شناسهٔ خبر: 41822164 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: باشگاه خبرنگاران جوان | لینک خبر

خشونت علیه فرزند به نام تربیت!

بسیاری از پدرها و مادرها خشونت علیه فرزندان را بدون اطلاع از وجود برخی از عوارض روانی آن به عنوان سبکی تربیتی انتخاب می کنند.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،قاسم گرجی کارشناس اداره مشارکت و آموزش همگانی معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی مازندران با بیان اینکه عده‌ای بر این باورند تربیت فرزند از خود فرزند عزیزتر است،گفت: عده‌ای با این شعار سعی بر تربیت هر چه بهتر فرزندانشان دارند، اما اجرا کردن این روش آن هم به هر قیمتی بلای جان فرزندان خواهد شد.

او با بیان اینکه این والدین برای تربیت فرزندان از فریاد زدن و جملات امری مثل " بکن نکن‌ها و چرا این کار را کردی؟ " استفاده می‌کنند، افزود: این روش تنها به این کلمات ختم نمی‌شود و گفتن کلماتی مثل بی ادب، بی عرضه و... کودکان را آزار می‌دهد.

گرجی داستان آقا ناصر و همسرش را تعریف کرد که همین روش را برای تربیت دو پسر و تنها دخترشان پیش گرفته بودند. بچه‌های آنها نه تنها در خلوت خانوادگی خود از زخم زبان ها، توهین و اهانت و سرزنش پدر و مادر و بکن نکن هایشان در امان نبودند، بلکه در میان دوستان و اقوام به کتک خور بودن و یا دارای ظرفیت بالای کتک خوردن  معروف شده بودند.

جای جای بدن بچه‌ها با کمترین و کوچکترین اشتباه با کتک‌های پدرشان و بعضا مادرشان که در غیبت پدر از شیطنت‌ها و خرابکاری‌های آنها به ستوه آمده بود، سیاه و کبود می‌شد.

آقا ناصر به این شیوه فرزندپروری خود در میان اقوام و دوستان افتخار شدیدی می‌کرد و همسرش نیز به وی می‌بالید، اما هر دو از این متعجب بودند که فرزندانشان تا قبل از نوجوانی هر چند از قدرت اطاعت پذیری مناسبی برخوردار بودند، اما برای هر چیزی که تنبیه شده و یا سرزنش و اهانت شده اند، جواب معکوس داده اند، یعنی بجای آنکه پس از تنبیه برای پیشرفت تحصیلی در درس موفقیت‌هایی را کسب کنند برعکس دچار افت شدید تحصیلی شدند.

گرجی افزود: هر دو پسر خانواده بسیار سریع پس از افت شدید تحصیلی از مدرسه  ترک تحصیل کرده و درحالی که پس از رفتن به اماکن کارآموزی، والدینشان همچنان بر سر رعایت قوانین و مقررات حضور و غیاب در محل کار با آنها سخت گیری می‌کردند، اما آنها باز هم در کار جدیت به خرج نداده و حتی در حرفه آموزی نیز مثل درس خواندن دچار مشکل شده بودند.

گرجی با بیان اینکه فرزندانی که با این روش تربیت شوند در بزرگسالی تبدیل به افرادی تنبل و درونگرا و بی انگیزه در انجام کار‌های شخصی خواهند شد، گفت: رفتار‌هایی که تعجب همه اطرافیان را به همراه داشت که چرا آقا ناصر و همسرش با اینکه جدیت بسیاری در تربیت فرزندانشان به خرج داده بودند، اما برخلاف انتظارشان جواب معکوس گرفته اند

بچه‌های آقا ناصر افرادی درونگرا، آرام، بی انگیزه و کم تحرک بوده که اعتماد به نفس کمی در انجام بسیاری از امورات بویژه اموراتی که با آن‌ها بیگانه بوده و یا برای آن‌ها از تازگی ویژه‌ای برخوردار می‌باشد، پیداکردند.

تنبیه شدید بدنی و سرکوفت زدن‌ها و سرزنش‌های مداوم و ایجاد استرس در فرزندان با هدف تربیت و یا آموزش آنها، یکی از قدیمی‌ترین و بی ارزش‌ترین شیوه‌های تربیتی است که امروزه روانشناسان و روانپزشکان با استفاده از آزمایشات علوم پزشکی با شیوه‌های علمی آن را رد کرده و اثبات نموده اند که بر سلامت جسم و روان کودکان آسیب می‌رساند.

کارشناس اداره مشارکت و آموزش همگانی معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی مازندران، گفت: وقتی والدین با کتک زدن و یا فریادزدن بر سر بچه‌ها بر آن‌ها استرس وارد می‌کنند عملا سبب می‌شوند تا در بدن آن‌ها هورمون‌های آزار دهنده‌ای مثل تستوسترون و کورتیزول ترشح شده که بر رفتار کودکان تاثیر می‌گذارد.
 
این هورمون‌ها بر قدرت یادگیری و قضاوت کودکان تاثیر منفی می‌گذارد.

در کنار این اتفاق توهین و فحاشی بر عزت نفس و اعتماد بنفس فرزندان تاثیر بد گذاشته و وقتی این روند ادامه یابد، کودک بر ضعف و ناتوانی خود در انجام کار‌ها مطمئن شده و در دراز مدت به این نتیجه می‌رسد که بر رویداد‌های پیرامون خود هیچ تاثیری نخواهد داشت، همین اتفاق سبب از بین رفتن انگیزه در کودک و نوجوان برای انجام کار‌ها شده و اراده و تحرک فرد را برای انجام فعالیت‌ها از بین می‌برد.

این روند را درماندگی آموخته شده می‌گویند، در درماندگی آموخته شده همانگونه که بیان شد فرد به دلیل احساس درماندگی دست از فعالیت‌ها کشیده این درحالی است که عملا توان لازم را برای انجام فعالیت‌ها دارد. اینگونه افراد به دلیل احساس ضعف و عدم توانایی در انجام امورات بعد از مدتی دچار افسردگی و غم شدید شده و بر مشکلات آن‌ها افزوده می‌شود.

انتهای پیام/ س

نظر شما