویات دولت نماید.
میزان خطرپذیری و افزایش ضریب خطای مدیران دورههای مختلف خانه سینما در سامان دادن به مشکلات اعضای سینما، به شکل حیرتآوری به میزان وابستگی فکری و نزدیکی جایگاه سیاسی آنها با مسئولان سینمایی مربوط بود!
این میزان از نزدیکی و وابستگی به مدیران ارشادی، اگرچه در در شرایط درست میتوانست به بهرهبرداری طیفهای مختلف سینمایی بینجامد اما در نهایت این وابسته بودن به تشکیل دایره بسته اشخاصی منجر شد که تقریباً و تحقیقاً در همه امور سینمایی مشارکت داشتند؛ از عضویت در شوراهای مختلف گرقته تا دست داشتن در پروژههای ریز و درشت سینمایی.
رابطه میان اعِمال دستورات حاکمیتی و ادامه نگاه دولتی بر خانه سینما را تنها میشود با میزان همسویی همه جانبه مدیرانعامل این تشکل با مدیران ساکن ساختمان بهارستان مرتبط دانست. هرچه مدیران «هم-راه»تر، مدت زمان مدیریت و بهرهمندیهایشان نیز بیشتر…!
در فاصله چند روزی که از برگزاری انتخابات هیات مدیره خانه سینما میگذرد، برخی شایعات از زمینهچینی برخی رسانهها برای یک مدیر دولتی در سمت مدیرعاملی خانه سینما حکایت دارد.
این شایعات بیشتر از جانب خبرپراکنان نزدیک به جریان مدیریت دولتی سینما هدایت میشود و همچنان به دنبال محکمتر کردن زنجیرهای حاکمیتی بر گردن تشکل صنفی سینما هستند.
با عنایت به مدت یکساله باقیمانده عمر مدیریت فعلی سینمای ایران و به بایگانی سپرده شدن دوره مسئولان حال حاضر سازمان سینمایی، اعضای جدید هیات مدیره خانه سینما نباید اجازه دهند این تشکل صنفی به عنوان خیاطخلوت مدیران سابق دولتی درآید و محلی برای تُرکتازیهای بعدی این مدیران سابق و اسبق در صحنه تصمیمگیریها شود!
تاریخ فردا به قضاوت کارهای امروز ما خواهد نشست، مراقب باشیم تا جزیی از برنامههای واپسگرایانه و سیاستهای شمستخورده جریانی قرار نگیریم که سینما را «ملکطلق» خودشان میدانند…!
نظر شما